Friday, September 30, 2011

Enduke ilaa.. - Sambaram


చిత్రం : సంబరం (2003)
రచన : సిరివెన్నెల
సంగీతం, గానం : ఆర్.పి.పట్నాయక్ 
**************


పల్లవి : 

ఎందుకే ఇలా గుండె లోపలా - ఇంత మంట రేపుతావు అందని కలా 
అన్ని వైపులా అల్లుకోకిలా - ఆగనీక సాగనీక ఎన్నాళ్లిలా 
వెంటాడుతూ వేధించాలా - మంటై నను సాధించాలా
కన్నీటిని కురిపించాలా - జ్ఞాపకమై రగిలించాలా 
మరుపన్నదే రానీయవా - దయలేని స్నేహమా // ఎందుకే ఇలా //

చరణం 1 : 

తప్పదని నిను తప్పుకుని వెతకాలి కొత్త దారి 
నిప్పులతో మది నింపుకుని బతకాలి బాటసారి 
జంటగా చితిమంటగా - గతమంత వెంట ఉందిగా 
ఒంటిగా నను ఎన్నడూ వదిలుండనందిగా 
నువ్వు నీ చిరునవ్వు చేరని చోటే కావాలి 
ఉందో లేదో ఈ లోకంలో - నీకే తెలియాలి // ఎందుకే ఇలా // 

చరణం 2 : 


ఆపకిలా ఆనాటి కల అడుగడుగు తూలిపోగా 
రేపకిలా కన్నీటి అల ఏ వెలుగు చూడనీక 
జన్మలో నువు లేవని ఇకనైన నన్ను నమ్మని 
నిన్నలో వదిలేయనీ ఇన్నాళ్ల ఆశని 
చెంతేవున్నా సొంతం కావని నిందించేకన్నా 
నన్నే నేను వెలివేసుకుని దూరం అవుతున్నా // ఎందుకే ఇలా // 

Wednesday, September 28, 2011

Good Morning - 46


Tuesday, September 27, 2011

Trial room - మీరు ఏకాంతం లోనే ఉన్నారా?

మొన్న నా మిత్రుడు ఒకరు ఈ క్రింది పేపర్ కటింగ్స్ ని మెయిల్ చేశాడు. వాటి గురించి కాస్త చెప్పాడు. కాస్త వివరముగా చెప్పమని చెప్పాడు. అతనికి అప్పుడే కాస్త చెప్పాను. ఇంకొంచెం ఆలోచించి, ఒక మంచి పరిష్కార మార్గం చెప్పాలని ఇప్పుడు ఈ టపా పోస్ట్ చేస్తున్నాను. ముందుగా ఈ పేపర్ మీదవి చదవండి. 



బట్టల కొట్లో, హోటల్స్ లలో ఉండే ట్రయల్ రూమ్స్ లోని కొన్ని అవాంఛనీయ ఘటనలు ఎదురుకాకుండా హెచ్చరించారు. ఇది ముఖ్యముగా మహిళలని ఉద్దేశించి వ్రాశారు. నేనిప్పుడు చెప్పేదీ వారికోసమే కూడా.. కొద్దిగా ఆలోచించాక కొన్ని పొరబాట్లు, అవగాహనలేమీ, కొన్ని సూచనలూ సరిగ్గా లేవు అని అనిపించింది. కాస్త శోధించాను. కొన్నింటికి సమాధానాలు దొరికాయి. ఇంకొన్ని క్రోత్త విషయాలూ తెలిసాయి. అలాగే ఎలా చేస్తే - భద్రముగా ఉంటామో కూడా ఇక్కడ మీకు చెప్పబోతున్నాను. ఇంకొన్ని ఆలోచించాలి. కాని దసరా సీజనులో బట్టల అమ్మకాలు చాలా ఎక్కువ. అలాగే ఈ దసరా సెలవుల్లో సెలవుల్లో, ఎటైనా వెళ్ళితే హోటల్ రూముల్లో ఉండటం తప్పదు. అలా చేసి, ఆ రూముల్లో - దుస్తులు మార్చుకున్నప్పుడో, గాఢ పరిష్వంగం లో ఉన్నప్పుడో.. వీడియోస్ తీసి అంతర్జాలములో గానీ, బ్లాక్ మెయిల్ గానీ చేయ్యోచ్చును..కాని అలా కాకుండా చెయ్యవచ్చును.. అది వేరే విషయం. కనుక ఇంకా శోదించక ముందే ఈ పోస్ట్ వ్రాయాల్సి వచ్చింది. 

ముందుగా అక్కడ చెప్పినవి నిజమా, కాదా అని చూద్దాం. 

ట్రయల్ రూం లోకి అడుగు పెట్టగానే, మీ చేతిలో మోబైల్ ఉంటే మీ స్నేహితులకి రింగ్ ఇచ్చి చూడండి. అలా చేస్తే ఆ ట్రయల్ రూం లో రహస్యముగా కెమరాలు ఏమైనా ఉంటే వారికి కాల్ వెళ్ళదు. లేకుంటే వారికి కాల్ వెళ్ళుతుంది.. అనీ. ఇది నిజం కాదు. ఇది పక్కా అవగాహనలేమి వల్ల చెప్పటం. నిజానికి అలాని ఏమీ జరగదు కూడా. మీరు రెండు మొబైల్ ఫోన్స్ ప్రక్క ప్రక్కనే పెట్టినా ఇంటర్ఫియరన్స్ అంటూ ఏమీ ఉండదు. 

మీ దగ్గర రెండు మొబైల్స్ అంటూ ఉంటే - ఆ రెండింటినీ మీ రెండు చేతుల్లో పట్టుకొని, ఒకదానిలో కెమరా / వీడియో ఆప్షన్ ఆన్ చెయ్యండి. ఇంకోదానిలో మీ ఫ్రెండ్ కి / ఎవరికైనా కాల్ చెయ్యండి. ఎంచక్కా వెళుతుంది. ఒక్క సిగ్నల్స్ బాగుంటే సరి. అలా వీడియో తీస్తుండగానే, మీరు ఎంచక్కా అవతలివారితో ఏమీ డిస్టర్బ్ లేకుండా మాట్లాడవచ్చును కూడా. నేను నిజముగా టెస్ట్ చేసి చూశాను కూడా. మామూలుగానే ఉండి - ఫోన్ ని యే డిస్టర్బ్ లేకుండా మాట్లాడాను. అలాగే వీడియో కూడా బాగానే వచ్చింది కూడా. అదీ - ఎలాంటి ఇంటర్ఫియరెన్స్ లేకుండా. ఈ రెండు పరికరాలకీ కేవలం ఆర అడుగు లోపలే (ఆరు అంగుళాలు) దూరములో ఉంచి మాట్లాడాను. మామూలు డిజిటల్, HD కెమరాల కన్నా మొబైల్ ఫోన్స్ కే ఎక్కువ సిగ్నల్స్ ప్రభావం ఎక్కువ. ఆన్ చేసి ఉన్న స్పీకర్స్ వద్ద మొబైల్స్ పెడితే డిస్టర్బెన్స్ ఎక్కువగా ఉంటుంది. అందుకే ఎక్కువ ప్రభావం గల మొబైల్ ఫోన్స్ ని ఎన్నుకొని ఈ ప్రయోగం చేశాను. అలాంటిదేమీ లేదని తేలింది. అంటే కెమరా పనిచేస్తున్నప్పుడు కూడా ఫోన్స్ మాట్లాడుకోవచ్చును, కాల్ చేసుకోవచ్చును.. రిసీవ్ చేసుకోవచ్చును కూడా.. 

ఇక రెండో విషయం. మిర్రర్ (అద్దాల గురించి) ఈ టూ వే (Two way = రెండువైపులా నుండి చూసుకునేలా వీలుగా ఉండే) అద్దం గురించి.. ఈ టూ వే అద్దాలని వాడేవారు / హోటల్స్ వారూ చాలా అరుదు.(అలాని ఉండకపోవచ్చును కూడా) ఈ టూ వే అద్దాల గురించి మీకు ఇంకా స్పష్టముగా తెలియాలీ అంటే - కూలింగ్ స్టికర్ అంటించిన కారు అద్దాలని ఒకసారి గమనించండి. బయటనుండీ మన ప్రతిబింబాన్ని చూసుకోవచ్చును. కాని లోపల ఉన్నవారు మనల్ని అంతా, మనం చేసే పనుల్ని ఎలా చాటుగా చూస్తారో అలాని ఇక్కడ అనుకోవచ్చును. ఏమిటీ! ఇదంతా విని మీ గుండె ఒక్కసారిగా ఆగిందా?.. వామ్మో అని అనుకుంటున్నారా.. కాస్త కూల్. కూల్. టూ వే గ్లాస్ అంటే అదేమరి!

మీరు ఇలాంటి కారు అద్దం మీద పైన ఉన్న పేపర్ కటింగ్ లో చెప్పినట్లుగా మీ గోరుని ఆనించండి. మీ గోటి ప్రతిబింబం మీ గోటిని త్రాకదు. అవును.. ఖచ్చితముగా త్రాకదు కూడా. మీ గోటికీ, అద్దం మీద ఉన్న మీ గోటి ప్రతిబింబానికీ మధ్య కాస్త గ్యాప్ వస్తుంది. ఒకేఒక కోణములో చూస్తే మీ గోటికి తాకినట్లుగా ఉన్నా.. కాస్త ఎడం గా చూస్తే  అలాని అనిపించక దూరముగానే కనిపిస్తుంది. అంటే పైన పేపర్ కటింగ్ లో చేపినవి రెండూ నిజం కాదు అని తేలిపోయింది కదూ..

నిజానికి అలా టూ వే అద్దాలు కూడా వాడాల్సిన అవసరం కూడా లేదు కూడా.. మామూలు అద్దాలని కూడా వాడి కూడా మిమ్మల్ని ఇబ్బందుల పాలు చెయ్యోచ్చును. నిజానికి ఈ పద్ధతి చాలా సింపుల్. కాని - ఇక్కడ కానీ, ఎక్కడ కానీ అలాంటి విషయం బయట పెట్టలేను. ఆశపడి అడిగినవారికి కూడా చెప్పలేను. ఇది నిజానికి ఈ టపా వ్రాస్తుండగా ఇప్పుడే తట్టింది. కానీ బయటపెట్టలేను. టెక్నాలజీ / తెలివి అనేది మేలు చెయ్యాలి గానీ, కీడు చెయ్యొద్దు అని నమ్మేవారిలో నేనూ ఒకడిని. మహిళలకి నేను మేలు చెయ్యాలని అనుకుంటున్నాను, కానీ ఇబ్బందుల పాలు చెయ్యదలచుకోలేదు. 

వామ్మో!.. ఇక మేము ఎలా బట్టల కొట్లో, షాపింగ్ మాల్స్ లలో ట్రయల్ రూమ్స్ లలో బట్టలు ఎలా మార్చుకునేదీ, హోటల్స్ లలో ఎలా ఉండగలిగేదీ అని తలపట్టుకొని భయపడిపోతున్నారా? అదేమీ అంత టెన్షన్ గా ఆలోచించకండీ.. చాలా సింపుల్ విషయం ఇది. పరిష్కారము కూడా చాలా సింపులే.. ప్రపంచములో ఎక్కడైనా ఈ టెక్నిక్ ని వాడి మీ ఇబ్బందులని తగ్గించుకోవచ్చును. 

1. ముందుగా మీరు షాపింగ్ సెంటర్లో మీకు నచ్చిన దుస్తుల్ని ఎన్నుకోండి. వాటిని అక్కడే ఉన్న ట్రయల్ రూం లో ధరించి చూడాలి అనుకుంటే - ఆ ట్రయల్ రూమ్స్ వద్దకి వెళ్ళండి.

2. ఆ ట్రయల్ రూం లో ఆ పేపర్ కటింగ్స్ లో చెప్పినవి ఆలోచించకండి. ఆ ఊసే మరచిపోండి. హాయిగా కూల్ గా ఉండండి.

3. మీ చేతుల్లోని బ్యాగుల్ని ఒక మూలగా పెట్టండి. ఒకసారి ఆ రూం ని కాస్త మామూలుగా పరిశీలన గా చూడండి.

