జీవిత భీమా గురించి ఒక్క నిముషం..

మనమందరమూ మన మన లక్ష్యాల కోసం జీవితాలలో..సాగిపోతూ ఉంటాం కాని, మనకు నిజంగా మనకు అవసరమైనవి తెలుసుకొని, అందుకు తగ్గట్లుగా మన జీవితాలను తీర్చుకోము.

చాలా నిర్లక్ష్యముగా ఉంటాము.. మనకొచ్చే ఆపదలన్నీ చెప్పిరావుగా!.

ఉదాహరణకు- మనమొక గుహలోకో, అడవిలోకో.. వెళ్తున్నమే అనుకోండి. చేతిలో కట్టెనో, వీలైతే కత్తియో పట్టుకొని వెలతాముగా - మన భద్రత కోసమని. అదే తెలివిని - మనం కాలమనే / జీవితమనే గుహలోకో, అడవిలోకో వెళుతున్నప్పుడు /ప్రయానించేటప్పుడు మన భద్రత గురించి మాత్రం ఆలోచించము. మనపైన ఒక్కరో, ఇద్దరో, ముగ్గురో.. ఆధారపడి ఉండివుంటే- మనకేమైనా జరిగితే.. వారిని రోడ్డుపైన నిలబెట్టాల్సి వస్తే.. అబ్బో-ఆ ఆలోచన వస్తే మాత్రం చెమటలు పడతాయి. తల్లడిల్లుతాము. కాసేపయ్యాక ఏదో పనిలో పడి మరచి పోతాము. రేపు, ఎల్లుండి అంటూ వాయిదాల మీద వాయిదాలు వేస్తుంటాము.

నేనూ అంతే! నాలుగు సంవత్సరాల కిందటి వరకూ నేనూ అందరిలాగే వాయిదాలూ + నాకిప్పుడు ఏమైందని? తర్వాత చూద్దాములే అనుకుంటూ ఉండేవాన్ని..

ఒకరోజు- మధ్యాహ్నం వరకూ బాగున్న మా పెదనాన్న కొడుకు, అరగంట వ్యవధి లో ఆరోగ్యం పాడై (హై బ్లడ్ ప్రెజర్) చనిపోయాడు.. ఆయనకు భార్య, ఇద్దరు ఎదిగిన ఆడపిల్లలు, ఒక అబ్బాయి ఉన్నారు. వారి జీవితాలు సెటిల్ అయ్యే దశలో ఆయన పోవడంతో.. ఇన్సూరన్స్ చేయకపోవటముతో అంత వరకూ సుఖంగా పెరిగిన ఆ కుటుంబము ఉన్న ఇల్లు అమ్మారు.. ఇప్పుడు అందరూ కష్టపడుతున్నారు. ఒకరి పెళ్లి అయింది.. వారి జీవితాలను కొద్దిరోజులుగా చాలా దగ్గరి నుండి చూసానుగా..నాకు కూడా ఇలాగే జరిగితే? అమ్మో! చాలా భయం వేసింది.. నా పరిస్థితి గురించి ఆలోచించాను.. వెంటనే ఇన్సూరన్స్ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాను. అంతవరకూ నా పేరుపైన కేవలం 50,000 రూ" పాలసీ మాత్రమే ఉంది. (నేను ఆ పాలసీ చేసేనాటికి లక్ష రూపాయల పాలసీ అంటేనే అబ్బో.! అంటూ గొప్ప పేరుండేడిది.) ఆ డబ్బులతో నా అంత్యక్రియలు, కర్మకాండలు, వర్ధంతులు.. జరుగుతాయి కాని నా కుటుంబానికి? అలా ఆలోచించాక వెంటనే ఎజంట్లనూ, స్నేహితులనూ.. సంప్రదించాను.ఎవరూ సరిగ్గా చెప్పలేదు.. ఇలా కాదనుకొని.. నేనే అన్వేషిస్తే చాలా విషయాలు తెలిసాయి..

మనమెందుకు ఇన్సురన్సు చేయాలి?

# మనమీద ఆధారపడి బతుకుతున్న భార్య / భర్త, పిల్లలు, తల్లి తండ్రులో.. మనకేదైనా అనుకోని ప్రమాదం జరిగితే.. మనమీద ఆధారపడ్డ వీరిని రోడ్డు పైకి తీసుకరాకుండా, ఆర్థిక ఇబ్బందులు కలగకుండా, వారి భవిష్య జీవనం సాఫీగా గడవడానికి ముందు జాగ్రత్త చర్యగా మనము చేయాలి.

