యోధానుయోధులు

నాకు పబ్లిక్ సర్వీస్ కమీషన్ వారి నుండి ఒక హాల్ టికెట్ వచ్చింది.. నేను గ్రూప్ 1 మెయిన్స్ కి ఎంట్రన్స్ కి సెలెక్ట్ అయ్యానని. అదీ పరీక్షా తేదీకి కేవలం పందొమ్మిది రోజుల ముందు. అప్పుడు నాకున్న పరిస్థితులు చాలా భయంకరమైనవి. నా హితులు  అందరూ నీవు వ్రాయాలని బాగా కోరటముతో నేనూ ప్రిపేర్ అయ్యాను. నేను నిర్ణయించుకొని, స్టడీ పుస్తకాలు కొనేసరికి ఇంకో రెండు రోజులు కరిగిపోయాయి. అయినా సరే బాగా కష్టపడి చదివా.. సమయం తక్కువ అయిననూ దాదాపు ఎంత కష్టపడాలో అంతగా కష్టపడ్డాను. జనరల్ స్టడీస్ ఎంత పెద్ద సబ్జెక్ట్.. అయినా మాక్జిమం కవర్ చేశా..

పరీక్ష సమయం ఆసన్నమయ్యింది. మొత్తం నాలుగు పేపర్లు. రోజుకో పరీక్ష. ఎండాకాలము లో మధ్యాహ్నం పూట ఈ పరీక్ష. నాలుగు రోజుల్లో నాలుగు పేపర్లు, నాలుగు సెంటర్లలో పరీక్షలు. ఉన్నవి పదిహేడు రోజులు. అంటే ఒక్కో పేపర్ కి మిగిలినవి నాలుగు రోజులు అన్నమాట. ఏమి సరిపోతుంది. సిలబస్ ఏమో చాలా..

నాకు సాధ్యమైనంత వరకూ కష్టపడి చదివా. పరీక్ష రోజున ఎక్జాం సెంటర్ కి వెళ్లాను.

అక్కడ కొద్దిమంది నాకంటే ముందే చేరుకొని, లావాటి పుస్తకాలను ముందర వేసుకొని బాగా చదువుకుంటున్నారు. కొద్దిమందికి సోడా బుడ్డి కళ్ళద్దాలు, నెరిసిన జుట్టు, చింపిరి జుట్టు, మామూలు ఇంట్లో వాడే దుస్తులూ వేసుకొని సైంటిస్ట్ ల కన్నా తీక్షణముగా చదువుకుంటున్నారు. ఆడవారికైతే కళ్ళ క్రింద నలుపు వలయాలు. వారిని చూస్తుంటే నా గుండె లో దడ. ఏమి చేస్తాం. ఇక నేను మెయిన్స్ పాస్ అవుతానని నమ్మకం పోయింది. పరీక్ష సమయం అవుతున్న కొద్దీ వచ్చేవారిని చూస్తుంటే - ఒక్కొక్కరూ జెమ్స్ లాగా, యోధానుయోదుల్లా ఉన్నారు. ఏమి చేస్తాం. అంతదూరం వచ్చాక వ్రాయక తప్పదు.

పరీక్షలు మొదలయ్యాయి.. పేపర్ ఈజీగా ఉంది.. దాదాపు నేను చదివినవే వచ్చాయి. బాగానే స్కోర్ చేశా. నా అంచనా ప్రకారం మొదటి రెండు పేపర్లలో ఎనభై శాతం పైగా మార్కులు సంపాదించగలను అని అంచనాకి వచ్చాను. మిగతా రెండు పేపర్లలో ఒకదాంట్లో సరిగా ప్రిపరేషన్ కాక దెబ్బ తిన్నాను. అందులోనే పాస్ మార్కులు రావటం కష్టం.  నాలుగో పేపర్లో సమస్యని విశ్లేషించి వ్రాయాలి. అప్పట్లో అంతగా నాకు పాటవం లేక ఏదో మమ: అనిపించాను. ఏదో ఎక్కడో జరిగితే గానీ ఇంటర్వ్యూ కి  వెళ్ళను అన్న నమ్మకం కలిగింది.

నా పోటీదారులని చూశాను. అందరూ నేను బాగా వ్రాశాను, నేను బాగా వ్రాశాను అని ముచ్చటించుకున్న మాటలు విని మరింత నమ్మకం కోల్పోయాను. బయటకు వస్తూ గోడకి అతికిన పరీక్ష వ్రాసిన అభ్యర్థుల సంఖ్యని చూశా. నాలుగువందల నలభై - ఇందులో కనీసం నాలుగు వందల మంది వ్రాశారే అనుకున్నా.. అంత పోటీని ఆ సెంటర్ లో ఉంటే మిగతా సెంటర్ల పరిస్థితి? మిగతా పరీక్షలప్పుడు కూడా దాదాపు ఇంతేమంది అభ్యర్థులు. ఇక నాకు ఇంటర్వ్యూ చాన్స్ రాదనీ, మా సెంటర్ వారికే ఎవరో ఒకరికి వస్తుందని డిసైడ్ అయ్యాను. ఆ పరీక్ష వ్రాసే లిస్టు లోని వ్రాసే మొదటి అభ్యర్థి నంబర్ నాదే.. 