4. ఆ ట్రయల్ రూం లోని లైట్ స్విచ్ ఆఫ్ చెయ్యండి. ఆ తరవాత అందులో ఉండే గుడ్డి వెలుతురులో మీరు ఆ బట్టలని మార్చుకోండి. అంతా ఒకే అయ్యాక అప్పుడు ఆ ట్రయల్ రూం లో లైట్ వెయ్యండి. లేదా స్విచ్ కనిపించక పోతే, మీ మొబైల్ ఫోన్ ఆన్ చేసి ఆ స్విచ్ ని వెదికి అప్పుడు ఆన్ చెయ్యండి. మీ చేతిలో మొబైల్ కనుక లేకపోతే - లైట్ స్విచ్ ఎక్కడ ఉందో తెలీకపోతే ఆ రూం డోర్ ఓపెన్ చెయ్యండి. (దుస్తులు అన్నీ సర్దుకున్నాక)

5. అప్పుడు అద్దములో - ఆ దుస్తుల్లో మీరు ఎలా ఉన్నారో చూసుకొని, ఆ తరవాత బిల్లింగ్ కోసం మళ్ళీ వంటి మీద నుండి విప్పాల్సి వచ్చినప్పుడు - యధావిధిగా మళ్ళీ ఆ ట్రయల్ రూం లోని లైట్ ఆఫ్ చేసి మీ బట్టలు మార్చుకోండి. అంతా అయ్యాక బయటకి వచ్చెయ్యండి.

ఇంతే! చాలా సింపుల్ గా ఉంది కదూ.. అక్కడ మొబైల్ కెమరా, డిజిటల్ కెమరా, HD కెమరా పెట్టినా లైట్ వెలుతురు లేకుండా ఏదీ తీయలేదు.. ఒకవేళ తీసినా అది నల్లగా, చూడరాకుండా వుంటుంది. దాన్ని ఎంత ఎడిట్ చేసినా మీరు కనిపించరు అందులో..


ఇక మీరు హోటల్ కి వెళ్ళినా, హోటల్ బాత్ రూం లోకి వెళ్ళినా, క్రొత్త స్థలాల్లోకి వెళ్ళినా - వేరేవారి గదుల్లోకి వెళ్ళినా అక్కడ మీరు దుస్తులు మార్చుకోవాలీ అనుకుంటే - అక్కడ వేసిన లైట్స్ తీసెయ్యండి. కిటికీలకి ఉన్న కర్టెన్స్ వెయ్యండి. డోర్ మూయండి. అందులో ఉండే గుడ్డి వెలుతురు మీకు దుస్తులు మార్చుకోవటానికి సరిపోతుంది. 


హమ్మయ్య!.. ఇప్పుడు మనసు ప్రశాంతముగా ఉందా.. ఓకే.

ఒకవేళ లైట్ స్విచ్ ఆన్ ఆఫ్ బటన్ లేకుంటే - ఎప్పుడూ అలాగే వెలుగుతూ ఉంటే?

ఇక్కడా సింపుల్. అక్కడ ఉన్న సేల్స్ గర్ల్ / బాయ్ ద్వారా ఆ షాపింగ్ మాల్ హెడ్ వద్దకి వెళ్ళి ఆ లైట్ కి ఆన్ - ఆఫ్ బటన్ ఏర్పాటు చెయ్యమని చెప్పండి. అలా లేకున్నందుకు మాకు దుస్తులు మార్చుకోవటానికి ఇబ్బందిగా ఉండి.. ట్రయల్స్ చూడలేకపోతున్నాము.. అలా చూడలేక పోతున్నాము కాబట్టి - ఖరీదు చెయ్యలేకపోతున్నాము అని చెప్పండి. అప్పుడు వారు విలువైన ఖాతాదారున్ని కోల్పోవటం ఇష్టం ఉండదు. ఒక లూప్ లైన్ పెట్టేసి, దానికి ఒక బెడ్ ల్యాంప్ స్విచ్ పెట్టడం పదిరూపాయల ఖర్చుకన్నా ఎక్కువ కాదు. కేవలం పదిరూపాయల గురించి విలువైన గిరాకీలని వదులుకోవటానికి యే షాపింగ్ మాల్ యజమానీ ఇష్టపడడు. ఇలా మరికొంత మంది మహిళలు వారిని డిమాండ్ చేస్తే - వెంటనే యుద్ధ ప్రాతిపదికన ఏర్పాటు చేస్తారు కూడా.. మీరు వాడకున్నా ఆ తరవాత వచ్చే మిగతా మహిళలకి ఉపయోగకరముగా ఉంటుంది. కాబట్టి అలా స్విచ్ లేని షాపుల్లో అలా స్విచ్ పెట్టమని డిమాండ్ గా అడగండి. 

ఓకే.. ఇప్పుడు అలా లైట్ ఆఫ్ చేసి, గది చీకటిగా ఉంటే - అలా అలవాటు లేకుండా ఎలా మార్చుకోగలం అని మీ సమాధానం అయితే :

1. మొబైల్ లో LED లైట్ వెలిగించండి.

2. అలా మీ మొబైల్ లో అలా LED టార్చ్ లేకుంటే స్క్రీన్ సేవర్ ని ఆటో ఆన్ ని తీసెయ్యండి. అలాగే కాసేపు మీ మొబైల్ వెలుగుతుంది. ఆ వెలుగులో మీ పని కానిచ్చేయవచ్చును.

3. ఒకవేళ అలా మీకు చెయ్యరాకున్నా మీ మొబైల్ లో ఒక చిన్న వీడియో పాట ( 3GP file ) ప్లే చెయ్యండి. మన సినిమా పాటలు ఎలాగూ ఐదు నిమిషాలు ఉంటాయి. అంతవరకూ ఆ వీడియో వెలుతురు ఆ ట్రయల్ రూం లో సన్నగా వస్తుంది. అంతలోగా మీ పని కానిచ్చేయవచ్చును. ఆ పాట వింటూ - మీరు మీ కష్టాన్ని మరచిపోవచ్చును - బయట ఉన్నవారు లోపల ఎవరో ఒకరు ఉన్నారు అనుకోవటానికి ఈజీగా ఉంటుంది. ఈ మొబైల్ వెలుతురు లో ఫోటో తీసినా, వీడియో తీసినా - అంతా నల్లగా తప్ప అంతగా ఏమీ కనిపించదు.

ఓకే.. ఇప్పుడు ఈ టెక్నిక్స్ ని బట్టీ పట్టేసి, అలాగే పాటించేసి, ఈ ప్రపంచములోని యే మూలనైనా నిశ్చింతగా ట్రయల్ రూమ్స్ , హోటల్స్ గదులనీ వాడుకోండి.  మీరు ఈ విషయాన్ని మీ స్నేహితురాళ్ళని వారి వాటి స్నేహితురాళ్ళ  గుంపులో చెప్పమని చెప్పండి. 

Sunday, September 25, 2011

Dookudu - Review


చాలాకాలం తరవాత మహేష్ బాబు నటించిన చిత్రం ఇది. ఖలేజా తరవాత ఒక మాంచి సక్సెస్ కావాలన్న లక్ష్యముతో ఈ మాస్  సినిమాని ఎంచుకున్నారు. మహేష్ స్టామినా ని నిలబెట్టాలని చేసిన ఈ ప్రయత్నం కాస్త మిశ్రమ ఫలితాలని అందించింది.

కథ స్థూలముగా చెప్పాలంటే - పాతకాలం కథకి నూతన ట్రీట్మెంట్ ఇవ్వటం. తండ్రిని చంపిన హంతకులను వేటాడి, కథానాయకుడు పగ తీర్చుకోవటం అన్న ఇండియన్ మేడ్ ఫారిన్ లిక్కర్ లాంటి కథకి చిన్న ట్విస్ట్ - తండ్రిని బ్రతికించి, అదే తండ్రితో తనకి తెలీకుండా అయన చేతులతోనే, తనమీద దాడి చేసినవారిని తుదముట్టించటం - అనే ట్విస్ట్ తప్ప కథలో క్రొత్తగా ఏమీ ఉండదు.

ఇందులో అంతర్లీనముగా మహేష్ బాబు నటించిన "అతడు, పోకిరి" చిత్రాల ఇన్స్పిరేషన్ బాగా కనిపిస్తుంది. "ఖలేజా" లోని ఆహార్యం కూడా మిశ్రమమై ఉంది. వెంకటేష్ నటించిన "ఘర్షణ (సూర్య - కాక కాక)" సినిమా లాగా హీరో చుట్టూ నలుగురు అసిస్టంట్స్.. ని గుర్తుచేస్తాయి. అలాగే "నేనూ నా రాక్షసి" లోలా వేనీస్ కాకుండా టర్కీలో ఈ జంట మధ్య రోమాన్స్ సాగుతుంది. ఇవన్నీ దృష్టిలో పెట్టుకొని అల్లుకొని తీసిన కథనే కావచ్చును. కాని అది బయటకు అలా కనపడకుండా బాగానే కష్టపడ్డారు. కాని ఫలితం లేకపోయింది.

నిజానికి చాలా చిన్న కథ. దీనికి చిన్నగా ట్రీట్మెంట్ ఇస్తే బాగోదు అని అనుకున్నారులా ఉంది. భారీ తారాగణం పెట్టారు. ఎవరికీ ఎక్కువగా నటించటానికి స్కోప్ లేకపోయిది కూడా. కోట శ్రీనివాసరావు, సుబ్బరాజు, హ్యాపీడేస్ శ్రావ్స్ ఎప్పుడు వచ్చి ఎప్పుడు వెళ్ళిపోతారో కూడా తెలీదు. ఇక అసలు విలన్ సోనూసూద్ పాత్ర చిత్రీకరణ ఒక అండర్ వరల్డ్ డాన్ లా లేదు. నిజానికి ఇంకా బాగా స్కెచ్ చేసి ఉంటే ఇంకా బాగుండేది. కాని ఆ పాత్ర తేలికగా తేలిపోయింది. అసలు డాన్ అంటేనే నమ్మని విధముగా ఆ పాత్ర తయారు అయ్యింది. ప్రకాష్ రాజ్ గురించి మధ్యలో పాత్ర నిడివి పెంచేసరికి అక్కడే సినిమా టెంపో బాగా స్లో అయ్యింది. దీన్ని నిడివి కాస్త తగ్గిస్తే ఇంకాస్త బాగుండేది ఏమో!..

వెన్నెల కిశోర్ హీరో అసిస్టంట్ శాస్త్రి పాత్రలో బాగా ఇమిడిపోయి, కామెడీ పండించాడు. బ్రహ్మానందం నటన ఇందులో రొటీన్ గా అనిపిస్తుంది. క్రొత్తగా ఏమీ చేసినట్లు అనిపించదు. తనకన్నా చిన్నదైనా, స్కోప్ తక్కువైనా - హీరో అసిస్టంట్ శాస్త్రి పాత్రనే కామెడీగా బాగుంటుంది. అలాగే ఎమ్మెస్ నారాయణ పాత్ర బాగుంది. తను చేసిన మగధీర, రోబో, యమదొంగ పాత్రల్లో చేసిన స్కూఫ్స్ చాలా ఫన్నీగా ఉన్నాయి. ఎమ్మెస్ మొహం లోని మడుతలు చూసి బ్రహ్మానందం అన్నమాటల్లో - కళ్ళ క్రింద క్యారీ బ్యాగులు... అన్నట్లుగానే మొహములో బాగా మడుతలు వచ్చేశాయి.  ఇక భరత్ ని ఎంచుకొని, ఏమి చెయ్యాలని అనుకున్నారో తెలీదు. ఆ మిమిక్రీ శివారెడ్డి పాత్ర కాసేపు ఉన్నా కనిపించేలా చేశాడు.

అందరికన్నా మంచి కామెడీ పాత్ర అంటే - ధర్మవరపు సుబ్రహ్మణ్యం ది. కూల్.. అంటూ నటించినది కాసేపయినా బాగా కూల్ గా చేశాడు.

ఇక విలన్ కి విలనిజం లేకుండా ఒక జోకర్ లా ప్రాజెక్ట్ చేశారు. అక్కడే కథకి రావాల్సిన టెంపో పోయింది. అదేదో కామెడీ సినిమా చూసినట్లుగా అనిపిస్తుంది. అసలు ఈ పీలగా ఉన్న సోనూసూద్ ని కాకుండా అతని తమ్మునిగా నటించిన పాత్రధారిని విలన్ గా పెట్టినా కాస్త విలనిజం లో రిచ్ నెస్ వచ్చేదేమో..

