మిత్రుడు - అప్పు

మొన్న నెట్ సర్ఫింగ్ లో ఉన్నప్పుడు నా మిత్రుడు ఒకరు వచ్చారు.. చాలారోజుల తరువాత వచ్చాడు అంటే ఓ మూడు సంవత్సరాల తరవాత గుర్తుపెట్టుకొని మరీ వచ్చాడు.. అదీ లోకల్ లోనే ఉండి.. ఇపుడు అతను బేకరీ షాపు మైంటైన్ చేస్తున్నాడు. అతను నాకు చిన్నప్పటి - అంటే అ, ఆ, ఇ, ఈ నేర్చుకున్నప్పటి నుండీ ఇప్పటివరకూ (ఇక ముందు కూడా) నాకు మంచి స్నేహితుడు.. చెప్పాలంటే చాలా ఉంది కాబట్టి ఇక అసలు పాయింట్ లోకి వచ్చేద్దాం!

కాసిన్ని కుశల ప్రశ్నలయ్యాక - "చెప్పరా!ఏమి విశేషమో!.." అని అడిగాను.
"నాకో పదివేలు కావాలిరా! చేబదులు.. కొద్దిరోజుల్లో ఇచ్చేస్తాను.. " అని అన్నాడు.
"ఎందుకురా! ఇంత అవసరం.." అని అడిగా.
"అవసరం రా!.." ముక్తసరిగా అన్నాడు.
"ప్లీజ్! ఏమీ అనుకోకు.. నేను రేనోవేషన్ పనిలో ఉన్నాను.. ఇంకా వారం రోజులు అయితే ముగుస్తుంది. నాకే అవసరం ఉంది.. ఏమీ అనుకోకు.. వేరే వారిని ప్రయత్నించరాదూ.. " అని బదులిచ్చాను..
ఎలాగైనా చెయ్యరా.. అని తను అంటే "అయితే చెయ్యనారా! నేను ఆ పనిలో లేకుంటే ఇచ్చేవాడినిగా.. ఈ రోజే కొన్ని సామానుల కోసం షాపింగ్ చెయ్యాలి" అని నటించాను..
తరవాత అతడిని ఖాళీ చేతులతో పంపించేసాను..
బాల్య మిత్రుడూ, ఆపదలో ఉండి వచ్చిన వాడూ, బాగా తెలిసిన మిత్రుడూ.. అయిన వాడి ముందు అలా నటించడములో నా గతంలో జరిగిన సంఘటనయే కారణం.

అతనికి ఓ పని మీద నా దగ్గరికి వస్తే, అది చేసిచ్చాను.. అప్పుడు - వీడు నామిత్రుడని తగ్గించి లెక్కవేసినా (ఆ విషయం మరీ పేపర్ మీద వేసి చూపించాను) అతడు ఆ పనిలో నాకు మూడున్నర వేల రూపాయలు నాకు బాకీ పడ్డాడు.. నేను సాధారణముగా నా స్నేహితుల్లో మొదటిసారి ఏదైనా అడిగితే (ఇచ్చేది అయితే) ఇచ్చేస్తాను.. అవతలివారు ఎంత త్వరగా తిరిగి ఇస్తారన్న దాని బట్టి వారితో నా మిగతా స్నేహభంధం సాగుతుంది. తరవాత ఇస్తానని చెప్పిన అతను ఎన్నిసార్లు అడిగినా అంతే! - రేపూ రేపూ అని జరపటం! నా ముందే డబ్బులు లెక్కపెడతాడు. వారికీ, వీరికీ ఇస్తాడు కాని నాకు మాత్రం ఇవ్వడు. నాముందే ATM నుండి డబ్బులూ డ్రా చేస్తాడు - కాని నా బాకీ తీర్చడు. చాలా కాలం అడిగి ఊరుకున్నాను.

ఇలా కాదనుకొని ఫ్రెండ్స్ అంతా కలసి టూర్ వెడితే ఆ డబ్బులు అందులో సర్దుదామని ఎంత ప్రయత్నించినా ఊహు.. వీడు నాకు మొగుడైనాడు. ఇక ఇలా కాదనుకొని పిల్లలపుట్టిన రోజులకి, ఇంట్లో బంధువులు వస్తే.. వెళ్లి ఆ పురుగుల మందులూ.. అవేనండీ కూల్ డ్రింకులూ, కేకులూ తెచ్చుకొనే వాడిని.. ఆ తెచ్చుకున్న వాటిని వాడి బుక్ లో, నా బుక్ లో రాయించుకునే వాడిని.

ఇలా మూడు సంవత్సరాలు పైగా "కష్టపడి" నా మూడున్నర వేలూ తీసుకున్నాను.. ఆ మూడున్నర వేలు వదిలేసేవాడిని కాని, ఇలాంటి మొండివాళ్ళని ఊరికే వదిలేయబుద్ది కాలేదు. అందుకే అలా చేశాను.. అలా అష్టకష్టాలు పడీ మరీ నావి తిరిగి పొందాను.. ఇప్పుడు వచ్చి అడిగితే ఎలా ఇచ్చేది? అందుకే కుదరదని చెప్పాను..

ఒకవేళ ఇప్పుడు ఇచ్చి ఉంటే - అప్పుడే మూడున్నర వేలకి మూడు సంవత్సరాలు చేసాడు - ఇప్పుడు పదివేలకి - పది సంవత్సరాలు మళ్ళీ "కష్టపడాలేమో!".. నాకు అంత ఓపిక లేదు..


ఈ సంఘటన వల్ల మీకు చెప్పేది ఏమిటంటే ఒకసారి మిత్రులని నమ్మండి.. వారికి అన్ని అవకాశాలు ఇచ్చి చూడండి. అప్పటికీ అతడు దారిలోకి రాకపోతే ఇక వాడి ఖర్మ అనుకొని వాడిని వదిలేయండి. నిజమైన స్నేహితుడు అంటే మనల్ని అప్పు అడగడు, ఒకవేళ అడిగినా తల తాకట్టు పెట్టి మరీ తీర్చేస్తాడు. చిన్న విషయం వద్ద ఇన్ని రోజుల.. సారీ! ఇన్ని సంవత్సరాల స్నేహం ని చిన్న కారణముతో చెడగొట్టుకోవటం ఎంత మూర్ఖత్వం!