ఆమధ్య ఒక టేబుల్ చేయించాలనుకున్నాను. ఎలా చేయించాలో అర్థం కాలేదు.. ఎన్నెన్నో ఆలోచించాను. చివరికి నాకు అనుకూలముగా ఉండే ఒక ప్యాట్రన్ ని ఎన్నుకున్నాను. మంచి కార్పెంటర్ ని పిలిచి, ఇలా ఈ కొలతల్లో ఒక టేబుల్ చేయించాలని ఉంది మీరు చెయ్యగలరా ? అన్నాను. తను చేస్తానని చెప్పాడు. తననీ కొన్ని మాడల్స్ ని అడిగా.. తనూ కొన్ని చెప్పాడు.. నాకు అవి నచ్చలేదు - కారణం : నాకు అనుకూలముగా ఉండాలనీ, రేపొద్దున అవసరం లేనప్పుడు అమ్ముకోవడానికీ తేలికగా ఉండాలని, అమ్ముడవకపోతే ఎక్కడైనా నేనే వాడుకోవడానికి వీలుగా ఉండాలని నా ఆలోచన. ఇన్ని లక్షణాలు ఒకేదాంట్లో ఉండాలంటే కష్టమే కదా..
నిజానికి కష్టమే. ఇంకో పది, ఇరవై సంవత్సరాల కాలములో వచ్చే మార్పులు చేర్పులు గమనించి, చేయించేది కాబట్టి ఇంతగా ఆలోచించటం. అయినా అలా టేబుల్ తయారీ ఖర్చు కూడా బాగానే ఉంది. దాదాపు ముప్ఫై వేల రూపాయలు.
8 అడుగుల పొడవూ,
30 అంగుళాల ఎత్తూ,
18 అంగుళాల లోతూ ఉన్న టేబుల్ అది. సో, అంతగా ఆలోచించటం. ఒకవేళ అది పనికి రాకపోతే, ఎక్కడా పెట్టుకోలేం.. ఎవరికీ అమ్మలేం.. అందుకే అంతగా ఆలోచన. " మీకు కొద్దిరోజుల్లో ఎలా ఉండాలో చెబుతాను.." అని వారం రోజుల గడువు అడిగాను. సరే అన్నాడు ఆ కార్పెంటర్.
వారం రోజుల్లో ఆ టేబుల్ ముందట కూర్చుంటే ఎలా నాకు ఉపయోగపడుతుందో, అచ్చు అలాగే ప్రవర్తిస్తూ - నా అవసరాలు ఏమిటో తెలుసుకోవటం మొదలెట్టాను. కొన్నింటిని కన్ఫర్మ్ చేశాను. అలా నాలుగైదు రోజుల్లో నాకు ఆ టేబుల్ ఎలా ఉపయోగపడేలా ఉండాలో తెలుసుకున్నాను. అప్పుడే వచ్చింది ఒక ఐడియా. ఇది మరీ బాగుందని ఆచరణలోకి పెట్టేశా..
ఒకరాత్రి తీరికగా కూర్చొని, అట్టముక్కలతో చెయ్యడం మొదలెట్టాను. అప్పుడు నాకు సరిగ్గా అలా తయారు చేసే అట్టలు దొరకలేదు. ఇంట్లో ఉన్న పేపర్ కార్టన్ డబ్బా తీసుకొని, చెయ్యడం మొదలెట్టా. ఇప్పుడు అలా చెయ్యాల్సి వస్తే ఇంకా బాగా చేస్తాను. మొదటిసారి చేసిన అనుభవం వల్ల ఎలా చెయ్యాలో, ఏమేమి ఉండాలో తెలుసుకున్నాను..
ముందుగా ఆ పేపర్ కార్టన్ డబ్బాని విప్పి, దాని మీద నాకు కావలసిన టేబుల్ కొలతలని 1 అడుగుని = 1 అంగుళం కొలతలో మార్కింగ్ వేశాను. అలా వేశాక ఆ అట్టని కత్తిరించాను. ఫెవికాల్ డబ్బాని తెరచి ఉంచా.. అలా చెయ్యడం ఎందుకంటే - ఆ ఫెవికాల్ కాస్త గట్టిగా, చిక్కగా తయారవుతుంది. అప్పుడు ఇలా అతకగానే వెంటనే ఆ అట్టముక్కలు అతుక్కొంటాయి. ఇదే అలా మాడల్స్ చెయ్యటానికి ఉన్న కిటుకు. కొన్ని సెకండ్స్ లలోనే అలా అతుక్కొని, మిగతా చెయ్యటానికి అనుకూలముగా మారుతుంది. చాలామంది ఈ విషయం తెలీక సమయాన్ని వృధా చేస్తూ, తమ క్రియేటివిటీ ని ఆపేసుకుంటారు. నిజానికి అన్నింటిలో చిన్న చిన్న కిటుకులే ( పనిలో ) విజయం సాధించటానికి దోహదం చేస్తాయి. ఆ కిటుకులనే సాధించడం నేర్చుకోవాలి.
నాకు కావలసిన టేబుల్ ని అలా చేస్తూ పోయాను. ముందుగా చుట్టూ ఉన్న డబ్బాని తయారు చేశాను. అలా చేసిన దానికి హెయిర్ డ్రయర్ ని వాడి, ఆరబెట్టాను. ఆ తరవాత - లోపల పార్టీషన్స్ ( విభాగాలు ) చేశాను. ఆతరవాత వాటిల్లో అరల సైజు తీసుకొని... కత్తిరించి, అందులో అతికాను. అలా అయ్యేసరికి అర్ధరాత్రి దాటింది. ఇలాంటి క్రియేటివిటీ పనుల్లో నేనుంటే - నాకు సమయమే తెలీదు. స్వతహాగా నేను ఒక వర్క్ హాలిక్ ని. ఎప్పుడూ ఏదో పని ఉండాలని అనుకొని, చేస్తూ ఉండేవాడిని, ఇప్పటికీ చేస్తూనే ఉన్నాను కూడా..
అలా నాకు కావలసిన టేబుల్ మాడల్ ని తయారుచేసి, హమ్మయ్య అన్న సంతృప్తితో ఆరాత్రి హాయిగా పడుకున్నా. మరుసటి రోజున ఆ కార్పెంటర్ ని పిలిచి చూపించా.. తనకి తేలికగా అర్థమయ్యింది.
ఆ తరవాత తానొక మార్పు చెప్పాడు. డ్రాయర్స్ అలా ఐదు ర్యాకులుగా కాకుండా నాలుగు పెట్టుకుంటే ఎక్కువ సామాను పడుతుంది, మరియు చాలా ఈజీగా ఉంటుందనీ.. అలా ఓకే అన్నాను. ఇక అతను వెంటనే పని మొదలెట్టాడు. కొద్దిరోజుల్లో నేను అనుకున్నట్లుగా టేబుల్ సిద్దం చేశాడు. ( పైన చూపిస్తున్న టేబుల్ - ఆ పెద్ద టేబుల్ లోని సగ భాగం.. అంటే నాలుగు అడుగుల భాగం మాడల్ )
మొత్తానికి నేను అనుకున్న విధముగా టేబుల్ అయ్యింది.