మహేష్ బాబు ది చెప్పాలంటే - ఇలాంటి పాత్రల్లో చూసి రొటీన్ గా అయిపొయింది జనాలకి. తను త్వరలోనే దీన్ని బ్రేక్ చెయ్యటమే తన కెరీర్ కి మంచిది.  లేకుంటే తనమీద ఉన్న క్రేజ్ - మొనాటనీ వచ్చేస్తుంది. చాలా ఈజ్ ఉన్న తన పాత్రలో చలాకీగా నటించాడు. చాలా బాగా చేశాడు. తన అభిమానులకి తన నటనతో సంతృప్తి చేకూరుస్తాడు. కాని మిగతా పాత్రలవల్ల అభిమానులు అనుకున్నంత హైప్ రాదు.

ఇక గొప్పగా చెప్పాల్సింది ఉందీ అంటే అది ఆ మహేష్ బాబు యొక్క గ్లామర్. తన గ్లామర్ తో ఆ సమంతా, శ్రావ్స్ నీ షాడో లోకి తీసుకవచ్చేశాడు. మహేష్ బాబు ఇలాగే తన గ్లామర్ మైంటైన్ చేస్తే - తన ప్రక్కన ఏ అమ్మాయి ఉన్నా తను ఇక తేలిపోవాల్సిందే..


పార్వతీ మెల్టన్ అందరి కళ్ళలో పడి, ఫీల్డ్ లో నిలదోక్కోవాలని అనుకుని, ఐటెం సాంగ్ చేసినా ఆ పాట లో కాస్త బీట్ తక్కువైంది. అక్కడా మహేష్ తన గ్లామర్, నృత్య రీతులతో తనని అడ్డుకున్నట్లే అనిపిస్తుంది.

తమన్ బాగా స్కోర్ చేశాడు. ఒకరకముగా చిత్రం హిట్ అయితే అందులో ముఖ్య భూమిక ఈ తమన్ సంగీతం అని కూడా చెప్పుకోవచ్చును. పాటలు క్యాచీగా ఉన్నాయి.

పీటర్ హెయిన్స్ + మరొకరు కంపోజ్ చేసిన స్టంట్స్ బాగున్నాయి. కెమరా, కంపోజింగ్, VFX బాగున్నాయి. కాని స్క్రీన్ మీద మధ్య మధ్య వచ్చే టైటిల్స్ ఎరుపు రంగు, చాకలేట్ బ్రౌన్ రంగులో ఉండి అంతగా చప్పున అర్థం కావు. శ్రీను వైట్ల ఒక ఖలేజా కన్నా కాస్త బాగున్న సినిమాని అందించారు. ఫ్యామిలీతో ఒకసారి చూడోచ్చును.


Saturday, September 24, 2011

Shoe inner sole

మీరు ఎంత విలువ పెట్టి, కాళ్ళకి ఇంపోర్టెడ్ బూట్లు కొన్నా - అవి ఆ కంపెనీ వాడి సూచన మేరకి - ఆరు నెలల కన్నా ఎక్కువ వాడుకోరాదు. ఆ తరవాత అవి మార్చేయ్యాలి. లేకుంటే అవి అలాగే ఉపయోగిస్తుంటే - మీ కాలిపిక్కలు పట్టుకొని, కాళ్ళ నొప్పులు మొదలు కావచ్చును.. అని వారి అభిప్రాయం. చూస్తూ, చూస్తూ అంత ఖరీదైన షూస్ పారేయ్యబుద్ధి కాదు. అవునా..!

నిజానికి వారు చెప్పింది నిజమే.. కాని వేయి, రెండు వేలు పెట్టి కొన్న షూస్ కేవలం ఆరునెలలే వాడి పారేయ్యాలంటే - ఏదోలా అనిపిస్తుంది. ఇది అందరికీ కాసింత బాధగా ఉంటుంది కూడా..

అసలు ఈ మోకాళ్ళ నొప్పులు, అరికాళ్ళ నొప్పులు ఎలా ఉంటాయో వాటి లక్షణాలు ఏమిటో చూద్దాం. ఆ షూస్ కాళ్ళకి వేసుకొని మన దైనందిక జీవిత అవసరాలు తీర్చుకుంటున్నప్పుడు, ముఖ్యముగా నిలబడి పని చేసే మీ ఉద్యోగాల్లో మీ అరికాళ్ళలో సూదుల్లా గుచ్చుకొని, నొప్పి వస్తుందీ అంటే - ఇక ఆ షూస్ మార్చాల్సిన అవసరం వచ్చింది అన్నమాట. అలా అరికాళ్ళలో నొప్పులు వస్తున్నాయి అంటే ఆ షూస్ లోని మీ పాదానికి తాకుతూ ఉండే, ఒక లేయర్ క్రింద ఉండే షూ సోల్ అడుగు భాగం మోల్డింగ్ లోని కొన్ని భాగాలు బుడిపెల్లా వచ్చి, అవి మీ పాదాలకి నొప్పి పెట్టిస్తూ ఉంటాయి.

లెదర్ బూట్లలో ఈ ప్రాబ్లెం చాలా ఎక్కువ. అదే స్పోర్ట్స్ బూట్లలో ఈ సమస్య ఎక్కువగా ఉండదు కూడా. ఎందుకూ అంటే - ఆయా షూస్ లలో మీరు పాదం పెట్టే / మీ పాదం తాకుతూ ఉండే భాగం లో ఉండే సన్నని ఒక లేయర్ (పొర) వల్ల ఇది వస్తుంది. మీరు మాటిమాటికీ షూస్ వేసుకున్న కారణముగా, అరికాలి నుండి వచ్చే చెమట వల్ల కూడా ఆ పొర తేమకి గురి అయ్యి, ఆ పొర బాగా అణిగిపోతుంది. అప్పుడు మీ పాదానికి ఆ షూ లోపలి మోల్డింగ్ భాగం మీద మీ పాదం ఆనుతుంది. అది సన్నగా గళ్ళు గళ్ళు గా ఉండటం వల్ల, మీ అరిపాదాలు వాటి మీద ఆనినప్పుడు అప్పుడు అలా అరికాలిలో నొప్పులు మొదలవుతాయి. ఇది నేను ఎక్కువగా షాపింగ్ మాల్స్ లలో షాపింగ్ చేసినప్పుడు, ట్రాఫిక్ లో ఉన్నప్పుడు గమనించాను.

లెదర్ షూస్ లలో ఉండే ఆ పొర - సన్నగా, తోలుతో చేసినది ఉంటుంది. ఇది అరికాలి నుండి వచ్చే చెమటని పీలుస్తుంది. అలా కాస్త మెత్తగా అయ్యి, పాదం పెట్టినప్పుడు అణిగిపోతుంది. పాదం తీసేశాక, వచ్చే గాలికి ఆరిపోయి, అణిగినట్లుగా ఉంటుంది. అదే స్పోర్ట్స్ షూస్ లలో కాస్త లావుగా, ఫోం లా మెత్తగా, సింథటిక్ పొర ఉంటుంది. ఇది మన్నిక ఎక్కువగా ఉంటుంది. లెదర్ షూస్ కన్నా ఈ స్పోర్ట్స్ షూస్ ని ఎక్కువసేపు వేసుకోవటానికి ఇష్టపడతాం. అందుకే స్పోర్ట్స్ షూ ఎక్కువ సౌకర్యముగా అనిపించటములో ఏమాత్రం సందేహము లేదు.

ఇలా మీకూ అనిపిస్తున్నప్పుడు ఏవేవో మందులు వాడేముందు.. మీరు ఒక పని చెయ్యండి.

Skin coloured sole

Various colours soles



1. షూ లోపలి ఇన్నర్ సోల్ ని - మీ షూ కలర్ లోనివి (ఇందులో ఎక్కువగా నలుపు, తెలుపు, స్కిన్ కలర్ లలో ఎక్కువగా దొరుకుతాయి.) బయట విడిగా ఖరీదు చెయ్యండి.

2. ఇవి షాప్ ని బట్టి పది (10) రూపాయల నుండి దొరుకుతాయి. ఫుట్ పాత్ మీద కూడా దొరుకుతాయి.

3. ఇందులో నాణ్యమైనవి అంటే రెండు వ్రేళ్ళతో వత్తితే, రబ్బర్ లాగా మెత్తగా ఉంటాయి. అలాగే చుట్ట చుట్టినా చుట్టుకుంటాయి.

4. ఇందులో స్పోర్ట్స్ షూ లోని ఇన్నర్ సోల్స్ దొరికితే మీరు మరీ అదృష్టవంతులు.

5. ఈ ఇన్నర్ సోల్స్ 2 - 3 mm వి ఉంటాయి. నిజానికి ఇవే బాగుంటాయి. అంతకన్నా లావువి వాడితే - షూ వేసుకొని, నాడాలు కట్టితే బాగా బిగుసుకపోయి పాదాలనీ, నడకనీ దెబ్బతీస్తాయి.

6. మీరు ఇవి కొనేసి తెచ్చాక, ఆ షూ లోపలి పాత ఇన్నర్ సోల్ తీయండి.. లేదా షూ ని ఆ సోల్ మీద పెట్టి, స్కెచ్ గీసి, దాన్ని ఈ సోల్ మీద పెట్టేసి కత్తిరించండి. మీకు రాకపోతే - మీకు దగ్గరలోని యే మోచీ వారి దుకాణానికి వెళ్ళితే తను నామమాత్ర ఫీజుకి ఆ పని చేసిపెడతాడు. అప్పుడు మీ షూ సైజులోని ఇన్నర్ సోల్ రెడీ..

7. ఇప్పుడు దాన్ని ఆ షూ లో అమర్చి, మీ షూ టాగ్స్ (త్రాళ్ళు) కాసింత మామూలుగా కట్టేస్తే సరి. ఇక దాదాపుగా మీ పాదాలకి నొప్పులు ఉండవు. గట్టిగా షూ నాడాలు బిగించవద్దు.. ఇదొక్కటే మీరు తీసుకోవలసిన జాగ్రత్త.


Friday, September 23, 2011

ఒకే దెబ్బకి ఎన్నో పిట్టలు.

అందరి పనిమనుష్యుల్లాగే మా ఇంటి పనిమనిషి. అవే డుమ్మాలూ, పనిని మీద మీద చేసిపోవటం.. సరిగ్గా రాకపోవటం.. ఎక్కువసేపు ఉండకపోవటం ఇత్యాది కారణాలు అన్నీ మామూలే. ఏదో ఎప్పుడైనా చేతకాని సమయాన అవసరం ఉంటుంది కదాని పెట్టుకుంటే (అలాంటి సందర్భం ఇంతవరకూ ఎదురుకాలేదు) ఇక ఆటలు ఎక్కువ అయ్యాయి.

ఏవైనా పెద్ద పండుగలకి రెండు రోజులు ఇల్లు దులిపితే, తను పట్టుకున్న మరో రెండు ఇళ్ళల్లో ఆరు రోజులు దులుపుతుంది. ఆ దెబ్బకి డమాల్. ఇక మంచానికి (కావాలని ? ) అతుక్కపోయి ఇక మళ్ళీ మొదటి తారీకు వరకూ అలాగే డుమ్మా. ఇక అన్ని రోజులూ సెల్ఫ్ సర్వీస్ తప్పదు. ఆతరవాత వచ్చి అన్ని రోజులకి జీతం పట్టుకోండి అని దీర్ఘాలు. తనకి బాగోలేక పోతే ఇక ఎలా మనసోప్పుతుంది. పోనీలే అని వదిలెయ్యటం..

ఇంకా మాకు ఇది సరిపోదు అన్నట్లు - 'మొన్న ఆ రెండిళ్ళ వారు ఫోన్ చేసి "నీకెలా ఉంది అమ్మా!.. జ్వరం తగ్గిందా..? బాగా అలసిపోయావు.. కాసింత రెస్ట్ తీసుకొని వద్దువులే. అసలే మాటలే సరిగా మాట్లాడటం రావటం లేదు.. హాయిగా రెస్ట్ తీసుకో, జీతం గురించి ఆలోచించకు.." అని వాళ్ళిద్దరూ అన్నారమ్మా.. అంటూ పెద్దగా, గొప్పగా చెప్పుకోవటం. అంటే ముందు జాగ్రత్తగా - నాకు జీతం తగ్గించవద్దు, అలాగే వారిద్దరిలా (వాళ్ళకి తను లేకపోతే ఒక్కపనీ చేసుకోలేరు) మీరు ఒక్కసారి ఫోన్ కాల్ చేసి అలా మాట్లాడరు.. అన్న అర్థములో మాట్లాడుతుంది.