చివరకి పేపర్లో రిజల్ట్ వచ్చింది. మా సెంటర్లో ఎవరూ ఇంటర్వ్యూ కి సెలెక్ట్ కాలేదు. అప్పుడు అనుకున్నాను - పైకి అందరూ యోధానుయోదుల్లా కనపడినా లోపల అందరూ మనలాంటి వారే. వారికీ మన అంతగా తెలివితేటలు ఉన్నాయని అనుకోవాలి గానీ, వారిని అతిగా ఊహించుకోవద్దని - అనే జీవన పాఠం తెలుసుకున్నాను.  

మన్మధ - కాదన్న ప్రేమే అవునన్నా ప్రేమే

చిత్రం పేరు : మన్మధ
గేయరచన : వేటూరి
పాడినవారు : యువన్ శంకర్ రాజా
******************
పల్లవి:
కాదన్న ప్రేమే అవునన్నా ప్రేమే -
ఎవరెమన్న ఏమనుకున్న నేనే నీవన్నా
తోడైన ప్రేమే నీడేన ప్రేమే -
ఈడే జోడే గువ్వే గూడె నీలోనే ఉన్నా
నీ మనసులో పూసే పువ్వుల్లో -
ఘుమ ఘుమ అంత ప్రేమే అనుకున్నా
ఈ వయసుల్లో వీచే గాలుల్లో
సరిగమ అంతా పిలుపే అనుకున్నా
నా చిట్టి ప్రేమా నువ్వెప్పుడు పుట్టావో -
నీ చిరునామా నాకెప్పుడు చెప్పావో
నా పాప లాగా కళ్ళల్లో దాచానో -
నా గుండె నీకే - ఇల్లల్లె చేసానో నా ప్రేమా.. // కాదన్న ప్రేమా //

చరణం 1:
పూల మనసులో గాలి ఎరుగదా
నిన్ను పరిచయం చేయాలా?
మేఘమాలలో మెరుపు తీగవై
నీవు పలికితే ప్రణయాలా..
శతకోటి కాంతలొస్తే - భూమికే పులకింతా
ఒక చూపు చాలదా - మనసు దోచిన జోలగా
నిను తలచి వేచిన వేళా
పదములా కదలదు కాలం
కన్నీటి వర్షం మధురం కదా - బాధాయినా
తండ్రి నీవే అయి పాలించు
తల్లి నీవే అయి లాలించు
తోడు నీడవై నను నడుపు
గుండెల్లో కొలువుండే  || నా చిట్టి ప్రేమ || || కాదన్నా ||

చరణం 2:
నీవు తప్ప నాకు ఎవరు లేరులే
ప్రాణమివ్వనా నీ కోసం
ఆశ లాంటి నీ శ్వాస తగిలితే
బతికుండదా నా ప్రాణం
నీ మోము చూడకా
నా కనులు వాలవే
విరహవేళలో పగలు చీకటై పొయెనే
తన: మన: ప్రాణాలన్నీ  నీకు నే ఆర్పిస్తాలే
నీ కొరకు పుడితే చాలు మళ్లీ - మళ్లీ
చెలియ నీ పేరు పక్క ఇలా
రాసిననులే - నా పేరే
ఆది చెరిగిపోకుండా గొడుగు వలె
నేనుంటే నానంటాలే || నా చిట్టి ప్రేమా || || కాదన్న ప్రేమే || 

పోనా

ఒకసారి వేరే ఊరిలో ఉన్న మిత్రుడిని కలవటానికి వెళ్ళాల్సివచ్చింది. వెళ్లాను. సాదరముగా ఆహ్వానం లభించింది. కాసేపు కుశల ప్రశ్నలు అయ్యాక అలా ఔటింగ్ కి వెళ్ళాము. వాడి క్రొత్త బండి నడపమని కీస్ ఇచ్చాడు. వాడు వెనకాల కూర్చున్నాడు.

ఒక చిన్న హోటల్ వద్ద ఆపాడు. అది చూడటానికి చాలా చిన్నది. కారు షేడ్డులా ఉండే - ఇంకా చెప్పాలంటే అంతకన్నా తక్కువ స్థాయి హోటల్. ఏంట్రా వీడు దీనిలోకి పట్టుకొచ్చాడు అనుకున్నాను. ఇంకా మంచి హోటల్స్ అంటూ ఏమీ లేవా?.. అని మనసులో అనుకున్నాను. వాడు నా భావాలు అవేమీ పట్టించుకోకుండా ఆ హోటల్ లోనికి దారి తీశాడు. కూర్చోవటానికి ఇబ్బందిగా ఉండే పాతకాలం నాటి - జాయింట్లు లూజయిన కుర్చీలూ, ఈగలు వాలుతున్న బెంచీలు చూసి మనసులో ఈ హోటల్ కి పట్టుకోచ్చావేమిట్రా అంటూ వాడిని తిట్టుకున్నాను. వాడు మాత్రం నా భావాలు ఏమీ పట్టించుకోకుండా మామూలుగానే ఉన్నాడు.