# మనం చేసే కొన్ని అప్పులు (ఉదా: గృహ నిర్మాణం, బ్యాంక్ లోన్లూ..) ఉంటే మన తదంతరం మన వారసుల మెడకు చుట్టుకోకుండా ఉంటాయి.

# జోక్ గా చెప్పాలంటే- " వీడు పైకి పోయి మాకు ఈ పరేషాన్లు పెట్టాడు కదా.." అని అనుకోకుండా ఉండేన్డుకై.

ఎంత మొత్తానికి పాలసీ చెయ్యాలి?

# మన ఆదాయానికి 40, 50 రెట్లుగా మనము చేసే పాలసీ ఉండాలి. అలా ఉంటేనే మన అవసరాలు తీరతాయి. ముందే చెప్పు కున్నట్లు యాభయో, లక్షకో పాలసీ చేస్తే కర్మకాండలకి, దినాలకి, సంవత్సరాలకి సరిపోతాయి కాని మన, మనమీద ఆధారపడ్డవారి అవసరాలు తీరవు.

# తక్కువ మొత్తానికి (ప్రీమియం కి) ఎక్కువ మొత్తములో రాబడి ఉండాలి.

# మనము కట్టే ప్రీమియం మనకు గానీ, ఇన్సురన్సు సంస్థలకు గాని లాభం ఉండాలి (ఇది ప్రతి పాలసీలో ఉండేదే) కాని మూడే వ్యక్తికి ( ఏజెంట్ కి ) లాభం చేకూర్చే పాలసీలు వద్దు. దురదృష్టవశాత్తు మనలో చాలామంది చేసే పొరపాట్లివే..

# ఏజెంట్ లు చెప్పే తీయని మాటలకి, చూపే ఆదరణకి, వారు చేసే పనులకి..మొహమాటమో, అభిమానమో, కృతజ్ఞత కోసమో, మరెందుకైననూ .. మనము ఇరుక్కపోవాల్సి వస్తుంది. అప్పుడు ఒక పని చెయ్యండి.

@ నాకు పాలసీ వద్దని చెప్పండి.

@ నాకు ఇంతకు ముందే కమిట్ అయిన పాలసీలు చాలా ఉన్నాయని చెప్పండి.

@ ఆ పాలసీ ప్రేమియం లే అతికష్టముగా కడుతున్నాను.. ఇక ఇదొకటా అని వద్దని చెప్పండి.

@ మా బాబాయి లేదా మా మామయ్యా వారూ ఎజేంటే వారికి చేసాక మీకు చేస్తానని మృదువుగా చెప్పండి.

@ అప్పటికి వినకపోతే బ్రహ్మాస్త్రం తీయండి. " నాకు అన్ని రకాల పాలసీలు ఉన్నాయి. ఈ మధ్య టర్మ్ పాలసీ గురించి విన్నాను. నాకు తెలిసిన వారు చేసారు. చాలా బాగుంది+లాభం కూడానటగా.. వాటి వివరాలు చెప్పమనండి." అంతే! ఇక మిమ్మల్ని ఏ పాలసీలు అడగరు.

@ ఒకవేళ పాలసీ చేసినా అవసరము లేదు అనుకుంటే 15 రోజులలో బాండ్ వాపస్ ఇచ్చేయవచ్చు. మనము కట్టిన ప్రీమియం మనకు వాపస్ వస్తుంది. ఇది చాలా మందికి తెలియకపోవడం విచారకరం.

టర్మ్ పాలసీ అంటే ఏమిటి?

ఆరోగ్య భీమా, ఎండోమెంట్ పాలసీ, మనీబ్యాక్ పాలసీ, హొల్ లైఫ్ పాలసీ.. అంటూ ఎన్నో పాలసీలు ఉన్నాయి. అటువంటిదే ఇది..

ఈ పాలసీలో అతి తక్కువ ప్రీమియం కి ఎక్కువ భద్రతని ఇస్తుంది. పాలసీ ముగింపురోజున మనకేమీ డబ్బులు రావు గానీ.. పాలసీ దారుడు మధ్యలో మరణించినట్లైతే ఆ పాలసీ మొత్తాన్ని ఇస్తారు. చాలా సులభమైన, ఆచరణీయమైన, AAA+ రేటింగ్ పాలసీ ఇది నా దృష్టిలో.. మీకేన్ని పాలసీలు ఉన్ననూ, ఇది చెయ్యడం మాత్రం మరవకండి.. కనీసం ఒక్క పాలసీ అయినా చేసి ఉంచండి ఈ రోజునే.. భవిష్యత్తులో - నేడు చేసిన ఈ పనిని అప్పుడు తెలివైన పనిగా ఎలా మిమ్మల్ని మీరు ఎలా మెచ్చుకుంటారో చూడండి..