ఇలా ఒకటా? రెండా? చాలా సార్లు అలాగే జరిగింది. ఇక ఈసారి అలాకాదు ఒకసారి జీతములో కోత వేద్దాం.. అప్పుడు తనకీ తెలిసొస్తుంది అన్నాను. నిజానికి పోయిన నెలలో చాలా పని ఉండెను. ఆగస్ట్ లో తొమ్మిదో తారీక్ న డుమ్మా మొదలెట్టింది అంటే మళ్ళీ సెప్టెంబర్ ఒకటో తేదీన వచ్చింది. అంతవరకూ జ్వరం. (ఇలా సరిగ్గా ఒకటో తారీకు వరకూ జ్వరం ఉండి వెళ్ళిపోయిన సందర్భాలు చాలాసార్లు జరిగాయి.) తను లేకపోయేసరికి బాగా ఇబ్బంది అయ్యింది కూడా. చూసీ చూసీ సరిగ్గా సమయానికి సెలవు పెట్టినట్లయింది. అది గమనించే అలాని అన్నాను.

ఒకవేళ ఆవిడ ఇక మళ్ళీ పనికి రాకపోతే? అని ప్రశ్నకి - చూద్దాం. రాకుంటే ఇరువురం కలసి మాట్లాడుకుంటూ చేసుకుందాం.. మన మధ్య అటాచ్మెంట్ కూడా ఉంటుంది (లేదని కాదు..) అని ప్రపోస్ చేశాను. ఓకే అని సమాధానం.

నా అంచనా మేరకి సరిగ్గా ఆగస్ట్ 31 సాయంత్రాన వచ్చి మళ్ళీ అవే మాటలు మాట్లాడటం మొదలెట్టింది. చెయ్యమంటారా?.. అని అడిగింది. (చెయ్యమనే చెబుతారు అని పని ఆవిడ ధైర్యం.) మేమూ చెయ్యమనే చెప్పాం. తెల్లారిన జీతం మాత్రం ఎన్నిరోజులకి వచ్చిందో అన్నిరోజులకి కట్టిచ్చేశాం. ఆమె నిజముగా షాక్. మేమిలా చేస్తామని అనుకోలేదు కూడా. కళ్ళలోకి నీరు తెచ్చేసుకుంది. రెగ్యులర్ గా రావటం మొదలెట్టింది.

మేము అనుకున్నది ఏమిటంటే - ఈ రాని ఇరవై ఒక్క రోజుల జీతం - ఎలాగూ దసరా అప్పుడు బోనస్ గా కొంత డబ్బులు ఇస్తాము కదా.. దానికి ఇది కలిపి ఇచ్చేద్దాం. తనకూ మనం ఎక్కువ డబ్బులు ఇచ్చేశాం అన్న తృప్తిగా ఉంటుంది. తన డబ్బులు తనకి ఇచ్చేశాం అన్న తృప్తీ ఉంటుంది. మనకూ తన డబ్బులు అలా వట్టిగా ఇవ్వకుండా, ఇలా పట్టుకున్నట్లుగా ఉంచేసుకొని, ఇప్పుడు వాటితో కలిపి ఇచ్చేస్తే - ఎక్కువ డబ్బులు కనిపిస్తాయి.. తనకీ పెద్ద వస్తువు కొనుక్కుంటుంది. అందరిలో బాగా డబ్బులు పెట్టాం అన్న ఫీలింగ్ కూడా ఉంటుంది. తనూ - జీతం కట్ అవుతుందన్న భయముతో క్రమం తప్పకుండా పనిలోకి వస్తుంది... (అలాగే వస్తున్నది కూడా). మిగతా ఇద్దరి ముందు మమ్మల్ని కాస్త చులకన చేసి చెప్పటం మానింది. మేమంటే కాస్త గౌరవముతో కూడిన భయం మొదలయ్యింది. ఒకే దెబ్బకి ఎన్నో పిట్టలు కదూ..

మేము చేసింది కాస్త ఏదోలా ఉన్నా సరియైనదే అని తరవాత ఆమె రెగ్యులర్ గా రావటముతో అర్థం అయ్యింది.


Thursday, September 22, 2011

Gold Jewellery Nano

భారతదేశములోని బాగా చవకైన కారు ఏమిటో మీకు తెలిసే ఉంటుంది. కళ్ళు మూసుకొని తేలికగా చెప్పగలరు " నానో " కారు అనీ. అదిప్పుడు చవకైనదే కాదు, చాలా ఖరీదైన కారుగా కూడా మారింది. అవునా ఎలాగా? అని అనుకుంటున్నారా?.. బుగేట్టీ వేరాన్ కారు భారత దేశములో 16 కోట్లుగా ఉందని అంచనా.. ఆ కారు కన్నా ఈ నానో కారు ధర (20 కోట్లు) ఇంకాస్త ఎక్కువ ఖరీదు చేస్తుంది. అది ఎలాని తెలుసుకోవాలని ఉందా?.. ఓకే.. 


కాని ఈ కారుకి ఒక విచారకర ప్రత్యేకత కూడా ఉందండోయ్!. ఈ కారుని ఎవరికీ అమ్మరు.. కేవలం నానో కారు అమ్మకాలకోసం అనీ దీన్ని ప్రమోషనల్ కాన్సెప్ట్ కారుగా వాడదలచుకున్నారు. అంతే!. టాటా కంపనీ అధినేత రతన్ టాటా దీన్ని తమ సొంత సోదర సంస్థ అయిన గోల్డ్ ప్లస్ జేవేల్లెరి సంస్థలో చేయించారు. 


ఈ కారు యొక్క ప్రత్యేకతలు ఏమిటంటే - ప్రపంచములో మొదటి బంగారు నగషీ పనితనం ఉన్న కారు.. అలాగే దీన్ని చేసేందుకు 80 కిలోల 22ct బంగారం, 15 కిలోల వెండీ, అలాగే 10,000 పైగా వజ్రాలు, రతనాలు చేసి, పొదిగిన కారుని చూడటానికి రెండు కళ్ళూ చాలవు అనుకోండి. కావాలంటే ఈ క్రింది ఫొటోస్ చూడండి. మీకే తెలుస్తుంది. 









Wednesday, September 21, 2011

Tuesday, September 20, 2011

Monday, September 19, 2011

ఒక సరదా ఘటన

మొన్న వంటింటి చెత్త - ఒక అందమైన పరిష్కారం అనే టపా వ్రాస్తున్నప్పుడు నా కాలేజీ రోజులప్పుడు నా స్నేహితుడు చేసిన ఒక చిలిపి పని మీకు ఇప్పుడు చెబుతాను.. బాగా ఫన్నీగా ఉంటుంది.

ఒకరోజు మిత్రులమందరమూ దగ్గరలోని డ్యాం వద్దకి విహారానికి వెళ్ళాము. ఒక పది మంది స్నేహితులం స్కూటర్ల మీద అలా అలా జాలీగా వెళ్ళాం. మాతో కొన్ని అరటిపళ్ళూ, స్వీట్లూ, ఆపిల్స్, బిస్కట్ ప్యాకెట్స్, కూల్ డ్రింక్స్.. ఇలా అన్నీ పట్టుకెళ్ళాము. పోయేటప్పుడే మోత, వచ్చేటప్పుడు మోత లేకుండా ఉండాలని - యూస్ అండ్ త్రో వస్తువులనే పట్టుకెళ్ళాము.

అప్పుడు వర్షాకాలం సీజన్. డ్యాములన్నీ పొంగుతున్న వేళ.. జనం తండోపతండాలుగా చూడటానికి వస్తున్న వేళ.. అప్పుడు వెళ్ళాం మేము. అక్కడ నీళ్ళల్లో ఆటలూ, పాటలూ.. ఓహ్! అదో అందమైన మధురానుభూతి. ఫుల్ ఎంజాయ్ చేశాము. సాయంత్రం కాగానే ఇళ్ళకి తిరుగు ప్రయాణం మొదలెట్టాము.

నా మిత్రుడు ఒకరు - దేవేందర్ ఏమి చేశాడూ అంటే - తినగా మిగిలిన బిస్కట్ కవర్లూ, ఆలుగడ్డ చిప్స్ ప్యాకెట్స్ అన్నీ ఒక క్యారీ బ్యాగ్ లో సర్దేశాడు. అలాగే ఖాళీ స్ప్రైట్ కూల్డ్రింక్ బాటిల్స్ లలో మామూలు నీరు నింపి, అలాగే అరటిపళ్ళ తొక్కలూ, స్వీట్ బాక్స్ డబ్బాలూ ఫుల్ గా ఉండేలా కొన్ని రాళ్ళు పెట్టి క్యారీ బ్యాగుల్లో పెట్టాడు. ఎందుకురా ఇవన్నీ అంటే - ఏమీలేదు.. చెత్త అంతా ఇక్కడే పాడేస్తే ఎలా? మెయిన్ రోడ్డు మీదకి వచ్చేశాక పారేస్తాను అని సమాధానం ఇచ్చాడు.

నా డ్రైవింగ్ లో నా బండి మీద వెనక కూర్చున్నాడు. అలా ఇంటికి వచ్చేశాం. ఆ కవర్ ని దారిలో వదిలేశాను అన్నాడు. ఆ విషయమే అందరమూ మరచిపోయాము.

మరుసటిరోజున మేము అలా గుంపుగా మాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు మాకు తెలిసిన వ్యక్తి మా దగ్గరికి వచ్చాడు.. అతను మేము మాట్లాడుకునే అడ్డాలో ఒక షాప్ నిర్వహిస్తుంటాడు. ఆయన వచ్చేసి ఆ అబ్బాయితో - "ఏమయ్యా! దేవేందర్.. అలా చేస్తావా?.. మీరేదో అలా పారేసుకుంటుంటే - ఏమిటా అని మా జీపు నుండి మీకు చేతులూపటం చేశాము.. నీవు ఏమిటీ అన్నట్లు తెలీనట్లుగా మొహం పెట్టావు. మీరేదో క్రింద ఏదో క్యారీ బ్యాగ్ పడేసుకున్నారు.. మన ఊరి పిల్లగాళ్ళు అలా పారేసుకున్నారు అని మేము అటు చూడండి అని చేతులూపినా మీరు గమనించక, అలాగే పోయారు. సరే.. పిల్లలకి రేపు ప్రొద్దున ఇద్దాం అని ఆ జీపుని ఆపి ఆ బ్యాగ్ లో ఏమున్నాయో అని అని విప్పిచూస్తే - అంతా మోసం.. అన్నీ చెత్త, అరటి పళ్ళ తొక్కలూ.. నీళ్ళూ అంతే!.. ఇంతలా మోసం చేస్తావయ్యా.." అని ముద్దుగా అతన్ని అన్నాడు.. అది విన్నాక మేమంతా పడీ పడీ నవ్వాము..

అప్పటికే అతను ఏమి చేశాడు అంటే - ఈ తొక్కలనీ, వేస్ట్ నీ అంతా సవ్యముగా సర్దాడు. రెండుమూడు కవర్లలో అందముగా క్రొత్తవాటిల్లా ప్యాక్ చేశాడు కదా.. దాన్ని కుడిచేతిలో అలా వదులుగా పట్టుకొని, డ్రైవింగ్ చేస్తున్న నాతో ముచ్చట్లు పెట్టాడు. బకరాగా ఎవరు ఎదురు వస్తారా అని చూశాడు. ఎదురుగా మా ఊరి జీపు వస్తున్నది. అందులో ఈ పైన మీకు పరిచయం చేసిన ఆయన తన స్వంత జీపులో, తన మిత్రులతో అదే  డ్యాం కి - చూడటానికి వస్తున్నాడు. ఆయన్ని గమనించి, ఆ జీపు వారు గమనించేలా మనవాడు ఆ కవర్ ని - చూడక జారి పడిపోయింది అన్నట్లు వదిలేశాడు. నాతో పోనీయ్ రా త్వరగా అని అన్నాడు. మొత్తానికి పుష్పక విమానం సినిమాలోని బస్టాపులో గిఫ్ట్ డబ్బా వదిలేసినట్లు - సంఘటన లాగా.