ఆ చాయ్ చేసేవాడు రాగానే మావాడు ఏమి ఆర్డర్ చెబుతాడా అని ఎదురుచూశాను. ఏం కావాలి సార్ అన్న హోటల్ వాడి ప్రశ్నకు నా స్నేహితుడు " దో పోనా.." అన్నాడు. వాడు అర్థమయ్యినట్లు, తీసుకరావటానికి వెళ్ళిపోయాడు.

నాకు మాత్రం అర్థం కాలేదు - ఏమిటా అని. వీడు పోనా అని చెప్పటమేమిటీ? వాడు ఏమీ మాట్లాడకుండా సరేనంటూ తలూపి వెళ్లిపోవటమేమిటీ - నాకేం అర్థం కాలేదు. అసలు ఈ పోనా అంటే ఏమిటీ? బుర్ర బ్రద్దలు అవుతుండగా - ఈ ప్రశ్నని వాడినే అడిగా. గీతలో అర్జునుడు అడిగిన ప్రశ్నకు, శ్రీకృష్ణుడిలా చిద్విలాసముగా నవ్వి, "నీవు నిమిత్తమాత్రుడివి. ఆర్డర్ చేసింది నేనూ, బిల్ కట్టేది నేనూ, త్రాగేవాడివి నీవూ.." అన్న స్టైల్లో నావంక చూసి నవ్వాడు. అంతే కాని జవాబు చెప్పలేదు.

నా అనుమానం పటాపంచాలు చెయ్యటానికి ఆ హోటల్ వాడు పోనా పట్టుకోచ్చేశాడు. ఏమిటా అని చూస్తే వాడి చేతుల్లో రెండు కప్పులు. ఒహొ!.. పోనా అంటే టీ నా? అనుకున్నాను. మా ముందు పెట్టి వెళ్లిపోయాడు. మామూలు టీ నేనా? ఇంత బిల్డప్ దేనికో అనుకున్నాను.

టీ ని చూశాను. టీ అనే ద్రవం మీద ఏమిటో తెల్లగా, ముద్దగా ఉంది. ఏమిటబ్బా అని చూశాను. "అది పాల మీద ఉండే మలాయ్" అన్నాడు నా నేస్తం.  ఆ హోటల్ వాడు ఇచ్చిన స్పూన్తో నా మిత్రుడు ఆ టీ కప్పు లో కలియత్రిప్పాడు. నేనూ అలాగే చేశాను. అడుగున ఉన్న చక్కెర అందులో కలసిపోవడం మొదలయ్యింది. అంటే కప్పులో కాస్త చక్కెర వేసి, ఆ తరవాత చిక్కటి పాలతో చేసిన టీ పోసి, ఆపైన కాస్త పాల మీగడ వేస్తారన్నమాట.

మొదటిసారిగా ఆ పోనా ని త్రాగా. ఆహా!. ఏమి రుచి. ఏమిటో అనుకున్నాను. ఆ రుచి ఆస్వాదనలోనే  ఆ కప్పు పోనా అయిపోయింది. ఇంకోటి త్రాగుతావారా? అని మా ఫ్రెండ్ అడిగితే ఊ అన్నాను. ఇంకో రెండు కప్పులు తెప్పించాడు..ఆ రెండు కప్పులూ నేనే త్రాగా. ఆలా నా జీవితములో ఒక క్రొత్త రుచిని చవిచూశాను. అలా అక్కడున్నంత సేపూ ఆ పోనానే త్రాగాను. మా వూరికి వచ్చాక, ఎక్కడికన్నా వెళ్ళినపుడు ఆ పోనా కోసం ట్రై చేశాను కాని ఎక్కడా దొరకలేదు. కొన్ని హోటల్స్ లలో అడిగితే అదేమిటీ అన్నట్లు మొఖాలు పెట్టారు. వెతకగా వెతకగా ఇరానీ హోటల్స్ లలో మాత్రమే దొరుకుతుందని తెలుసుకున్నాను. మీరూ ఒకసారి త్రాగటానికి ప్రయత్నించండి.

Khaleja - Meeti meeti dhunupa bajaye..

చిత్రం : మహేష్ ఖలేజా (2010)
రచన : సీతారామ శాస్త్రి
సంగీతం : మణిశర్మ
గానం : హేమచంద్ర, శ్వేత
********************
సాకీ :
మీఠీ మీఠీ ధునుప బాజాయే - రాధాకే మన్ కో లుభాయే
గోపీ బోలే గిరిధర్ నందలాల - నందలాల
మీఠీ మీఠీ ధునుప బాజాయే - రాధాకే మన్ కో లుభాయే
గోపీ బోలే గిరిధర్ నందలాల - నందలాల
గోపీ బోలే గిరిధర్ నందలాల - నందలాలా

పల్లవి :
పిలిచే పెదవుల పైనా - నిలిచే మెరపు నువ్వేనా
పిలిచే పెదవుల పైనా - నిలిచే మెరపు నువ్వేనా
నువు చేరి నడి ఎడారి - నందనమై విరిసిందా
తనలో ఆనందలహరి - సందడిగా ఎగసిందా
నడచిన ప్రతిదారి నదిగా మారి - మురిసినదా ముకుందా
కాలం నేను మరచి జ్ఞాపకాల్లో - జారిపోయిందా
లోకం గోకులంలా మారిపోయి - మాయ జరిగిందా
ఊరంతా ఊగిందా - నీ చెంత చేరిందా గోవిందా
// పిలిచే పెదవుల పైనా - నిలిచే మెరపు నువ్వేనా //
 