లాభ నష్టాలు:

ముందుగా నష్టాలు గురించి చెప్పుకుందాము..

నష్టాలు:

@ మనము కట్టే ప్రీమియం మాత్రం తిరిగి రాదు అన్న ఒకే ఒక నష్టం నాకు కనిపించింది.

@ సర్వీసు tax కూడా మరొక ఇబ్బంది.. కొద్దిగా ఎక్కువైనా లాభాలతో పోలిస్తే - అంత ఇబ్బంది అనిపించదు.

లాభాలు:

ఇలా చెప్పెదానికన్నా మిగతా పాలసీలతో పోల్చిచూస్తే ఇంకా బాగా అర్థమవుతుందనుకుంటాను.

1.మిగతా పాలసీలలో ప్రీమియం ఎక్కువగా ఉంటుంది.

టర్మ్ పాలసీలలో ప్రీమియం తక్కువగా ఉంటుంది.

ఏజంట్లకు కమిషన్ ఎక్కువగా ఉంటుంది. ఏజెంట్ కి 15%, డెవలప్మెంట్ అధికారికి 5% ఉంటుంది. ఈ మొత్తం 20% మొత్తాన్ని మనవద్దె వసూలు చేసి, వారికిస్తారన్న మాట. అంటే లక్ష రూపాయల పాలసీ కి ఇరవైవేలు ఈ మధ్యవారికి ఇస్తామన్న మాట! సాధారణముగా ఇదులక్షల పాలసీ చేస్తే లక్ష రూపాయలు ఏజెంట్ కేనన్నమాటే!అవే డబ్బులు మనకొస్తే ఎంత ఉపయోగకరం. [ఉదా: ఆ లక్షతో మంచి హెవీగేజ్ ఇనుపబీరువా (8 వేలు), టి.వి డివిడి వాల్ ఫర్నీచర్ (10 వేలు), వాషింగ్ మెషిన్ (9 వేలు), డివిడి (3 వేలు), పెద్ద ఫ్రిడ్జు (17 వేలు), రైస్ కుక్కర్ (2 వేలు), నాలుగుబర్నర్ల గాస్ స్టవ్ (3,500 వేలు ), సోడా మేకర్ (2,500 వేలు), నలుగురికి నాలుగు మొబైల్ ఫోన్లు (6,000*4=24,000 వేలు), కంప్యూటర్ (20,000 వేలు), ఇంకొక వేయి ఖర్చులకు అనుకున్నా.. ఇన్ని కొనుక్కోవచ్చు..]

అదే టర్మ్ పాలసీలో ఏజెంట్ కి నామమాత్రం గా ఆదాయం ఉంటుంది.

మీకు ఎన్ని పాలసీలు ఉన్ననూ ఈ టర్మ్ పాలసీని తీసుకోవడం మాత్రం మరవకండి! మీరు తీసుకున్న సాధారణ పాలసీల కాలవ్యవధి బహుశా 20 సంవత్సరాలు ఉండొచ్చు.. ఈ సంవత్సరాలలో మీకు ఏ ఒక్కసారైనా ఆర్ధికముగా ఇబ్బంది రావచ్చును. రావని మాత్రం చెప్పకండి.! తర్వాతి నిముషములో ఏమి జరుగుతుందో ఎవరికీ తెలుసు? అప్పుడు కొంతకాలము ప్రీమియములు చెల్లించటానికి తగిన స్థోమత లేకుండవచ్చునప్పుడు. అప్పుడు మీకు ఏమైనా ----- జరిగితే? మీమీద ఆధారపడ్డ మీ చిన్నికుటుంబం సంగతి? అప్పుడు ఇలాంటి పాలసీ గనుకే ఉంటే - ప్రీమియం తక్కువ గనుక ఎవరి వద్దనైనా అప్పు చేసైనా (వడ్డీ ఎక్కువగా కట్టాల్సిన అవసరం ఉండదుగా)పాలసీని కొనసాగించవచ్చును. అదే మిగతా పాలసీలయితే వడ్డీ ఎక్కువగా కట్టాల్సి ఉంటుందిగా.. ఇక్కడ ముఖ్యముగా గుర్తుంచుకోవలసిన విషయం ఏమిటంటే - జీవితభీమా అనేది మన ఆర్థికభద్రత కోసమే గాని మన పెట్టుబడి కోసమో / పన్ను ఆదా కోసమో పాలసీ చేయడం తెలివైన ఆలోచన అనిపించుకోదు. నా బ్లాగ్లో ఇదంతా చదివి ఒకతను టర్మ్ పాలసీ వాళ్ళ ఆవిడ పేరు మీద తీసుకున్నాడు (తనమీద ఇప్పటికే ఐదారు పాలసీలు ఉన్నాయని - అవన్నీ మధ్యలో ఉన్నాయని). వాల్లావిడకి వయస్సు 30 సంవత్సరాలు. ఆవిడపేరు మీద 20 సంవత్సరాల కాలానికి 15 లక్షల పాలసీని - సంవత్సరానికి 3,600 రూపాయల ప్రీమియంతో టర్మ్ పాలసీని తీసుకున్నాడు. నెలకు ఇంచుమించు కేబుల్ టీవీ బిల్ (300), లేదా రోజుకు ఓ కప్పు కాఫీ డబ్బుతో ఆమెకు 20 సంవత్సరాలవరకూ ఆర్ధిక భద్రత ఉంటుందిగా. ఈమధ్యలో తనకు ఏమైనా జరిగితే ఆ వచ్చే డబ్బుతో పిల్లల పెళ్ళిళ్ళు కాని, వారి చక్కని భవిష్యత్తుకు తోడ్పాటు ఉంటుందిగా.. Continued..