ఆ జీప్ నుండి ఆయన మాకు "ఆగండి.. ఏదో పడేసుకున్నారు.. పడేసుకున్నారు.." అని చేతులూపారు. కాని మేము ఆగలేదు. అలాగే మాకు ఏమీ తెలీనట్లు వెళ్లిపోయాము. వారేమో మా ఊరి పిల్లలు, ఇలా తెలీక పడేసుకొని వెళ్ళిపోయి, ఎక్కడ ఇబ్బంది పడతారో అని, ఆ జీపుని ప్రక్కన ఆపి, మరీ ఆ కవర్ ని ఓపెన్ చేసి చూశారు. నీళ్ళ స్ప్రైట్ బాటిళ్ళూ, అరటిపళ్ళ తొక్కలూ ఉండేసరికి వారంతా ఫూల్స్ అయ్యామని బాగా నవ్వుకున్నారంట.. అది పోయి పోయి ఆయన్నే విప్పాడు మరి. అదీ మావద్దకి వచ్చేసి..

ఇప్పటికీ ఆ దారిలో వెళ్ళితే - ఆ సంఘటన ని బాగా గుర్తుచేసుకుంటాము. 

Sunday, September 18, 2011

Thread cutter

మనం చేసే వృత్తుల్లో ఒక స్థాయికి రాగానే ఎందుకో స్తబ్దత మొదలవుతుంది. అలా మొదలయినప్పుడు అలాగే సాగించటానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటామే కాని, క్రొత్తగా వచ్చే అప్డేట్స్ ని తెలుసుకొని, వాటిని వాడటములో మెళకువలు తెలుసుకొని, ఇంకా ఖచ్చితత్వముగా, ఇంకా తేలికగా ఆ పని చెయ్యవచ్చును. కాని ఆ ఏర్పడిన స్తబ్దత వల్ల అలాగే ఉండిపోతాము. ఇలాంటిదే ఒక విషయం చెప్పాలని అనుకుంటున్నాను.

సెట్ పానా కన్నా రింగ్ పానా వాడటం చాలా ఈజీగా ఉంటుంది. సెట్ పానా వాడితే రెండు పాయింట్ల మీద ప్రభావం చూపిస్తుంది. అదే రింగ్ పానా వాడితే ఆరు పాయింట్ల మీద ప్రభావం ఉంటుంది. సెట్ పానా వాడకం కన్నా ఈ రింగ్ పానా వాడితే పని ఇంకా వేగముగా, మరింత నైపుణ్యముగా పని చేసుకోవచ్చును. ఆ మాటకి వస్తే రింగ్ పానా అలవాటు అయ్యాక సెట్ పానాని చేతిలోకి తీసుకోవటం ఇష్టం ఉండదు. ఇక తప్పదు అన్నప్పుడే సెట్ పానా చేతిలో ఉంటుంది. నాకైతే రింగ్ పానా వాడటమే చాలా ఇష్టంగా ఉంటుంది. 

అలాంటిదే ఇంకోటి చిన్న పరికరాన్ని మీకు ఇప్పుడు పరిచయం చెయ్యాలని అనుకుంటున్నాను. ఇది కొద్దిమందికే తెలిసి ఉంటుంది. కాని చాలామందికి తెలియాలనీ, తద్వారా అందరికీ మేలు జరగాలనీ నా అభిలాష. 

చాలామంది ఇళ్ళల్లో కుట్టు మిషీన్లు ఉంటాయి. బట్టలు కత్తిరించటానికీ, దారాలు కత్తిరించటానికీ ఒక పెద్ద అరకిలో బరువు ఉండే కత్తెర వాడుతుంటారు. బట్టలు కత్తిరించటానికి అంటే ఓకే.. కాని బట్టలు కుట్టాక మిషన్ నుండి బట్టలని వేరు చెయ్యటానికి, దారాలని కత్తిరించటానికీ, ఎక్కువైన దారాలని కత్తిరించటానికీ ఆ బరువైన కత్తెరనే చాలా మంది వాడుతుంటారు. నాజూకు అయిన మహిళలకి మాత్రం అంత బరువు మోయ్యాల్సిందే! దానివల్ల చేతికి చాలా శ్రమ, వృధా కాలయాపన అని ఎవరూ అనుకోరు. మాకు ఇదే అలవాటు.. అని పైగా దబాయిస్తారు కూడా. ఇంకా మాట్లాడితే ఆ కత్తెర తోనే మనల్ని కత్తిరించటానికీ వెనుకాడరు. ఇప్పుడు వచ్చే పండగ సీజన్ లో వారి శ్రమ కాస్త తగ్గిద్దామని నా ఆలోచన. 

మా తాత ఇలాగే చేసేవాడు, మా నాన్న కూడా అలాగే చేసేవారు, నేను ఇదే,  ఇలాగే వాడుతాను, రేపు నా కొడుకూ, ఎల్లుండి నా మనవడూ ఇలాగే చేస్తాడు.. అనే నరనరాల్లోన జీర్ణించుకుపోయిన భావాన్ని తొలగించుకోరు. అందుకే చాలామంది వృత్తి పనుల్లో మొనాటనీ వచ్చేసి, ఒక విధమైన నిర్లిప్తత కొనసాగిస్తుంటారు. అలా ఎన్నెన్నో వృత్తులు ఉన్నాయి. వాటిల్లో ఒకటైన దర్జీ వృత్తివారికి ఉపయోగపడే ఒక పరికరాన్ని ఇప్పుడు పరిచయం చేయ్యబోతున్నాను.

ఈ క్రింది ఫోటో చూడండి.. అందులో ఉన్న ఆ మూడు అంగుళాల పరికరాన్ని త్రెడ్ కట్టర్ Thread Cutter అని అంటారు. మేడిన్ చైనావే ఎక్కువగా ఉంటాయి. దీన్ని ఉపయోగం ఏమిటంటే - బట్టలు కుట్టాక మాటిమాటికీ దారం కత్తిరించాల్సి ఉంటుంది. అప్పుడు ఇది సూపర్ గా ఉపయోగపడుతుంది. చిన్న చిన్న కత్తిరింపులకి ఎంతగానో సూపర్ గా ఉపయోగపడుతుంది కూడా. ఒక్కగంట అలవాటు చేసుకున్నాక, ఇక దీన్ని మీరు మరచిపోలేరు. ఇది లేకుంటే బట్టలు కుట్టాలంటేనే విసుగు వచ్చేలా - అంత మాలిమి అవుతుంది.


Thread cutter
(మొదటిది మేము వాడుతున్నది. కొని ఆరేడు సంవత్సరాలు అవుతున్నది. కాస్త డర్టీ గా ఉందని క్రొత్తది ఇంకో ఫోటో గూగుల్ లో సంపాదించి పెట్టాను - టీవీ వంటల కార్యక్రమం లోని పాత్రల్లాగా) కేవలం ఐదు రూపాయలు ఉండే (నేను కొన్నప్పుడు అంతే!) ఈ చిన్న పరికరం చాలా ఉపయోగకర పనిముట్టు లా ఉంటుంది కూడా. ఖాజాలు, హుక్కులూ, గుండీలు, మిషన్ నుండి దారాలు కత్తిరించేందుకు, మిగిలిన దారాలని తీసేయ్యటానికీ.. పూలదండల వ్యాపారులకీ, మీసాల ట్రిమ్మింగ్ కీ చాలా ఉపయోగకరముగా ఉంటుంది. ఏదో ఒక రంగానికి ఉపయోగపడేలా చేసిన వస్తువులు - వాటిలోని సౌలభ్యత వల్ల మరికొన్ని రంగాల వారికి మరింత ఎక్కువగా ఉపయోగపడతాయి.. అని చెప్పడానికి ఇదొక చక్కని ఉదాహరణ. 

Saturday, September 17, 2011

వంటింటి చెత్త - ఒక అందమైన పరిష్కారం

మీ ఇంటి పనిమనిషి చెప్పకుండా సెలవు పెట్టేసిందా?..

ఇంట్లో మిగిలిన పాచి అన్నం, కూరలు వాసన వేస్తున్నాయా..? 

వంటింట్లో ఉన్న చెత్తా చెదారం, డస్ట్ బిన్ నిండిపోయి వాసన వేస్తున్నదా?.. 

వాటిని బయట పారవేయటానికి ఎవరూ లేరా? 

మీ అపార్ట్మెంట్ పనివారు ఎవరూ అందుబాటులో లేరా?.. 

మీరు వెళ్లి బయట పడేద్దామని అనుకుంటున్నా ఇప్పుడు వెళ్ళితే బాగోదని అనుకుంటున్నారా?.. 

ఎవరూ చూడకుండా పాడేయ్యాలని అనుకుంటుంటే వీలు కావటం లేదా..? 

ఇల్లంతా ఆ చెత్త వాసనతో కంపుగా ఉంటుందా..?

మీ ఇంటి ఆడవారు పుట్టింటికి వెళ్ళారా?.. 

ఆ చెత్త మీ ఇంట్లో ఉంచుకుంటే ఇబ్బందిగా ఉందా..? 

ఇక రెండు మూడు రోజుల వరకూ బయట పారేసే వీలు లేదా..? 

అప్పటివరకూ ఇంట్లో ఈ కంపు వాసన లేకుండా ఉండాలా? 

..
..
ఇత్యాదివన్నీ మీ సమస్యలా..? 
ఓకే. 

వీటన్నింటికీ ఒక మార్గం ఉంది.. 
అదే ఇప్పుడు మీకు చెబుతాను.. చాలా సింపుల్. 

ఒకసారి నేను ఒక్కడినే నాలుగు రోజులు ఇంట్లో ఉండాల్సి వచ్చినప్పుడు ఇలా చేసి ఆ తల నొప్పులు పోగొట్టుకున్నాను. పనిలో పనిగా మా ఇంటి పనిమనిషీ ఆ నాలుగురోజులు సెలవు తీసుకొని వెళ్ళిపోయింది. అప్పుడే ఈ విషయం కనిపెట్టాను. 

ఇది చాలా సింపుల్, 

ఎకో ఫ్రెండ్లీ, 

చాలా ఖర్చు తక్కువ, 

ఎక్కువ మన్నిక, 

చాలా విశ్వాసనీయమైనది, 

తక్కువ సమయములో చేయవచ్చును, 

ప్రక్కన పెట్టుకొని కూర్చున్నా కంపు వాసన రాదు. 

మొదట చెప్పిన బాధలన్నీ మీకు తొలగిపోతాయి..

పశువులకీ మేలైనది.. ప్లాస్టిక్ కవర్లు తినే బాధ తప్పుతుంది. 

అర్రే!.. ఇంత బాగున్న ఈ విషయం ఏమిటో త్వరగా చెప్పరాదూ అని అంటున్నారా?.. 

హా.. అక్కడికే వస్తున్నా.. 
ఇదిగో చెప్పేస్తున్నాను.. 

1. ముందుగా ఆ చెత్త అంతా ఒక డబ్బాలోకి సేకరించండి. 

2. అందులోకి నింపాక, ఆ చెత్త డబ్బా పైన మూత పెట్టి, దాన్ని కాస్త సింక్ లోకి వంపి పట్టుకోండి. 

3. అలా చేస్తే ఆ డబ్బాలోని నీరు లాగా ఉన్న రసాలు అన్నీ సింక్ లోకి కారిపోతాయి. 

4. అలా కారిపోతే ఇక సగం సక్సెస్ అయినట్లే. వాసన అంతా ఆ నీటి తోనే వస్తుంది. 

5. ఇక ఆ సింక్ ని నీటి తో కడిగేసేయ్యండి. 

6. ఇప్పుడు నేల పైన రెండు మూడు దినపత్రికల పేపర్లు - పెద్దగా పరచండి. 

7. అలా పరచిన పేపర్ల మీద ఆ చెత్త డబ్బా గుమ్మరించండి. 

8. ఇప్పుడు ఆ పేపర్లని ఒక మూల నుండి రోల్ చెయ్యటం మొదలెట్టండి. 

9. అలా అంచుల వరకూ రోల్ చేసి, అంచులని లోనకి మడచి, కాగితముతోనే మడి చేయ్యండి. 

10. ప్రక్కవి తోకలు కూడా అలాగే లోనకి మడి చేసేయ్యండి. అంటే లాక్ చెయ్యండి. 

11. ఇప్పుడు మళ్ళీ ఇంకో రెండు మూడు పేపర్లు తీసుకొని, నేల మీద పరిచేసి, ఇందాక చేసిన ప్యాక్ ని అందులో పెట్టి, రోల్ చేసి మళ్ళీ అంచులు మడి చేసేయ్యండి. ఇలా చేస్తే మొదట వాడిన పేపర్లు చెత్త తేమకి పాడయ్యినా, ఈసారి చుట్టిన పేపర్లు వాటిని కాపాడుతాయి.  