చరణం 1 :
ఈ భావం నాదేనా - ఈనాడే తోచేనా
చిరునవ్వోటి పూసింది - నా వల్లనా
అది నావెంట వస్తుంది - ఎటు వెళ్ళినా
మనసులో ముంచైనా - మురిపించేనా మధురమే ఈ లీల
నాలో ఇంతకాలం ఉన్న మౌనం - ఆలపించిందా
ఏకాంతాన ప్రాణం బృందగానం - ఆలకించిందా
ఊరంతా ఊగిందా - నీ చెంత చేరిందా గోవిందా
జుమో రే జుమో రే జుమో రే ఓ గిరిధర్
జుమో రే జుమో రే జుమో రే ఓ గిరిధర్ (3)
యారో మురళీ భాజావే గిరిధర్ గోపాల
బజాకే మన్ కో చురాలే గిరిధర్ నందలాల..

చరణం 2 :
నా చూపే చెదిరిందా - నీ వైపే తరిమిందా
చిన్ని క్రిష్నయ్య పాదాల సిరిమువ్వల
నన్ను నీ మాయ నడిపింది - నలువైపులా
అలజడి పెంచైనా అలరించైనా లలనను ఈ వేళ
ఏదో ఇంద్రజాలం మంత్రమేసి - నన్ను రమ్మందా
ఎదలో వేణుగానం - ఊయలూపి ఊహ రేపిందా
ఊరంతా ఊగిందా - నీ చెంత చేరిందా గోవిందా
// పిలిచే పెదవుల పైనా - నిలిచే మెరపు నువ్వేనా //

నా చిన్నప్పటి దసరా జ్ఞాపకాలు.

నాచిన్నప్పుడు దసరా పండుగ అంతా బాగానే జరిగింది.. ఆ జ్ఞాపకాలు ఇప్పుడు మీకోసం.

నా చిన్నప్పుడు బట్టల షాపులో బట్టలు కొని, టేలరుకి అబ్బాయికి ఇచ్చి వాటికి కొలతలు ఇచ్చి, దసరా రేపు అనగా ఈరోజే అతడి వద్దనుండి తెచ్చుకునేవాడిని. ఒక్కోసారి రద్దీ మూలముగా దసరా రోజునే కుట్టి మరీ ఇచ్చేసేవాడు. ఏంచేస్తాం.. ఓపికగా ఎదురుచూసి కుట్టించుకొని మరీ ఇంటికి వచ్చేవాడిని. ఎందుకో మా నాన్న గారు ఆరోజు మమ్మల్ని ఏమీ అనెడివారు కాదు. (రోజూ ఏదో అనెడివారు అని కాదు.) ఆ రోజున మాకంతా స్వేచ్చగా ఉండేడిది. క్రొత్త బట్టలు తెచ్చి దేవుడి వద్ద పెట్టేడి వాళ్ళం. ఆరోజు మటన్ మరియు బిర్యానీ తో బాటూ కొన్ని పిండివంటలూ చేసుకొని, అవి తిన్న తరవాత ఎప్పుడు క్రొత్త బట్టలు వేసుకున్టామా అని ఎదురు చూపులు.

ఆ క్రొత్త బట్టలు వేసుకునేటప్పుడు మా మొఖాల్లో దీపావళి కాంతులే. మా నెత్తిన ఉన్న చింపిరి తలని, మా అంతట మేముగా దువ్వీ దువ్వీ, ఏదో హీరోలా ఉందా అంటే ఉందా అన్నట్లు దువ్వేడివాళ్ళం. క్రోత్తబట్టలు వేసుకొని, వాటిని టక్ చేసి.. (అది టక్ కూడా కాదు.. అలాని మా ఫీలింగ్.) చేతికో పాత వాచీని పెట్టి - అదే లేటెస్ట్ మాడల్ అన్నట్లుగా మాటి మాటికీ చేతిని ఊపుతూ ఉండేడి వాడిని. చెవిలో కాస్త అత్తరు సీసాలో ముంచిన కాస్త దూదీ ని తీసుకొని కాస్త వంటికీ, కాస్త బట్టలకీ రాసి, మిగిలిన దూదిని సాయబు వలె చెవిలో పెట్టుకోనేవాడిని.. అప్పట్లో అదో పెద్ద ఫ్యాషన్ - అలా పెట్టుకోవటం. ఇప్పుడు ఉన్న స్ప్రే బాటిళ్ళు చాలా ఖరీదూ, అరుదు కూడా..

సాయంత్రం ఊరిజనం అంతా అలా ఊరి బయటకి వెళ్ళేవారు.. ఒకదగ్గర అంటే - ఊరి బయటే పాండవులు తమ అజ్ఞాత వాసములో తమ ఆయుధాలని దాచి ఉంచిన శమీ చెట్టు సంతతికి చెందిన ఒక శమీ చెట్టు ఉండేడిది. అక్కడికి అందరమూ చేరుకోనేడివారము. ఆ చెట్టుకి మూడు సార్లూ ప్రదక్షిణ చేసుకొని.. (కొందరు ఐదుసార్లూ) మ్రొక్కెడివారిమి. ఆ చెట్టుకున్న ఆకులనీ, కొమ్మల్నీ "బంగారము" గా భావించి, కాస్త తెంపు కొని, జేబుల్లో నింపుకొని ఆనందముగా అక్కడి నుండి బయలుదేరేవాల్లము. అక్కడే ఉన్న ఆరుబయలు ప్రదేశములో కూర్చొని, ఆకాశము వంక చూస్తూ ఉండేడివాల్లము.