updated on 17-May-2009 9:00am

తల్లి తండ్రులూ! ఒక్క నిమిషం..

అబ్రహాం లింకన్ తన కుమారుడిని స్కూల్ లో చేర్చినప్పుడు ఆ స్కూల్ టీచర్ కు రాసిన ఉత్తరం చదివితే బాలలను ఎలా తీర్చిదిద్దాలో తెలుస్తూంది...

"ఈ ప్రపంచంలో అందరూ ధర్మాత్ములు కాదని చెప్పండి. అయితే ప్రతి స్వార్థపరునికీ ఒక నిస్వార్థ నాయకుడు ఈ సమాజంలో ఉన్నాడని చెప్పండి.

ప్రతి శత్రువుకూ ఒక మిత్రుడున్నాడని చెప్పండి. ప్రతి అబద్దాలకోరుకూ ఒక నిజాయితీపరుడు ఉంటాడనీ బోధించండి.

ద్వేషాన్ని వాడి దరి చేరనివ్వకండి. హాయిగా మనసు నిండా ప్రశాంతంగా నవ్వుకోవడంలోనే దైవత్వముంటుందని వివరించండి..

పుస్తకాల్లో లభించే విజ్ఞానగని గురించి అతడిని ప్రేరేపించండి. అదే సమయంలో ఆకాశంలో ఎగిరే పక్షులు, ప్రకృతిలో పరుగులు పెట్టె తుమ్మెదలు, సుగంధభరిత పుష్పాలు, గంభీరముగా ఉండే పర్వతాలను గురించి కూడా వాడు అనుభవించి, ఆలోచించేలా చేయండి.

మోసం చేసి గెలవటం కంటే సన్మార్గం లో పరాజయం పాలవటం మేలని చెప్పండి. తన ఆలోచనలపై గట్టి నమ్మకాన్ని పెంపొందించుకోనేలా అతన్ని ప్రోత్సాహించండి.

ఎంతమంది వ్యతిరేకించినా తాను మంచి అనుకున్నది సాధించేవరకూ విశ్రమించవద్దని చెప్పండి.

మ్రుదువైనవారితో పుష్పంలా, కఠినమైనవారితో వజ్రంలా ప్రవర్తించమని బోధించండి.

అందరూ ఒక గుంపుగా ప్రవాహంలో పడిపోతుంటే వారిని అనుకరించకుండా.. అలోచించి తన మార్గం ఎంచుకునేలా ప్రోత్సాహించండి.

ఎవరేమి చెప్పినా సహనంగా వినమని, అయితే విన్నదాన్ని సత్యం అనే ఫిల్టర్ తో ఒడగట్టి.. వచ్చిన మంచిని మాత్రమే స్వీకరించమని చెప్పండి.

మీరు చెప్పగలిగితే అతడు విచారముగా ఉన్నప్పుడు ఎలా నవ్వుకోవాలో నేర్పించండి. కన్నీళ్లు పెట్టటం సిగ్గుపడాల్సిన విషయం కాదని చెప్పండి.