12. ఇప్పుడు మీ ఇంటివారు, పని అమ్మాయి, ఇంకెవరైనా వచ్చేవరకూ అలాగే ఆ ప్యాకెట్ ని ఆ చెత్త డబ్బాలో కానీ ఒక మూలన గానీ ఉంచండి. ఇక వాసన రాదు. లేదా అలాగే స్టైల్ గా చేతిలో పట్టుకెళ్ళి, లలలలా.. అంటూ విజిలేస్తూ  బయట పాడేసేయ్యండి. ఎవరూ మిమ్మల్ని అనుమానించరు. ఏదో పేపర్ చుట్ట పట్టుకెల్లుతున్నారు అని మాత్రమే అనుకుంటారు. 

ఇందులోని రహస్యం ఏమిటంటే - చెత్తలోని తేమని పూర్తిగా వంపేస్తాము. ఇక మిగిలిన కాసింత తేమని ఆ పేపర్ పీల్చుకుంటుంది. ఇక చుట్టూ ఉన్న మడిచిన పేపర్ వల్ల వాసన ఇక బయటకి రాదు. పశువులు తిన్నా ఏమీ కాదు. పర్యావరణానికీ డోకా ఉండదు. 

మీరూ ప్రయత్నించి చూడండి. నిజమేనని ఒప్పుకుంటారు. దీన్ని ప్రచారం కూడా చేసేస్తారు. 

పనిలో పనిగా ఆఖరు మాటగా చెబుతున్నాను.. చెత్తమాట గా ఫీలయ్యి, పేపర్లో చుట్టేయ్యకండి. ఈ టెక్నిక్ పైన కాపీరైట్ హక్కులు నాకే ఉన్నాయి. కమర్షియల్ గా ఎవరైనా చెయ్యదలిస్తే - నాకు రాయల్టీ చెల్లించగలరు. లేదా అంతర్జాతీయ కోర్టులో కేసు వేయగలను.. హ అహహా హ్హా.. 

Thursday, September 15, 2011

ఇదేమిటో చెప్పుకోండి చూద్దాం.



పైన ఉన్న ఫోటోని మరొక్కసారి బాగా చూడండి. డబల్ క్లిక్ నొక్కి బాగా చూడండి. చూశారా.. ఓకే. ఇప్పుడు అది ఏమని అనుకుంటున్నారు?.. ఒక చిన్న ట్రే లాంటి దాంట్లో, రెండు నట్టుల మధ్య ఒక చిన్న సర్క్యూట్ బోర్డ్, ఏదో కనెక్టర్ కి అటాచ్ చేశారని అనుకుంటున్నారా...? ఓకే. మీరు కాస్త సరిగ్గానే ఊహించారు.. మార్కెట్లో ఈ మొత్తం యూనిట్ ని ఏమంటారో తెలుసునా?.. 
..

..
జవాబు తట్టడం లేదు కదా.. 
..

..

..

.. 
ఆలోచించారా..?
..

..

..
ఆగండాగండి.. ఇక చాలులెండి.. మరీ చించేసేలా ఉన్నారు.. 
..
ఓకే. నేనే చెబుతాను. అది - 

ఎక్స్ టర్నల్ హార్డ్ డిస్క్

షాక్ అయ్యారా?.. నిజమే!.. మీలాగే నేనూ అయ్యాను. లోపల ఇలా ఉంటుందా అని మరీ హాస్చర్య పడిపోయారా? నిజానికి ఇలా ఉండదు. వేరేలా ఉంటుంది. లోపల మొబైల్ ఫోన్ లో పట్టే మామూలు  మైక్రో SD కార్డ్ ని అందులో ఉంచి దాన్ని హార్డ్ డిస్క్ లా భ్రమింపచేసి, అమ్మేస్తున్నారు. అందులో ఉన్నది మెమొరీ కార్డ్ కాబట్టి ఎన్నిసార్లు అయినా వాడవచ్చును. ఒకవేళ వారంటీ లోగా పాడయితే? 

హా! ఏముంది?.. దాన్ని విప్పేసి, ఇంకో మెమోరీకార్డ్ పెట్టి, ప్యాక్ చేసి, రెండురోజుల తరవాత డెలివరీ చేస్తారు. (అలాని ఎందుకూ అంటే - అడిగిన వెంటనే రిపేర్ చేసి ఇస్తే, ఆ వ్యాపార సంస్థ మీద నమ్మకం ఉండదు. కాస్త సమయం తీసుకొని చేసిస్తే, బాగా నమ్మకం కుదురుతుంది. నమ్మకున్నా, నవ్వుకున్నా సరే - ఇది మాత్రం నిజం. కావాలంటే ట్రై చేసి చూడండి. ఇది నిజమని మీరే ఒప్పుకుంటారు) 

కాని మార్కెట్లో ఉన్న మోసాలకి ఒక ఋజువుగా ఇది మీకు చూపిస్తున్నాను..  అన్ని కంపనీలు ఇలా చేస్తాయని కాదు. ఈ మధ్య పేరులేని కంపనీలు తామరతంపరగా ఇలా చేస్తున్నాయి. ఇక్కడ వాదనలు అనవసరం.. మీకు వర్క్ అవుతుందా, లేదా అని దబాయిస్తారు. అప్పుడు మనం ఏమీ అనలేము.. 

అందులోని మెమొరీ కార్డ్ ని ఎలా మారుస్తారు అంటే - ముందుగా ఒక మామూలు పెన్ డ్రైవ్ ని విప్పేస్తారు. అలా విప్పేసిన పెన్ డ్రైవ్ ఇలా ఉంటుంది. 


ఇలా ఉన్న ఆ పెన్ డ్రైవ్ లోని ఆ సర్క్యూట్ బోర్డ్ ఇంకోవైపున ఇలా ఉంటుంది. 


ఇదే భాగాన్ని ఆ హార్డ్ డిస్క్ లో పెట్టేస్తారు. ఇంతే!.. చాలా సింపుల్. ఈ ఫోటోలో మీరు మెమొరీ కార్డ్ స్లాట్ నీ, అందులో అమర్చిన మెమొరీ కార్డ్ నీ చూడండి. ఇదే భాగాన్ని ఆ ఎక్స్టర్నల్ డిస్క్ లో చూడవచ్చును. 


Wednesday, September 14, 2011

Photos Recovery



Bindu said... 


మెమొరి కార్డ్ లో ఉన్నవి డెలెట్ అయినప్పుడూ తిరిగి వాటిని ఎలా రికవరి చేసుకోవాలో ఆ సాఫ్ట్వేర్ గురించి చెప్తాను అన్నారు.. కాని దాని గురించి ఇంతవరకు పోస్ట్ రాయలేదు, ఇది మీకు న్యాయమేనా చెప్పండి??? ఆ పోస్ట్ కోసం ఎదిరి చుస్తున్నాను.. దయచేసి తొందరగా ఆ పోస్ట్ రాయగలరు.
ధన్యవాదములు.......

Tuesday, September 13, 2011

తెల్లని కాకి

కాకులందు తెల్లని కాకులు వేరయా.. 


Monday, September 12, 2011

CFL బల్బ్స్

కంపాక్ట్ ఫ్లోరోసెంట్ లాంప్ అనబడే CFL బల్బ్ మొదటగా మార్కెట్ లోకి వచ్చినప్పుడు ఒకటి కొన్నాను. అప్పట్లో అది రెండు పుల్లల్లాగా అటాచబుల్ CFL, దానికే ఉండే కాపర్ వైండింగ్ గల మాగ్నటిక్ బల్లాస్ట్ తో మార్కెట్ లోకి వచ్చింది. ఇక ప్రపంచము అంతా వీటిదే అని అప్పట్లో ఒక టాక్. ఇప్పుడూ అలాగే ఉంది లెండి. సాధారణ బల్బ్స్ ఎక్కువగా ఇప్పుడు కనిపించటం లేదు.. వాటి ఉనికి కూడా చాలా తక్కువగా కనిపిస్తూనే ఉంది కూడా.

అలా కొన్న ఆ CFL బల్బ్ చాలా రోజులు వాడాను. ఒకరోజు వోల్టేజ్ ఎక్కువగా రావటం మూలాన అన్నీ ఆఫ్ చేసి, ఇదొక్కటే వేసి ఉంచాను. ఇది వోల్టేజ్ హేచ్చుతగ్గులని తట్టుకుంటుంది అంటే అలా చేశాను. ఇది 1996 లో జరిగిన విషయం. కానీ నేను తలచినది ఒకటి అయితే, జరిగినది మరొకటి. అలాగే ఉంచాను కదా.. మెల్లిగా ఆ కాపర్ బల్లాస్ట్ బాగా వేడెక్కి పైనున్న ప్లాస్టిక్ బాడీ కూడా కరిగిపోయింది. నేను చూస్తుండగానే - లోపల ఉన్న రెండు కనెక్టర్ వైర్ల మీదనే  వ్రేలాడసాగింది. అలా నా మొదటి CFL కథ ముగిసింది. 

ఆ తరవాత ఎన్నో CFL బల్బ్స్ వాడాను. చాలా అనుభవం వచ్చేసింది కూడా. ఎంత అనుభవం ఉన్నా, ఒక్కోసారి అందులోనే క్రొత్తవి వాడేటప్పుడు ఎన్నో అనుమానాలు. వాటన్నింటినీ పరీక్షించి కొంత అనుభవాలని మీతో పంచుకోవాలని అనుకుంటున్నాను. 

అప్పట్లో ఈ CFL బల్బ్స్ చాలా ఖరీదుగా ఉండేటివి. సామాన్యుడు వాటిని ఖరీదు చెయ్యలేని ధరల్లో ఉండేటివి. అంత ధర పెట్టి కొన్నా, వాటి మన్నిక ఎలాగో తెలీదు కాబట్టి చాలా మంది కొనక ఆగిపోయారు. ఈమధ్యనే ఒకసారి వాటిని వాడినవారు అందులోని అందం, మన్నిక, లభ్యత.. చూసి ఖరీదు చేస్తున్నారు. 

ఆ మధ్య చైనా వస్తువులు మార్కెట్లోకి వెల్లువెత్తినప్పుడు, ఎక్కడ చూసినా ఈ CFL బల్బ్స్ లే. ఎవరింట్లో చూసినా ఇవే. కేవలం పదిహేను నుండి పాతిక రూపాయల్లో లభ్యం అవటం మూలాన ప్రజలు వేలంవెర్రిగా కోనేడివారు. వీటికి వెలుతురు తక్కువ అయినా ఆ తెల్లదనం (నీలి రంగులో ఉండే తెల్లదనం) కాంతి కి ప్రజలు బాగా ఆకర్షితులయ్యి, అలాగే వాడారు. చదువులకి కూడా అదే వాడారు. మెల్లమెల్లగా పిల్లలకి తలనొప్పులు రావటం మూలాన, డాక్టర్ల దగ్గరికి వెళ్ళితే - ఆ డాక్టర్స్ కూడా వీటిని వాడొద్దు అన్నారు కాబట్టి వీటి వాడకం మెల్లగా తగ్గింది. ఇక బ్రాండెడ్  బల్బ్స్ ఏమో వందరూపాయల పైన ధరల్లో ఉండేటివి. కాని వీటికి వెలుతురు ఎక్కువ. వీటి కాంతి లేత వంకాయ రంగులో ఉన్న తెలుపులో ఉంటుంది. ఈ వెలుతురులో ఆ రంగు బట్టని చూస్తే చాలా ఆకర్షణీయముగా ఉంటుంది. ఆ షేడ్ కి దగ్గరగా ఉన్నవీ అలాగే ఆకర్షణీయముగా కనిపిస్తాయి. 

ఈ బ్రాండెడ్ బల్బ్స్ కి సంవత్సరం వారంటీ ఇవ్వటం మూలాన, మరేదీ ప్రత్నామాయం కనిపించక పోవటముతో, చైనా బల్బ్స్ మీద ప్రజలకి ఆసక్తి తగ్గిపోవటముతో వీటి అమ్మకాలు మెల్లగా పెరగసాగాయి. ఇప్పుడు ఇవి లేని ఇల్లు లేదంటే అతిశయోక్తి కాదు.. అంతగా ప్రజల ఇళ్ళల్లో చేరిపోయాయి. అలా అలా పెద్ద వోల్టేజ్ బల్బ్స్ అన్నీ అలా వాడుతూపోయాను. 