అలా చూడటం ఎందుకు అంటే - ఆ రోజున పాలపిట్ట ని చూడాలని. పాండవులు మహాభారత యుద్ధం గెలిచాక వస్తుంటే ఈ పాలపిట్టనే శుభసూచకముగా ఎదురువచ్చింది. అందుకే ఆ రోజూ పాలపిట్ట చూడాలని ఎదురుచూపులు. ఒక పాలపిట్ట కనిపిస్తే అందరూ చప్పట్లు కొట్టేవారు. అరిచే వారూ - అందరూ దాన్ని చూడాలని. కాని అసలు ఆ పిట్ట ఎలా ఉంటుందో కూడా నాకు తెలీదు. కొన్ని సంవత్సరాల క్రిందట నుండి చూడటం జరుగుతున్నది. మీకూ ఆ పిట్ట ఎలా ఉంటుందో ఆ ఫోటో చూపిస్తున్నాను.. చూడండి. దశమి / దసరా రోజున ఈ పాలపిట్ట ని చూస్తే అంతా శుభమే జరుగుతుందన్న నమ్మకం ప్రజల్లో ఉంది.

అలా ఆ పాలపిట్టని చూసి, దానికి మోకరిల్లి.. చీకటి పడుతుండగా ఇంటికి వచ్చేడివాళ్ళం. రాగానే ఇంట్లోని పెద్దలకి పాదాభివందనాలు చేసేడివాళ్ళం. అలాగే పూర్వికులకీ అలాగే నమస్కరించేడి వాళ్ళం. ఆ తరవాత వచ్చిన అతిదులకీ స్వీట్లూ, నీరూ పంచి బయటపడేవాళ్ళం. అక్కడి నుండి బయలుదేరి మిత్రుల ఇంటింటికీ వెళ్లి, మిత్రుల అమ్మానాన్నలకి "బంగారం" ఇచ్చి దండాలు పెట్టి, మిత్రులని ఆప్యాయతగా కౌగిలించుకోనేడివాళ్ళం. అలా రాత్రంతా అందరి మిత్రుల ఇళ్ళకూ వేల్లెడివారం. ఇంటికి వచ్చేసరికి రాత్రి పదకొండున్నర అయ్యేది.

ఇవీ కాసిన్ని చిన్నప్పటి - నా దసరా మధుర జ్ఞాపకాలు.

ఒక కామెంటు - ఒక మిత్రుడు దొరకటం.

మనం చేసే కొన్ని విషయాలు ఎక్కడెక్కడో లింకులు కలుస్తూ ఉంటాయి.. అలాని ఒకసారి వాటిని పరిశీలనగా చూస్తే చాలా గమ్మత్తుగా, విచిత్రముగా తోస్తూ ఉంటాయి. ఈమధ్యే జరిగిన అలాంటి చక్కని ఉదాహరణ ఇప్పుడు మీకు తెలియచేయబోతున్నాను.

నాకున్న కొద్దిపాటి సమయములో నా సోషల్ వర్కింగ్ సైట్లూ, చాట్లూ, మెయిల్సూ, మధ్య మధ్యలో నాకు ఇది కావాలంటూ విజ్ఞప్తులు, నాలుగైదు కమ్యూనిటీలు + నా బ్లాగ్ ఇవన్నీ చూడటానికే సమయం సరిపోవటం లేదు. అప్పుడప్పుడూ గ్రూపు నుండి నా ఫలానా బ్లాగ్ చూడమంటూ విజ్ఞప్తులు. కాస్త వీలు చూసుకొని, కాస్త సమయములో ఆ బ్లాగు చూస్తాను. చెప్పాగా - సమయం ఎక్కువగా ఉండదని. అయినా నేను ఇప్పటివరకూ చూసిన బ్లాగులు మహా అంటే ఇరవై లోపే అంటే ఏమాత్రం అతియోశక్తి కాదేమో.! ఆ బ్లాగులు చూస్తానా.. అక్కడ మాత్రం ఒక విషయాన్ని మాత్రం మరచిపోను.

అది ఏమిటని అంటారా? - అదే విషయం చెప్పబోతున్నాను. - నేను చూసిన బ్లాగులలో నాకు నచ్చిన ఏదైనా ఒక పోస్ట్ లో తప్పకుండా ఒక కామెంట్ వ్రాస్తుంటాను. అది అభినందిస్తో, లేక వివరముగా విశ్లేషిస్తో, తగు కారణములు చూపుతూ (అందులో ప్రావీణ్యం ఉంటేనే సుమా) కామెంట్స్ ని మాత్రం తప్పకుండా పెడుతూ ఉంటుంటాను.  (ఇంతవరకూ చెడుగా, నిందా పూర్వకమైన కామెంట్లని ఎవరికీ పెట్టలేదు.) ఒకసారి సూచనలు చేస్తూ పెట్టిన కామెంట్, ఒక పెద్దాయన్ని సోషల్ వర్కింగ్ సైట్లో నన్ను ఆయనకీ మిత్రునిగా చేసింది. అదే విషయం మీకు ఇప్పడు చెప్పబోతున్నాను అన్నమాట.