నిత్య శంకితుల పట్ల, అతి వినయం చూపేవారి పట్ల, అవసరాన్ని మించి తియ్యగా మాట్లాడేవారి పట్ల అప్రమత్తంగా ఉండమని చెప్పండి.

తన శ్రమను, మేధస్సును అతి ఎక్కువ ధరకు అమ్మమని చెప్పండి. అయితే తన హృదయానికీ, ఆత్మకు వెల కట్టవద్దని బోధించండి.

అసత్యాన్ని, సత్యంగా మార్చటం కోసం ఎలుగెత్తి అరిచే స్వార్థ సమూహాల మధ్య ధైర్యంగా నిలబడి తను నమ్మిన సిద్దాంతాన్ని ధైర్యముగా చెప్పే పోరాటపటిమను అతనిలో రగిలించండి.

అతన్ని జాగ్రత్తగా చూడండి కానీ సున్నితంగా ఉంచకండి. ఎందుకంటే, అగ్నిలో కాలితేనే నాణ్యత కలిగిన ఉక్కు తయారవుతుంది. అవసరమైనప్పుడు అసహనంతో కూడిన సాహాసాన్ని, సహనంతో కూడిన ధైర్యాన్ని కలిగిఉండేలా తీర్చిదిద్దండి.

అన్ని వేళల్లోనూ వాడి మీద వాడికి నమ్మకం ఉండేలా ప్రోత్సాహించండి. ఎందుకంటే అప్పుడే మానవాళిపై అచంచలమైన విశ్వాసాన్ని, నమ్మకాన్ని అతడు పెంపొందించుకోగలడు.

ఇవన్నీ చాలా ఎక్కువ శ్రమతో కూడినవని నాకు తెలుసు. కానీ ఆ బాలుడు (ప్రతి బాలుడూ) పై వాటన్నింటికీ అర్హుడు.. "

-అబ్రహాం లింకన్.

బిక్షగాళ్ళకి ధర్మం చేస్తున్నారా?

భిక్షగాళ్ళకి ధర్మం చేయబోతున్నారా?..

మనము సాధారణముగా అయినవారితో, బంధు మిత్రులతో పని ఉండో లేక మానసిక ప్రశాంతత కోసమో ఏ దేవుని గుడికో, బీచ్ కో.. వెడతాముగా.. అక్కడ ప్రశాంతముగా ఉన్న సమయములోనే ఈ బిక్షగాళ్ళ బాధ ను ఎదురుక్కోవడం మనకు పరిపాటే. ఎంత అదిలించినా పక్కకు జరగరు కదా! ఇంకా చీకాకును కలగజేస్తారు.. దానితో మనం అంతదూరం కష్టపడి వెళ్లి పొందిన ఆనందం మనకు దక్కకపోగా, అక్కడికి ఎందుకు వెళ్ళాము భగవంతుడా! అని అనుకుంటాము.. మనలో చాలామంది ధర్మం అనో, పుణ్యం అనో, మా తాత ముత్తాతల నుండి ఇలా ఇస్తున్నామనో.. ఈ భిక్షం సాంప్రదాయాన్ని కొనసాగిస్తున్నారు.. నేనూ అంతే.. చాలా చిన్నప్పటినుండే ఈ అలవాటు ఉండేడిది.. వారానికి చాలానే ధర్మం చేసేవాడిని.. ఒకరోజు-

