స్నేహితులంటే -
సమస్యలని సృష్టించేవారు కాదు..
సమస్యలను తొలగించేవారు.
హా.. నిజమే..! నిజమైన స్నేహితుడు అంటే మన మనసెరిగి, మన ఆలోచనలు గ్రహించి , మనల్ని సన్మార్గములో నడిపిస్తూ, సమస్యలని తొలగిస్తూ, అహర్నిశలూ మన ఉన్నతినీ, ప్రగతినీ, శ్రేయస్సునీ కోరేవాడు. స్నేహితుని ఎదుగుదలని తనదిగా భావించేవాడు. కానీ, ఈరోజుల్లో అలాంటి స్నేహితులు కరువయ్యారు.. ఎక్కడ చూసినా తమ స్వార్థం చూసుకొనేవారే కనిపిస్తున్నారు.. ఇక వారు సృష్టించే సమస్యలూ అంతా ఇంతా కాదు.. లేనిపోని క్రొత్త చిక్కుల్ని మనకి ఎదురయ్యేలా చూస్తున్నారు కూడా.. అలా క్రొత్త సమస్యలను పుట్టించేవారు ఎక్కడో ఉండరు. మన చుట్టూరా, మన మధ్యలోనే ఉంటూ, ఆత్మీయముగా మెసులుతారు. వారు చేసే కాలక్షేపం, కబుర్లు, చిన్న చిన్న సాయాలూ, పైపైకి ఉండే గొప్పలూ మనల్ని ఎంతగానో ఆకట్టుకుంటాయి. అలాంటివారిని, వారి మాటల్నీ నెత్తిన పెట్టుకొని చూస్తాం.. వీరు చెప్పిన మాటల్ని నమ్ముకుంటూ - జీవితాన కొన్ని విలువైనవి కోల్పోతుంటాము. వాటిని కోల్పోయాక - అలాంటివి మళ్ళీ దొరకక, అలాంటివి ఎందుకు కోల్పోయామా అని బాధపడి, వాటిని తిరిగి పొందాలనుకున్నా - మొహం చెల్లక, ఈగో సమస్యల వల్ల తీరని వ్యదనే మిగిలిపోతుంది.
మనకీ ఇలాంటివారు స్నేహితులై ఉన్నప్పుడు వారిని వారిని గుడ్డిగా నమ్మకండి.. మీయొక్క విచక్షణా జ్ఞానాన్ని కాస్త వాడండి. ఇలాంటివారిని కనిపెట్టడం ఎలా అని సందేహం రావొచ్చును.. కొద్ది అనుభవాల మీద ఇలా గుర్తించేలా వస్తుంది. స్నేహంలో అందరూ మనకి అవసరమే.. అందరినీ ఆదరించాలి. సమానముగా స్నేహించాలి. కానీ అది కృతకముగా, ఆర్టిఫిషియల్ గా ఉండనక్కరలేదు. మనస్పూర్తిగా ఉండాలి. మనస్సులో ఉండే స్వచ్ఛత మన చేతల్లో, చేసే పనుల్లో, కళ్ళల్లో కనిపించాలి. ఇలా చూపినా మనం మోసపోతే అన్న ప్రశ్న కలుగవచ్చును.. అది వాళ్ళ ఖర్మ.. మనం మంచి చెయ్యాలని చూస్తే - వారు చెడు చెయ్యాలని చూసినప్పుడు - వారికి ఇక మన అవసరం లేదనుకోవాలి. ఇక వారిని వారి మానాన వారిని శాశ్వతముగా వదిలెయ్యాలి. ఒకమాటలో చెప్పాలీ అంటే వారు ఈలోకములో లేరు అనుకోనేట్లుగా ఉండాలి. వారు మనల్ని పట్టించుకోవటం లేదు అన్న ఫీలింగ్ నెమ నెమ్మదిగా వారిలో ఏర్పడి, వారిని అతలాకుతలం చేస్తుంది. అప్పటికి వారిలో మార్పు వచ్చినా పట్టించుకోవాల్సిన అవసరం లేదు.. ఇలా చెయ్యటంలో ఒప్పా? తప్పా అన్న ప్రశ్నని ప్రక్కన పెడితే - నా దృష్టిలో - ఇప్పటికాలములో అది సరైన నిర్ణయమనే చెప్పుకోవాలి.
స్నేహం అందరూ చేస్తున్నాం అనుకుంటారు.. ఈరోజుల్లో స్నేహం మీద ఎవరికీ సదభిప్రాయం కూడా లేకుండా పోయింది.. వీడెందుకు అంతగా నాతో ఈమధ్య ఉంటున్నాడు? నాకేమిటి లాభం ? అన్న పాయింట్ మీదే ఆధారపడి ఉంటున్నాయి. స్నేహితుడన్న వాడు ఎదుటివారికి మేలు కలుగచెయ్యకున్నా సరే! కానీ, సమస్యలను సృష్టించకూడదు.. ఒకవేళ తెలిసో, తెలీకో అలాంటి సమస్యలు మన సహచర్యం వల్ల ఏర్పడుతున్నాయీ అంటే - ముందుగా వాటిని వీలైనంత త్వరగా సరిదిద్దుకోవాలి. అలా చేస్తే స్నేహ బంధం మరింతగా బలపడుతుంది. ఎంత ప్రయత్నించినా ఏర్పడ్డ సమస్యలు ( మన వల్ల ఏర్పడ్డవీ, ఎవరో ఏదేదో చెబితే వచ్చేవీ, అపోహల వల్ల కలిగినవీ ) దూరం కాకపోతే - స్నేహితుల శ్రేయస్సుకోరి మనమే దూరం అవ్వాలి. అవును.. మనమే దూరం అవ్వాలి. మనసుని కోసేసినంత బాధ కలిగినా - తప్పదు. అలా అయితేనే మనం నిజమైన స్నేహితుడమనిపించుకుంటాం.. ఆ దూరం ఎన్నడూ శాశ్వతం కాదు.. ఎప్పుడో ఒకసారి మళ్ళీ కలుస్తుంది.. అప్పుడు ( మళ్ళీ ) కలిసిన స్నేహం మరింతగా బలంగా దిద్దుకుంటుంది. ( నేనూ - నా స్నేహితుని విషయం లో ఇలాగే చెయ్యాల్సి వచ్చింది. మనసుకి బాధ కలిగినా నా స్నేహితుడు తన జీవితాన చాలా సంతోషముగా, మునపటి కన్నా మరింత అభివృద్ధిలో ఉన్నాడన్న విషయాన్ని దూరాన నుండే చూస్తున్నాను. వాడి ఎదుగుదలని చూసి - నేనే ఎదుగుతున్నాను అన్నంత సంతోషములో నేను ఇప్పుడున్నాను. ఎవరో ఏవేవో ఏర్పరిచిన అపోహల వల్ల అలా దూరం చేసుకున్నా - ఎప్పుడూ వారి శ్రేయస్సునే కోరుకుంటున్నాను.. నాకు అదే చాలా సంతోషాన్ని కలుగచేస్తున్నది. మేము మళ్ళీ కలుస్తామా, లేమా అన్నది కాలానికే ఎరుక )
స్నేహితుడు దూరమైనా - దూరములో నుండి - విడిపోయిన స్నేహితుని ఉన్నతిని, అభివృద్ధినీ చూసి, ఆనందించే వాడే అసలైన స్నేహితుడు.. అని నేనెప్పుడూ అనుకుంటాను.
No comments:
Post a Comment