నా బ్లాగు చూడమంటూ వచ్చిన విజ్ఞప్తిని చూసి, సరదాగా ఆ బ్లాగ్ ఓపెన్ చేశాను. అది ఓపెన్ అయ్యేలోగా ఇంకో టాబ్ లో నా పని చేసుకుంటూ ఉండిపోయాను. నా పని అయిపోయాక అన్ని ట్యాబ్స్ క్లోజ్ చేస్తున్నప్పుడు, అప్పుడు గమనించాని ఈ బ్లాగుని. పూర్తిగా చూశాను.. ఏదో బ్లాగ్ పెట్టాలన్న ఉబలాటమే కాదు.. వీలైనంత ఎక్కువగా చెప్పాలని వారి ఆశ ఉన్నట్లుంది. కాని అక్కడ మూడు పోస్టింగ్స్ కన్నా ఎక్కువగా లేవు. సమయం వీలుకాక వ్రాయలేదేమో అని అనుకున్నాను. పేజి డిజైన్ నుండీ టపాల లోని కనీస మర్యాదలూ (వ్యాకరణ దోషాలు) చాలా లోపించాయి. వాటిని మార్చండి అంటూ చిన్నగా కామెంట్ పెట్టాను. సాధారణముగా కామెంట్ పెట్టాక రెండు, మూడు రోజుల తరవాత ఆ టపాని సందర్శిస్తాను.. ఎవరైనా ప్రతిగా కామెంట్ పెట్టారా అని.. అక్కడ వేరే కామెంట్ ఏమీ లేదు. ఇక ఆ విషయమే మరచిపోయాను.

ఒక సోషల్ వర్కింగ్ సైట్లో నా మిత్రురాలి స్క్రాప్ బుక్ లో నా స్క్రాప్ వాసినప్పుడు, అంతకు ముందే ఒకాయన వ్రాసిన స్క్రాప్ కనిపించింది. నాగురించి చిన్నగా ఆయన ఏదో వ్రాశారు.. కాస్త కుతూహలం కలిగింది. కొద్దిరోజులు గమనించాను. ఏమీలేదు.. కాని ఆయన తెలుగు టైపింగ్ తో మాటవిరుపు మాటలూ నన్నెంతో ఆకట్టుకున్నాయి. నా మిత్రురాలిని అడిగా నేను ఆయనకు ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్ పంపుదామని అనుకుంటున్నాను అనీ.

మంచివారు, పంపండి... అని సమాధానం ఇవ్వటం - నేను రిక్వెస్ట్ పంపటం - ఆయన అంగీకరించటం - ఈ సంవత్సరం ఆగస్ట్ పదమూడున : ప్రతిగా "it is my preivilage to have your ' friend's request. I think you are known to me . నా ' (బ్లాగ్ పేరు ) ' తెలుగు బ్లాగు కు కొన్ని సలహాలు ఇచ్చినట్లు గుర్తు ! ఈ విధంగా మీ స్నేహితుల చిట్టా లో కి ఎక్కినందుకు సంతోషం !.." అని నాకు పంపించటం. ఆ బ్లాగుకి నేనెప్పుడు వెల్లానబ్బా?.. వెళ్లి ఉండవచ్చు. కాని అంతగా బాగా గుర్తుంచుకున్నారే అని అనుకున్నాను. అదే విషయాన్ని నేను ఆయన్ని అడిగితే లింక్ ఇచ్చారు.. ఒహొ.. అప్పటిదా అని అనుకున్నాను. అంటే అప్పుడు నేను వ్రాసిన కామెంట్ వ్రాసిన బ్లాగ్ ఓనరు నా మిత్రురాలికి సోషల్ సైట్లో ఫ్రెండ్ అన్న మాట!. అలా అలా మాటలు కుదిరాయి. ఇప్పుడు చక్కని మిత్రులం.

కాని - నిజానికి ఆయన నాకన్నా అన్నింట్లో చాలా పెద్దమనిషి, పై చేయి వారూనూ.. కాని ఎందుకో అంతగా సరిగా మాట్లాడకపోవటం గమనించాను. నా బ్లాగ్ ఉన్నంత లుక్కు ఆయనది లేదని కావచ్చును.. లేదా మరేదైనా కావచ్చును. ఎక్కువగా మాట్లాడలేకపోతున్నారు. ఈ పరిస్థితిని మేమిద్దరం చక్కదిద్దుకోవాలి.

Indipendence days.

కొన్ని దేశాల బానిసత్వం నుండి స్వాత్రంత్ర్య పొందినప్పటి
దినోత్సవ సంవత్సరాలూ, తేదీలు..