అలావాడిన బల్బ్ లలో నేను చివరిగా వాడిన వాట్టేజీ 40W - ఇది ఒకసారి వేసవిలో కరెంట్ బాగా కోతలూ, లో వోల్టేజీ ఉన్నప్పుడు - మేమున్న ఏరియాలోని ట్రాన్స్ ఫార్మర్ కి పిచ్చ లోడు ఉండేది. దగ్గర దగ్గరగా మూడు, నాలుగు కాలనీల లోడు దానిమీదే ఉండేది. ఫలితముగా దానిమీద బాగా లోడుపడి బాగా లో వోల్టేజీ - లో కరెంట్ వచ్చేడిది. ఆ కరెంట్ కి ట్యూబ్ లైట్స్ అసలే వచ్చేడివి కావు. ఇక మామూలు బల్బ్స్ అయితే వాటి గురించి చెప్పాలి అంటే - వాటికన్నా కిరోసిన్ దీపాలు నయం. ఇక టీవీ అయితే అసలు ఆన్ అయ్యేదే కాదు. ఒకవేళ ఆన్ అయినా ఫ్లిక్ అవుతూ  ఉండెడిది. అలాంటి సమయములో ఈ బ్రాండెడ్ CFL బల్బ్స్ ఆదుకున్నాయి. మా చుట్టుప్రక్కల్లో మా ఇంట్లోనే దేదీప్యమానముగా వెలుగు ఉండెడిది. అందరూ అలా ఎలా ఉంది అంటూ ఎంక్వైరీ లకి వచ్చేడివారు. అలా అలా మా చుట్టూ ప్రక్కల్లో మెల్ల మెల్లగా CFL బల్బ్స్ వాడకం పెరిగింది. 

CFL 5 W


సంవత్సరం క్రిందట కావచ్చును. CFL లలో ఎంట్రీ లెవల్ లో ఉండే 5W బల్బ్ తీసుకున్నాను. అదీ కాస్త అనుమానముగానే. వాటిమీద MRP 110 రూపాయలు గా ఉంది అయినా 80 రూపాయలకి దొరుకుతున్నాయి. అదీ బేరం చేస్తేనే. లేకపోతే 90 రూపాయలకి అమ్ముతారు. చాలా చిన్నగా ఉండే ఈ బల్బ్ నా లైటింగ్ అవసరాలు తీర్చగలదా? అనే ప్రశ్న నాలో ఉండిపోయింది కూడా.. కాని కాస్త ధైర్యం చేసి కొన్నాను. దాని తరవాత బల్బ్ వోల్టేజీ 8W. మొదట్లో ఆ ఎనిమిది వోల్టుల బల్బ్ తీసుకున్నాను. బిల్ చేశాక ఆ 5W బల్బ్ మీద నమ్మకం ఉంచి, తీసుకున్నాను. బాత్రూం లకి సరిపోతుంది అని ఆ షాప్ వాడు చెప్పాడు. 

ఇంటికి వచ్చాక వాడి చూశాను. బాత్ రూం లకే కాదు. బాల్కనీలకి, చిన్ని చిన్ని గదుల్లోన కాస్త వెలుతురు కోసం వాడే ఏరియాల్లో, రాత్రి పూట ఎప్పుడూ వేసి ఉంచే గ్యారేజ్ లలో, మెట్ల మీదకీ వీటిని శుభ్రముగా వాడుకోవచ్చును. చాలా బాగా వెలుతురుని ఇస్తుంది. మామూలు పిగ్మీ ల్యాంప్ ల కన్నా ఎక్కువ వెలుతురు ఇస్తాయి. కరెంట్ ని తక్కువగా వాడుకుంటుంది. మొదట్లో అపనమ్మకముగా కొన్న ఈ చిన్ని బల్బ్ ని వాడాక, నమ్మకం ఏర్పడి  ఇంకో అరడజను (నిజముగానే - అరడజను = ఆరు) బల్బ్స్ కొని వాడుతున్నాను. 

అంతకు ముందు మామూలు పిగ్మీ బల్బ్ వాడేవాడిని. అది పదిహేను వాట్లు / గంటకి వాడుకొని వెలుగు ఇచ్చేది. ఆ బల్బ్ ని సాయంత్రం ఏడు గంటల నుండి మరుసటి రోజు ఏడు గంటలవరకూ వాడినట్లయితే - పన్నెండు గంటలు వాడినట్లు అవుతుంది.  అలా నెలరోజులకి ఎంత అవుతుందో చూద్దాం. 

ఒక పిగ్మీ బల్బ్ రోజుకి పన్నెండు గంటలు * 15 వాట్లు = 180 వాట్లు ఖర్చు అవుతుంది. అలా నెలకి చూస్తే 180 వాట్లు * 30 రోజులు = 5400 వాట్లు వాడకం అవుతుంది అన్నమాట. అంటే 5.4 యూనిట్ల కరెంట్ వాడుతుంది అన్నమాట. (5,400 / 1,000 వాట్స్ పర్ యూనిట్ = 5.4 kW). ఒక యూనిట్ కి మూడు రూపాయల స్లాబ్ లెక్కన వేసుకున్నా (5.4 * 3) 16 రూపాయల 20 పైసలు. 

అలాగే ఈ 5W CFL వాడితే ఎంత వస్తుందో చూద్దాం. పై లెక్కలోని  విలువలనే ఇక్కడ తీసుకుంటే ఈ CFL ని రోజుకి  పన్నెండు గంటలు * 5 వాట్లు = 60 వాట్లు ఖర్చు అవుతుంది. అలా నెలకి చూస్తే 60 వాట్లు * 30 రోజులు = 1800 వాట్లు వాడకం అవుతుంది అన్నమాట. అంటే 1.8 యూనిట్ల కరెంట్ వాడుతుంది అన్నమాట. (1,800 / 1,000 వాట్స్ పర్ యూనిట్ = 1.8 kW). ఒక యూనిట్ కి మూడు రూపాయల స్లాబ్ లెక్కన వేసుకున్నా (1.8 * 3) 5 రూపాయల 40 పైసలు. 

ఇప్పుడు ఎంత పొదుపో చూద్దాం.. ( 16.20 - 5.40 ) = ఒక బల్బ్ మీద 10 రూపాయల 80 పైసలు అన్నమాట. నిజానికి ఈ లెక్కలు మనకి అచ్చిరావు. "బాగా" పొదుపు చేసేవారికి ఉపయోగకరముగా ఉంటుందని చెప్పాను. ముఖ్యముగా గ్రామీణ పంచాయితీ వారికి వీధి దీపాలకి వాడుటకి ఈ లెక్క బాగా ఉపయోగపడుతుంది. 

Sunday, September 4, 2011

Social NW Sites - 40 - కృతజ్ఞతలు..

ఇన్నిరోజులుగా మీకు, ఇన్ని టపాలు అందించాను. మీరు ఆదరించినందులకు మీకు ముందుగా హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు. మామూలుగా పదో, పన్నెండు యో పోస్ట్స్ అవుతాయని అనుకున్నాను. కాని ఇంత పెద్దగా అవుతాయని అనుకోలేదు.

నేను నిజానికి ఈ సైట్లలోకి రెండు సంవత్సరాలు మాత్రమే ఉండాలని వచ్చాను. కాని కొన్ని కారణాల వలన ఇంకో సంవత్సరం పెరిగింది. మొదటి సంవత్సరం బాగా అల్లరిగా ఉన్నాను. (అప్పుడు ఇలా ఆడ్ అయ్యి, అలా వెళ్ళిపోయేవారే ఎక్కువ) రెండో సంవత్సరం నిజమైన స్నేహం కోసం ప్రయత్నించాను అని ఒకసారి చెప్పానుగా. ఇక అకౌంట్ వదిలేసే ముందు ఒకరు అడిగిన - ఇందులో ఎలా ఉండాలి? మీ అనుభవం చెబితే బాగుంటుంది కదా - అనే కోరిక వల్ల - ఎక్కడ చెప్పాలో తెలీక, ఇక్కడ అయితే బాగుంటుందని అనుకున్నాను. అలా ఇక్కడ వ్రాశాను. దాదాపుగా అన్నీ కవర్ చేశాను అని అనుకుంటున్నాను. ఇక చాలు అని అనుకుంటున్నాను. ఈ బ్లాగ్ హెడ్ లైన్ లాగే - నాలోనే ఉంచుకొని వెళ్ళిపోతే ఎవరికీ ఉపయోగం ఉండదు అనుకొని.. నిర్ణయానికి వచ్చి, కష్టపడి ఈ పోస్టింగ్స్ చేశాను. చాలామంది లాభం పడ్డారు. వారినుండి వచ్చిన కామెంట్స్, మెయిల్స్, ఫోన్స్.. వల్ల నేను పడిన శ్రమ మరిచాను. అందరికీ హృదయపూర్వక ధన్యవాదములు.  

అన్నింటికన్నా ఐరనీ ఏమిటంటే - ఇలా పోస్టింగ్స్ వ్రాయమని సలహా ఇచ్చిన నా స్నేహితురాలు.. ఈ పోస్టింగ్స్ మొదట్లోనే ఈ సోషల్ సైట్స్ లలో జరిగిన మోసాల వల్ల అందరికీ దూరం అయ్యారు. ఇటు ఆర్థికముగా, అటు అర్థం పర్థం లేని మాటల వల్ల బాగా దెబ్బ తిన్నారు. తనకోసం అన్నట్లుగా వ్రాసిన ఈ పోస్టింగ్స్ చూశారో లేదో కూడా తెలీదు.   మొత్తానికి తనకే ఉపయోగపడలేదు అని నేను అనుకుంటున్నాను. తనకి కాకున్నా వేరేవారికి కూడా ఉపయోగపడాలని అలా వ్రాస్తూ పోయాను. తద్వారా చాలామందికి ఉపయోగకరం అవుతాయని అనుకోలేదు.

నిజానికి ఈ స్నేహాల మంచివే, కాని కొందరి వల్ల మిగతావారు ఇబ్బందులకి గురి అవుతున్నారు. నా విషయానికి వస్తే - ఇందులోకి రావటం వల్ల నేను చాలా చలాకీగా, ఉత్సాహముగా, ఏదో తెలీని ఒక శక్తి నాలోకి ప్రవేశించినట్లుగా అనిపిస్తుంది. నా అదృష్టం కొద్దీ ఒక యాభై మంది స్నేహితులు.. సన్నిహితులుగా, శ్రేయోభిలాషులుగా మిగిలారు. అది చాలు. నేను ఎక్కడో చదివాను.. ఒక మంచి భావం కల కవిత అనుకుంటాను.. అది బాగా నచ్చింది. అది ఇక్కడ చెబుతాను. అది ఎవరు వ్రాశారో గానీ, కొద్దిగా మార్చి చెబుతున్నాను..

కురిసే ప్రతి వర్షపు బిందువు స్వాతిముత్యము కాలేదు !
విరిసే ప్రతి పువ్వు పరిమళాన్ని వెదజల్లలేదు !
ప్రవహించే ప్రతి వాగు సెలయేరు కాలేదు !
కనిపించే ప్రతి రాయీ విగ్రహం కాలేదు !
ఎదురయ్యే ప్రతి మనిషీ స్నేహితులు కాలేరు !!
అందుకే నా మనసు మధనపడుతోంది -
ఎవరితో చేయాలి స్నేహం అని ?..

వర్షం కోసం ఎదురుచూసే చకోరపక్షిలా ఉన్న నాకు
ఇంతలోనే మీరు ఎదురయ్యారు..
పరిచయమయ్యారు..
నా స్నేహితులయ్యారు -

కృతజ్ఞతలు. 

ఇది ఈ జన్మకు చాలు మిత్రమా!..  

నిజమే కదూ.. నాకైతే చాలా బాగా నచ్చేసింది.

నేను ఈ సైట్లలోకి ప్రవేశించిన తొలినాళ్ళలో తెలుగులో వ్రాయటం నేర్చుకున్నాను. అలాగే కొనసాగించాను. చాలామంది ఇబ్బంది పడ్డనూ, రోమన్ ఇంగ్లీష్ లో తెలుగుని వ్రాయటం ఎందుకో నచ్చక, తెలుగులో వ్రాశాను. తెలుగువారిమై ఉండి, తెలుగులో వ్రాయలేకపోవటం మన దురదృష్టకరం.. అలా వ్రాయటం ఇబ్బందిగా ఉన్ననూ, (ఇప్పుడు సాంకేతికముగా చాలా మార్పులు వచ్చాయి. మొదట్లో అయితే చాలా కష్టముగా ఉండేది. తెలుగు బ్లాగర్స్ గ్రూప్ లో పాల్గొనేవారు ఉద్దండులు అయినా, ఉన్నత విద్యలున్నా తెలుగులోనే వ్రాస్తారు. అలా వారిని చూసి స్ఫూర్తి పొంది, నేను కూడా) అలాగే వ్రాస్తూ పోయాను. ఇబ్బందులు పడ్డవారు కాస్త నన్ను మన్నించండి.

