కొద్దిగా ఫోటోల కార్యక్రమం అయ్యాక అతడి కేమరాలోని మెమొరీ కార్డ్ అందాక తీసిన ఫోటోలతో నిండిపోయింది. అతడికి ఏమి చెయ్యాలో తోచలేదు.. కొన్ని ఏమైనా ఫొటోస్ డెలీట్ చేద్దామన్నా అన్నీ ఇప్పుడు తీసినవే.. అన్నీ అవసరమే!.. ఏమి చెయ్యాలో తోచలేదు.. కెమరా బ్యాగు వెదికాడు.. అదృష్టం కొద్దీ మెమొరీ కార్డ్ అడాప్టర్ కనిపించింది. అంతకి ముందు మొబైల్ ఫోన్ లోనికి పాటలు వేయటానికి అది వాడాడు. అలా వేశాక మరచిపోయి ఆ బ్యాగులో వేశాడు. అది ఉంది. సరే.. ఇంకో మెమొరీ కార్డ్?.. బల్బ్ వెలిగింది..
మొబైల్ ఫోన్ లోని 4 GB మెమొరీ కార్డ్ ని బయటకి తీశాడు.. ఆ మెమొరీ కార్డ్ అడాప్టర్ లోకి అమర్చాడు. దాన్ని ఆ డిజిటల్ కెమరా లోకి ఎక్కించాడు. ఇంకేం.. మళ్ళీ ఫొటోస్ కార్యక్రమం మొదలు.. అలా తాను చూడాలనుకున్న ఆ విహార స్థలాన్ని బాగా తృప్తిగా మదిలో నింపుకున్నాడు.. వాటిని శాశ్వతం చేయటానికి కెమరాలో కూడా బంధించాడు. దాదాపుగా ఆ మెమొరీ కార్డ్ నిండింది. అప్పుడు అదీ నిండిపోతే అతని భార్య మొబైల్ ఫోన్ లోని 2 GB మెమొరీకార్డుని అలాగే వాడటానికి మానసికముగా సిద్ధపడిపోయాడుట!. ..
ఆ టూర్ నుండి వచ్చాక నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పాడు.. ఇలా జరిగిందని.. నీవు నీ బ్లాగులో వ్రాసినది చదివాని కాబట్టి నాకు ఆ ఆలోచన వచ్చింది.. లేకపోతే అక్కడి ఫొటోస్ కావాలంటే మళ్ళీ వెళ్లి ఫొటోస్ దిగిరావాల్సి వచ్చేడిది. నీవు రాసిన టపా వల్ల నాకు ఇంత మేలు జరిగింది అంటూ చెప్పాడు.. కనీసం నా బ్లాగు ఒకరికి ఉపయోగపడింది అన్న సంతోషముతో ఆ రోజు మరీ హుషారుగా ఉన్నాను. ఆ స్నేహితుడు అలా ఫోన్ లో చెప్పకుండా నాకు ఆ టపా క్రింద కామెంట్ గా వ్రాస్తే మరీ బాగుండేది ఏమోనని అనిపించింది..
No comments:
Post a Comment