660 BCE - జపాన్
221 BCE - China
301 CE - San Marino
843 CE - France
976 CE - Austria
10th Century CE - Denmark
1001 - Hungary
1143 - Portugal
1206 - Mongolia
1238 - Thailand
1278 - Andorra
August 1, 1291 - Switzerland
1419 - Monaco
15th Century - Spain
1502 - Iran
June 6, 1523 - Sweeden
January 23, 1579 - Netherlands
1650 - Oman
May 1, 1707 - United Kingdom
January 23, 1719 - Liechtenstein
1768 - Nepal
July 4, 1776 - United States of America
January 1, 1804 - Haiti
July 20, 1810 - Colombia
Sept. 16, 1810 - Mexico
Sept. 18, 1810 - Chile
May 14, 1811 - Paraguay
July 5, 1811 - Venezuela
July 9, 1816 - Argentina
July 28, 1821 - Peru
Sept. 15, 1821 - Costa Rica
Sept. 15, 1821 - El Salvador
Sept. 15, 1821 - Guatemala
Sept. 15, 1821 - Honduras
Sept. 15, 1821 - నికారాగు
May 24, 1822 - Ecuador
Sept. 7, 1822 - Brazil
August 6, 1825 - Bolivia
August 25, 1825 - Uruguay
1829 - Greece
October 4, 1830 - Belgium
1839 - Luxembourg
February 27, 1844 - Dominican Republic
July 26, 1847 - Liberia
March 17, 1861 - Italy
July 1, 1867 - Canada
January 18, 1871 - Germany
May 9, 1877 - Romania
March 3, 1878 - Bulgaria
1896 - Ethiopia
June 12, 1898 - Philippines
January 1, 1901 - Australia
May 20, 1902 - Cuba
November 3, 1903 - Panama
June 7, 1905 - Norway
Sept. 26, 1907 - New Zealand
May 31, 1910 - South Africa
November 28, 1912 - Albania
December 6, 1917 - Finland
November 11, 1918 - Poland
December 1, 1918 - Iceland
August 19, 1919 - Afghanistan
December 6, 1921 - Ireland
February 28, 1922 - Egypt
October 29, 1923 - Turkey
February 11, 1929 - Vatican City
Sept. 23, 1932 - Saudi Arabia
October 3, 1932 - Iraq
November 22, 1943 - Lebanon
August 15, 1945 - Korea, North
August 15, 1945 - Korea, South
August 17, 1945 - Indonesia
Sept. 2, 1945 - Vietnam
April 17, 1946 - Syria
May 25, 1946 - Jordan
August 14, 1947 - Pakistan
August 15, 1947 - India
January 4, 1948 - Burma
February 4, 1948 - Sri Lanka
May 14, 1948 - Israel
July 19, 1949 - Laos
August 8, 1949 - Bhutan
December 24, 1951 - Libya
November 9, 1953 - Cambodia
January 1, 1956 - Sudan
March 2, 1956 - Morocco
March 20, 1956 - Tunisia
March 6, 1957 - Ghana
August 31, 1957 - Malaysia
October 2, 1958 - Guinea
January 1, 1960 - Cameroon
April 4, 1960 - Senegal
May 27, 1960 - Togo
June 30, 1960 - Congo, Republic of the
July 1, 1960 - Somalia
July 26, 1960 - Madagascar
August 1, 1960 - Benin
August 3, 1960 - Niger
August 5, 1960 - Burkina Faso
August 7, 1960 - Cote d'Ivorie
August 11, 1960 - Chad
August 13, 1960 - Central African Republic
August 15, 1960 - Congo, Dem. Rep. of the
August 16, 1960 - Cyprus
August 17, 1960 - Gabon
Sept. 22, 1960 - Mali
October 1, 1960 - Nigeria
November 28, 1960 - Mauritania
April 27, 1961 - Sierra Leone
June 19, 1961 - Kuwait
January 1, 1962 - Samoa
July 1, 1962 - Burundi
July 1, 1962 - Rwanda
July 5, 1962 - Algeria
August 6, 1962 - Jamaica
August 31, 1962 - Trinidad and Tobago
October 9, 1962 - Uganda
December 12, 1963 - Kenya
April 26, 1964 - Tanzania
July 6, 1964 - Malawi
Sept. 21, 1964 - Malta
October 24, 1964 - Zambia
February 18, 1965 - Gambia, The
July 26, 1965 - Maldives
August 9, 1965 - Singapore
May 26, 1966 - Guyana
September 30, 1966 - Botswana
October 4, 1966 - Lesotho
November 30, 1966 - Barbados
January 31, 1968 - Nauru
March 12, 1968 - Mauritius
Sept. 6, 1968 - Swaziland
October 12, 1968 - Equatorial
June 4, 1970 - Tonga
October 10, 1970 - Fiji
March 26, 1971 - Bangladesh
August 15, 1971 - Bahrain
Sept. 3, 1971 - Qatar
November 2, 1971 - United Arab Emirates
July 10, 1973 - Bahamas
Sept. 24, 1973 - Guinea-Bissau
February 7, 1974 - Grenada
June 25, 1975 - Mozambique
July 5, 1975 - Cape Verde
July 6, 1975 - Comoros
July 12, 1975 - Sao Tome and Principe
Sept. 16, 1975 - Papua New Guinea
November 11, 1975 - Angola
November 25, 1975 - Suriname
June 29, 1976 - Seychelles
June 27, 1977 - Djibouti
July 7, 1978 - Solomon Islands
October 1, 1978 - Tuvalu
November 3, 1978 - Dominica
February 22, 1979 - Saint Lucia
July 12, 1979 - Kiribati
October 27, 1979 - Saint Vincent and the Grenadines
April 18, 1980 - Zimbabwe
July 30, 1980 - Vanuatu
January 11, 1981 - Antigua and Barbuda
Sept. 21, 1981 - Belize
Sept. 19, 1983 - Saint Kitts and Nevis
January 1, 1984 - Brunei
October 21, 1986 - Marshall Islands
November 3, 1986 - Micronesia, Federated States of
March 11, 1990 - Lithuania
March 21, 1990 - Namibia
May 22, 1990 - Yemen
April 9, 1991 - Georgia
June 25, 1991 - Croatia
June 25, 1991 - Slovenia
August 20, 1991 - Estonia
August 21, 1991 - Kyrgyzstan
August 24, 1991 - Russia
August 25, 1991 - Belarus
August 27, 1991 - Moldova
August 30, 1991 - Azerbaijan
Sept. 1, 1991 - Uzbekistan
Sept. 6, 1991 - Latvia
Sept. 8, 1991 - Macedonia
Sept. 9, 1991 - Tajikistan
Sept. 21, 1991 - Armenia
October 27, 1991 - Turkmenistan
November 24, 1991 - Ukraine
December 16, 1991 - Kazakhstan
March 3, 1992 - Bosnia and Herzegovina
January 1, 1993 - Czech Republic
January 1, 1993 - Slovakia
May 24, 1993 - Eritrea
October 1, 1994 - Palau
May 20, 2002 - East Timor
June 3, 2006 - Montenegro
June 5, 2006 - Serbia
February 17, 2008 - Kosovo