అనుకోకుండా నేను "గీత ప్రవచనాలు" కార్యక్రమము ఒక గుడిలో జరుగుతుండగా వెళ్ళటం తటస్థించింది. అక్కడ ఒక విద్వాంసుడు భగవద్గీతలో శ్రీ కృష్ణుడు, అర్జునినితో అన్న పద్యాలు, వాటి తాత్పర్యాలు అన్నీ చెబుతున్నారు. యధాలాపంగా నేనూ కాసేపు వినడం జరిగింది. నిజంగా భగవద్గీత ఎంత గొప్పది! ఎన్నో యుగాల క్రితం, మహాభారత యుద్ధం చేయనన్న అర్జునునికి ఆ భగవంతుడు చెప్పిన విషయాలు నేటికీ అప్-డేట్ చేసినట్లుండడం విచిత్రం కాక పోతే మరేంటి? అందులో ఒక శ్లోక తాత్పర్యం " దాన ధర్మాలు చేసే ముందు దానం చేసేవాడికినీ, ఆ దానం పుచ్చుకుంటున్న వాడికినీ, కొన్ని యోగ్యతలు ఉండాలి.. దానం చేసేవాడు ...ధర్మముగా సంపాదించినది ఉండాలి (ఇది కాసేపు మనకు అప్రస్తుతం). ఇక దానం పుచ్చుకుంటున్న అతను శారీరకముగా దృఢకాయుడై ఉండరాదు. ముసలివాళ్ళు, అన్నీ కోల్పోయిన వాళ్ళు, అంధులు, అవిటివాళ్ళు.. నిజముగా దానము/భిక్ష ఎవరికి అవసరముగా ఉంటుందో వారికి మనం దానం/భిక్ష వేస్తే, ఆ పుణ్యఫలము ఆ దాతకు, అతని వంశానికి మేలు కలుగజేస్తుంది.." -ఇది ఎంత నిజం కదూ.. ఇది విన్న తర్వాత నేను మారాను. అందరికీ దానం చేసే అలవాటు నుండి నిజంగా అవసరం ఉన్న వారికి ధర్మం చేయటం మొదలెట్టాను.. నిజంగానే ఆపన్నులను ఆదుకుంటున్న ఆనందం నాలో కలుగుతున్నది.. తర్వాత నా స్నేహితులకీ చెప్పి వారినీ మార్చాను. మంచిదే కదా.. మా గ్రూప్ డిస్కషన్లో దీని గురించి చర్చించాము.. అందులోని సారాంశము, నోట్స్, ఆచరించవలసిన పద్దతులు ఈ క్రింద రాస్తున్నాను..

1. ధర్మం/భిక్షానికి గ్రహీతలు అర్హులా, కాదా (చేవ లేనివాళ్ళు, అంగ వైకల్యం ఉన్నవాళ్ళు...) చూడాలి.

2. మనమిచ్చే డబ్బులు పెకాటకో, తాగుడుకో.. ఖర్చు చేసేడివాల్లను పట్టించుకోవాల్సిన అవసరంలేదు.

3. అతిగా వారికి దన ధర్మాలు చేస్తే, కష్టపడడం మానేసి సోమరులవుతారు. ఫలితముగా దేశానికి ఒక సోమరిని తయారుచేసినట్లవుతుంది.

4. కొంతమంది బిక్షగాళ్ళు తమ "కళ"ను చూపి అడుక్కుంటారు.. ఏమి పనిచెయ్యని వారి కన్నా వీరు నయం.

5. ఇంకొంతమంది ధర్మం చేయకుంటే "అధర్మం" కి ( హేళనలు, తిట్లు) దిగుతారు.. వీరికి అస్సలు వేయకూడదు.

మా ఇంటివద్ద పహిల్వాన్ / సూమో సైజులో ఉన్న వ్యక్తి ఒక రూపాయి ఇచ్చినా తీసుకోడు. 2 లేదా 5 రూపాయలు ఇమ్మంటాడు.. దర్జాగా. ఏ పనీ చేయడు.. రాత్రి షాపుల ముందు చల్ల చలిలో వంటిమీద, కింద ఏమి వేసుకోకుండా పడుకుంటాడు కాపలాగా! వారిచ్చే 500 రూపాయలకి (నెలకు) ఆశపడి.. అదొక్కటే అతడి ఆధారం.

6. బిక్షగాల్లలో చాలా మంది మంచి ఆస్తిపరులే..

7. గురువారం మొత్తం సాయిబాబా గుడి వద్ద, శుక్రవారం మద్యాహ్నం మసీదుల వద్ద, ఆతర్వాత షాప్ లలో, శనివారం అంజనేయస్వామీ గుడి వద్ద, ఆదివారం రోజున church వద్ద వారి పని.