క్యాబేజీ పచ్చడి.

కావలసిన పదార్థములు :


క్యాబేజీ = పావు కిలో.
అల్లం + వెల్లుల్లి పేస్ట్ = అవసరం అయినంత
అవాలపొడి = రెండు టీ స్పూన్స్
జిలకర + మెంతుల పొడి = ఒక టీ స్పూన్
పసుపు = సరిపడా
నూనె = సరిపడా
వెల్లుల్లి రెబ్బలు (నుజ్జు నుజ్జుగా దంచినవి) = ఒక మొత్తం వెల్లుల్లిపాయ.
ఉప్పు = సరిపడా
ఆవాలు + జిలకరా = పోపుకి సరిపడా.
నిమ్మకాయలు = నాలుగు

తయారు చేయు విధానం :
1. క్యాబేజీని చాలా సన్నగా తరుముకోవాలి.

2. ఒక గిన్నెలో కారమూ, ఉప్పూ, అవాలపోడీ, జిలకర మెంతుల పొడి, అల్లం వెల్లుల్లి పేస్ట్ వేసికొని, అందులో చిటికెడు పసుపు వేసుకోవాలి.

3. ఇప్పుడు వాటిని బాగా కలియ త్రిప్పాలి. తరవాత ప్రక్కన పెట్టుకోండి.

4. తిరగమోతగా - స్టవ్ ముట్టించి కొద్దిగా నూనె + ఆవాలు + జిలకర + దంచిన వెల్లుల్లి + కొంచం పసుపు కలుపుకొని, స్టవ్ ఆపేసి దించుకొని, అందులో ఈ పోపుని కలియ త్రిప్పిన గిన్నెలో వంపుకోవాలి.

5. గిన్నెలో క్యాబేజీ తురుము + పొపూ కలిపాక కొద్దిగా చల్లారిన తరవాత నిమ్మకాయ రసం పోసెయ్యాలి.

- ఇంక అంతే - వాడుకోవటానికి సిద్ధం.

* ఇది ఎక్కువ రోజులు నిలవ ఉండదు. ఫ్రిడ్జ్ లో పెట్టుకోవాలి. ఉప్పూ, కారం సరిపడా వేసుకోవాలి..

గాంధీ పుట్టిన దేశం

పల్లవి :
గాంధీ పుట్టిన దేశం - రఘురాముడు ఏలిన రాజ్యం
ఇది సమతకు మమతకు - సంకేతం
రఘుపతి రాఘవ రాజారాం
పతిత పావన సీతారం
ఈశ్వర్ అల్లా తేరే నాం 
సబ్కో సన్మతి దే భగవాన్ //గాంధీ పుట్టిన //

చరణం 1:
భేధాలన్ని మరచి - మోసం ద్వేషం విడచి
మనిషి మనిషిగా బ్రతకాలి - ఏనాడూ నీతికి నిలవాలి
బాపూ... ఈ కమ్మని వరమే మా కివ్వు
అవినీతిని గెలిచే బలమివ్వు // గాంధీ పుట్టిన //

చరణం 2:
ప్రజలకు శాంతి సౌక్ష్యం - కలిగించే దేశమే దేశం
బానిస భావం విడనాడి - ఏ జాతి నిలుచునో అది జాతి
బాపూ.. - నీ చల్లని దీవెన మాకివ్వు
నీ బాటను నడిచే బలమివ్వు //గాంధీ పుట్టిన //