పేరడీ

"సీమసింహా రెడ్డి" లోని డైలాగ్స్:
ఎత్తి కొట్టానంటే, గూగుల్ సెర్చ్ లో కూడా కనపడకుండా పోతావ్..
రేయ్! జావా రెడ్డి, నేను ఒరాకిల్ చేశా, సన్ చేశా, నీ జావా చేశా..
నువ్వు! సాప్ట్ వేర్ వంశంలోనే పుట్టింటే..
నీకే గనక ఒక సాప్ట్ వేర్ కంపనీ ఉంటే..
లాప్టాప్, డెస్క్ టాప్ రెండూ ఉంటే.. రారా!!..
దమ్ముంటే నన్ను ఇంటర్వ్యూ చెయ్యరా..
ఈ రోజు- ఈ జాబో, లేక నీ కంపనీయో తెలిపోవాల..
కీబోర్డ్ లో బటన్ నొక్కానంటే.. ఆ సౌండ్ కే జాబు ఇస్తావ్!
నేను పర్సనల్ గా వచ్చి ఇంటర్వ్యూ ఇవ్వటం ఎంట్రా..
deebugging - నాకు మా అమ్మ ఉగ్గు పాలతో పెట్టిందిరా..
ప్రోగ్రాం నువ్వు ఇచ్చినా సరే!
నన్ను రాయమన్న సరే!!
లాజిక్ నువ్వు చెప్పినా సరే!
నన్ను ఆలోచించమన్న సరే!!
ఎప్పుడైనా, ఎక్కడైనా నేను ప్రోగ్రాం రాయగలను...
"Cant be displayed" అని వచ్చినంత మాత్రాన C కనిపించదనుకున్నవా..
ఒక్కసారి "రెఫ్రెష్" కొట్టి చూడరా రోమాలు నిక్కబొడుచుకుంటాయి!..
హాకర్ అలీ ఖాన్!! తప్పు నా ప్రోగ్రాం లో ఉంది కాబట్టి "logout" అవుతున్నా,
అదే ఎర్రర్ నీ కోడ్ లో ఉండుంటే సిస్టం క్రాష్ చేసి, వెళ్ళే వాడిని..
ఈ సాప్ట్ సీమలో మొదట "స్పాం" పెట్టింది మా తాత!
వైరస్ పుట్టించింది మా నాన్న!! నువ్వేంట్రా పీకేది!!!
ఒరేయ్..థూ!! ఎవరి కంపెనీ కి వచ్చావో తెలుసా!..
నా పేరు చెబితే.. బిల్ గేట్స్ కూడా జావా ప్రోగ్రాం కాపీ చేయడం మానేస్తాడు..
కత్తులతో కాదురా ఒరేయ్! కీ బోర్డ్ సౌండ్ తో చంపేస్తా.. (అనుకరణ)

Introduction

నమస్కారములు,

నా పేజి చూస్తున్నందులకు/చదువుతున్నందుకు మీకు నా కృతజ్ఞతలు..


నేను నా జీవితంలో ఎన్నో ఎగుడు, దిగుల్లని చూసాను. ఇంకా చూస్తూనే ఉన్నాను. ఫలితంగా ఎన్నో విషయాలు తెలిసాయి/తెలుస్తూనే ఉన్నాయి. ఇందులో దాదాపుగా అన్నీ నేను చవిచూసినవే.. "ఇన్ని" అనుభవాలను పొందానుగా! ఇవ్వన్నీ నా "స్వంతం" అనుకోవడం అత్యాశే అవుతుంది. అందుకే నాకంటూ ఒక బ్లాగ్ పేజీని తయారుచేసి.. అందులో చిన్నవీ, పెద్దవీ, అవసరమా, కాదా ఆలోచన లేకుండా అన్నీ (చెత్త, చెదారం) విషయాలు మీముందున్చాలని, అనుకొని బ్లాగ్ పేజిని తయారు చేస్తున్నాను.

మనము సాధారణంగా మనకెవరైనా మంచి మాటలు చెబితే - "చాలు! నాకు తెలుసులే!! "అంటూ అడ్డు తగులుతాము - అవతలివారు మనకు మేలు కోరి, సాహసం చేసి మరీ చెప్పినా.. మనమూ ఒక మంచి విషయం చెప్పాలని వారితో చెబితే ... మనతో సంభందాలు అన్నీ తెంచుకుంటారు.. 

ఒక నెల క్రితం మధు (ఒరిస్సా) అనే ఒక అమ్మాయి ఓ ఫ్రెండ్ నా సోషల్ సైట్ పేజిలో చూసి.. ప్రొఫైల్ నచ్చి ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్ చేస్తే ఒకే అంది తను.. ఆ వెంటనే తన మొబైల్ నెంబర్ ఇచ్చింది - నా స్క్రాప్ గా. నేను - అలా మొబైల్ నెంబర్ స్క్రాప్ లో రాస్తే ఎలా? ఈ-మెయిల్ చేస్తే బాగుండేది గదా.. నీకే ఇబ్బంది కదా! అని - అంటే ఆమె , ఆమె ఫ్రెండ్ లు నా పేజి లోనుండి "కట్" అయ్యారు.. ఆఖరికి వారి స్క్రాప్ లు కూడా తీసేసారు.. ఆఫ్కోర్స్ నాకేమి బాధగా లేదు! ఫ్రెండ్ గా చెబితే వినక పోతే మనమేమి చేస్తాము.. నేనూ కూడా అంతేలే! (నిజం ఒప్పుకోవడానికి చాలా ధైర్యం కావాలి కదూ). మనకు తెలుసన్నది నిజంగా ఆచరణలోకి వచ్చేటప్పటికి పరిస్థితి ఎదురుతిరిగితే అయ్యో అని అనుకుంటాము. కాని మన ఓటమిని అంగీకరించము. అదే మనిషి నైజమ్. "అయ్యో! అప్పుడే వినకపోతిమి కదా!.. సమయము, డబ్బు, శ్రమ.. అన్నీ వృధా అయ్యాయి కదా!.." అని తీరికగా చింతిస్తాము - అప్పుడలా చేయకపోతే చాలా బాగుందేడిది- అని ప్రతి ఒక్కరూ జీవితములో ఒక్కసారైనా అనుకొని ఉండవచ్చు. 

అప్పుడలా ఉన్నా నేను (కొద్దిగా) మారాను.. ఏదైనా సమస్య వచ్చినప్పుడు నా మిత్రులను, శ్రేయోభిలాషులను, ముఖ్యముగా ఆ సమస్యను అంతకు మునుపే ఎదుర్కున్న వారిని సలహాలు మాత్రమే అడిగి, నా స్వంత నిర్ణయం తీసుకున్తున్నానిప్పుడు.. ఫలితముగా నా జీవితము చాల మారింది. అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తుంది- ఈ పనేదో ఊహ వచ్చినప్పటినుండి చేస్తే ఈ పాటికి నా జీవితం తీర్చిదిద్దినట్లుగా ఉండేది.. 

నాకే ఇంత లాభం అనిపించినప్పుడు మిగతావారి సంగతి? తర్వాత చాలామందికి పరిష్కార మార్గాలు చెప్పి, నిర్ణయం మాత్రం వారినే తీసుకోమంటున్నాను. ఎందుకంటే వారు ఏ నిర్ణయం తీసుకున్నా ఫలితం వారే అనుభవిస్తారు కాబట్టి. ఫలానా వారి మాటలు వినీ నా జీవితం ఇలా తగలబడింది - అని అనుకోకుండా ఉంటారని. చాలా మందికి మేలు చేసాయి - అది చిన్నదో, పెద్దదో.. మొత్తానికి వారి జీవితానికి మేలు కలిగిందన్న చిన్న సం+తృప్తి . పెద్ద పరిష్కారమైతే ఏదో అనుకోవచ్చును కాని చిన్న దానికి కూడా లైఫ్ బాగుపడుతుందా? అంటే నేను మాత్రం ఎందుకు బాగుపడదు? అని అంటాను. మన నిజ జీవితములో మనము ఉపయోగించే చాలా వస్తువులు చిన్న చిన్న పరిష్కార మార్గల్లోనే..ఆలోచన ధోరణి నుంచే ఆవిష్కరించబడ్డాయి. ఉదాహరణకు ప్రయానించీటప్పుడు మ్యూజిక్ వినాలన్న సమస్యకు జవాబుగా వాక్ మాన్, ఐ-పాడ్ తయారయ్యాయిగా. ఇక్కడ శ్రమ ఎంత ఉన్ననూ- సైజు చిన్నగా, తక్కువ ఖరీదు, ఎక్కువ సామర్థ్యం.. మొదలగునవి అన్నీ చిన్న చిన్న పరిష్కారమార్గాలే ఆ సమస్యలకు జవాబు చెప్పాయి. 

ఇక్కడ చెప్పొచ్చేదేమిటంటే మనకు చిన్నగా ఉన్నా సమస్యలు వేరొకరికి పెద్దగానే ఉంటాయి.. మొదట్లో నాకైతే కంప్యూటర్ మౌస్ ను డబుల్ క్లిక్ చేయవచ్చేది కాదు.. నేడు చాలా తేలిక. .... అందుకే చిన్న చిన్న విషయాలనుంచి పెద్ద పెద్ద విషయాలు అన్నీ చెప్పాలనీ అనుకుంటున్నాను.. అందులో మీకు నచ్చిన విషయాలు శుభ్రముగా ఆచరణలో వాడుకోవచ్చును. నేను చెప్పే విషయాలనుండి మీరేమైనా లబ్ది పొందితే - ఈ బ్లాగ్ లక్ష్యం నెరవేరినట్టే..

నా జీవితంలో నాకు ఎన్నో అనుభవములు చవి చూపించిన తల్లి తండ్రులకూ, గురువులకూ, మిత్రులకూ, బంధువులకూ, శత్రువులకూ, అజ్ఞాత వ్యక్తులకూ.. మరెందరికో ఋణపడిఉంటాను..