* ఎక్కడైనా ఏదైనా పోస్ట్ ఇబ్బందిగా ఉంటే చెప్పండి.. మారుస్తాను. లేదా తీసేస్తాను. *

మూడు సంవత్సరాల క్రిందట సోషల్ సైట్, బ్లాగ్ అంటే ఏమీ తెలీని వాడిని. నాలుగు సంవత్సరాల క్రిందట అయితే కంప్యూటర్ వాడకమూ తెలీదు. అలాంటి నాకు చాలా తెలియచేసిన వారికి కృతజ్ఞతలు చెప్పెందుకై ఈ పోస్ట్ వ్రాస్తున్నాను. నన్ను ఇంతటి వాడిని చేసిన వారికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోకుండా ఈ సీరీస్ ని ముగిస్తే - నేను క్రుతఘ్నుడిని అవుతాను. ఇక్కడ కొన్ని ఇబ్బందుల వల్ల అన్నివివరాలు బయటపెట్టలేను.

కంప్యూటర్ అంటే ఏమిటో పరిచయము చేసిన అమెరికా, ఇండియా లో ఉండే రాకేష్, చందూ, పవన్ లకీ,

సోషల్ సైట్స్ ని పరిచయం చేసిన మా బంధువుల అమ్మాయికీ, అందులో నాతో కొనసాగి నాకు బాగా మధురానుభూతులు కలిగించిన నా స్నేహితులకీ, నా స్నేహితురాళ్ళ కీ,

ముగ్గురు అమ్మాయిలతో (అందులో ఒకరు తనకి ప్రాణం) చాట్ చేస్తూ బీజీగా ఉన్ననూ, నేను ఒక చిన్ని సమస్యకి సమాధానం అడగగానే, వెంటనే తన పాస్ వర్డ్ ఇచ్చి, తన అకౌంట్ చూపి, నా ప్రాబ్లెం ని తీర్చిన మహేష్ కీ, వేవేల కృతజ్ఞతలు.. ఇతను అలా చేశాక బాగా మారాను. స్నేహములో ఇంత నమ్మకం అంటూ ఉంటుందా అని నిజముగా హాశ్చర్య పడ్డాను. ఈ సంఘటన జరిగాక అలా నేనూ లేనందులకి సిగ్గుపడి, జెన్యూన్ గా ఉండటానికి ప్రయత్నించాను. అసలు అంతకి ముందు ఎప్పుడు ఉన్నానని?.. అల్లరి చిల్లరిగా తిరిగేవాడిని.. అక్కడి నుండి (రెండో సంవత్సరం) బాగా మారుతూ వచ్చాను. మారక ముందు ఉన్న (అనుకున్న) గొప్ప గొప్ప ఎంజాయ్మెంట్స్ అన్నీ - మారాక నేను పొందిన అనుభూతుల ముందు పీపీలికముగా అగుపించసాగాయి. ఇప్పుడు నేను పొందిన మధురానుభూతులు నా జీవితకాలానికి సరిపడే అంతగా దొరికాయి.. అవి చాలును.

ఇక ఇలా పోస్టింగ్స్ పెట్టమని అడిగిన స్నేహితురాలికి మీ అందరి తరపున కృతజ్ఞతలు తెలియచేస్తున్నాను. కానీ తనకే ఉపయోగపడకపోవటం అన్నింటికన్నా దురదృష్టకరం.

ఇక ఇంతగా తెలుసుకొని, వివరముగా వ్రాశానుగా.. అందులో ఒకరి పరోక్ష సహాయం చాలా ఉంది కూడా. నాకంటే చిన్నవారు అయిన తను నాకు పరిచయం అయి కొంతకాలమే అయిననూ, చాలా విషయాలు తనవల్లనే నేర్చుకున్నాను. ముందే శ్రీకారములో చెప్పానుగా.. నాకేమీ తెలీనివాడిగా, అజ్ఞానిగా ఇందులోకి వచ్చాను. అందుకే అక్కడక్కడా చాలా పొరబాట్లు చేశాను. చేస్తున్నాను కూడా. కొద్దిగా మారాను. ఇంకా మారాలి. నేను గోప్పవాడినేమీ కాను. మీలాగే సగటు మనిషినే! ఇక్కడి నుండే సోషల్ గా మూవ్ అవటం నేర్చుకున్నాను. తనేమీ నాకు క్లాసులుగా చెప్పలేదు. కానీ బాగా గమనించి నేర్చుకున్నాను. ఈ పోస్టింగ్స్ లలో పాతిక శాతం కి పైగా తన వల్ల నేర్చుకున్నవే కావటం విశేషం. ప్రేరణ తనే! తనకి హృదయపూర్వక ధన్యవాదములు.

ఇన్ని స్నేహాల్లో మీకు నచ్చినది ఏమిటంటే అని అడిగితే ఏదని చెప్పను.. ఒక్కోటి ఒక్కోరకం. ఒక్కో పాఠం. మన చేతి వ్రేళ్ళూ ఐదూ ఐదు రకాలు.. ముందే మన గురించి క్లారిటీ ఉంచుకొని వీటిల్లోకి వెళితే చాలా మంచిది. నేనూ అలాగే అనుకొని, కొన్ని నియమాలు పెట్టుకొని వెళ్లాను.. అందరినీ గారూ.. అని సంభోదిస్తూ, వారి పర్సనల్స్ లోకి వెళ్లక, వారి  డిటైల్స్ ఏవీ అడగక, వేరేవారినీ తెలుసుకోక, అవతలివారు నమ్మకంగా అనిపిస్తేనే - స్నేహం చేస్తూ పోయాను. నాకు తోచిన సహాయాలు చేశాను.. తీసుకున్నాను కూడా (వీరికి బాగా ఋణపడిపోయాను.).

అలాగే ఇంకొన్ని కూడా ఉన్నాయి. తక్కువ స్నేహితులని ఎన్నుకోవాలని అనుకున్నాను. ఎన్నుకున్నాను కూడా. కొన్ని గమ్మత్తు నియమాలూ పెట్టుకున్నాను కూడా. ముందే చెబుతున్నాను నవ్వొద్దు మరి.. ఎవరినీ ఏవీ అడగవద్దని అనుకున్నాను.. చెబితే వినాలి. విన్నది అక్కడే అలానే ఇంకిపోవాలి. ఎవరికీ చెప్పొద్దు.. అంతే కానీ, ఆరా తీయవద్దనీ అనుకున్నాను. అలాగే నేను వ్రాసిన ఐదు స్క్రాపులకి సమాధానం ఇవ్వనివారికి, నేనూ సమాధానం ఇవ్వక దూరం గా ఉండాలని, అలా అలా ఉంటూ, దూరం అవుతూ ఒకరోజు వారిని నా లిస్టు నుండి తీసెయ్యటం చెయ్యాలని - ముందే అనుకున్నాను. అలాగే చేశాను కూడా. చేస్తున్నాను కూడా. ఇక ముందు కూడా చేయబోతాను కూడా.

అలాని ఎందుకూ అంటే - ఇక్కడికి వచ్చేదే స్నేహితులతో రిలీఫ్ అవటానికి. అంతేకాని వారివీ, వీరివీ విషయాలు, గొడవలూ తెలుసుకోవటానికి కాదు. ఎవరైనా చెబితే విని వారి సమస్యలు తీర్చటానికి ప్రయత్నించాను. వారి బాధలూ విన్నాను. దాదాపు అన్నీ తీర్చాను... ఇక చాలు అని అనుకుంటున్నాను.. ఇక నెమ్మదిగా దూరం జరగాలి. నా మిత్రులు, శ్రేయోభిలాషుల కోసం అప్పుడప్పుడు రావాలని అనుకుంటున్నాను.

ఈ సీరీస్ లో మిగిలినవి ఏమైనా ఉంటే వేరే పోస్ట్స్ లలో చెబుతాను.

ఈ సైట్స్ లోని స్నేహాల గురించి నా అభిమతం ఏమిటో కూడా ఇక్కడే చెబుతాను. అది ఈ సైట్స్ లలోకి వెళ్ళే ముందే అనుకున్నాను.

నా స్నేహం అనేది లోపల వాల్వో, బయటకి ఆర్డినరీ బస్ లా కనిపించే బస్ అని అనుకుంటాను. నాలుగైదు బస్సులు (ప్రోఫైల్స్) మైంటైన్ చేసే సామర్థ్యం ఉన్నా ఒకటే ఉంచుకున్నాను. నా స్నేహమనే బస్ కి కొన్ని రూల్స్ అంటూ ఉన్నాయి. నాకు నచ్చిన దారిలో నేను స్వేచ్చగా వెళుతుంటాను. నా బస్ ఎక్కే అర్హత ఉందీ అనుకున్న వారు లిఫ్ట్ కోసం చేయి (ఆడ్ రిక్వెస్ట్) చాచితే, వారికి అర్హత ఉంది అనుకుంటే - ఎక్కించుకుంటాను. వారికి అన్నీ చేస్తాను. అన్నీ పంచుతాను. వినోదం చేస్తాను, చాట్ చేస్తాను.. నాతో బాటు వారూ ఉంటే నేనూ సంతోషముగా ఉంటాను. కాని ఇలా లోనికి వచ్చేసి, అలా చివరి సీట్ లో ఉండి, జరిగేది చూస్తాను.. నేను ఏమీ అనను.. మాట్లాడను.. పలకరించను.. నామీద చెడుగా అన్నవారినీ, నాతో దూరముగా ఉన్నవారినీ ఒక కంట కనిపెడుతుంటాను. చూసీ చూసి వారిని ఒక స్టేజిలో నిర్దాక్షిణ్యంగా దించేసి, అలా సాగిపోతుంటాను. మళ్ళీ వారి గురించి ఇక ఆలోచించను. నా బస్ ఇక మళ్ళీ వారికోసం వెనక్కి వెళ్లి, మళ్ళీ ఎక్కించుకోను. ఎందుకంటే రిప్లై ఇవ్వని వారికోసం ఎదురుచూసి, మిగతావారి మీద సమయం కేటాయించలేక నేను ఉన్నవారినీ దూరం చేసుకోలేను. ముందే - నాకున్న సమయం చాలా తక్కువ. 


స్నేహమంటే బాపూరమణ గార్ల స్నేహములా అరవై సంవత్సరాల పాటూ కొనసాగాలి. వారిలో కూడా ఎన్నో పొరపొచ్చాలు ఉన్నా, దూరం కాలేదు. సర్దుకపోయారు. ఒక్కటై నడిచారు. అలా మీ మనసుకి దగ్గరగా వచ్చినవారితో ఒక మెట్టు దిగి అయినా ఆ స్నేహాన్ని నిలుపుకోండి. లేకుంటే తీరికగా బాధపడతారు. 

చివరిగా మీకందిరికీ + నాకు తెలిసిన ఒక గొప్ప పురాణ మరియు पुराना స్నేహం గురించి చేబుతూ - ఈ సీరీస్ ని ముగిస్తాను. 

శ్రీ కృష్ణుడు, కుచేలుడూ ఇద్దరూ బాల్య స్నేహితులు.
ఒకరేమో కారణ జన్ములూ, మహిమాన్వితులూ.. ఇంకొకరు బడుగు వ్యక్తి.
ఒకరికి అష్టమహిషులూ, అష్టైశ్వర్యాలూ - వేరొకరికి గంపెడు పిల్లలూ, కటిక దారిద్ర్యం.
ఒకరేమో రాజప్రసాదం లో, మరొకరు పూరి గుడిసెలో.
అయినా ఎవరూ అవేవీ చూసుకోక, స్నేహం మాత్రమే చేస్తూ పోయారు.
పెద్దవారు అయ్యారు.. జీవితాల్లో చా.....లా దూరం వచ్చారు.
కాని ఒకరినొకరిని ఏమీ చేయిసాచి అడగలేదు. అడగాలని అనుకోలేదు కూడా..
అడిగితే కాదని అనరు. అయినా అడగలేదు..
స్నేహితులుగా, స్నేహం కోసమే ఉన్నారు.
.... .... .... ....
కుచేలుని భార్య ఆ కృష్ణుడు మీ బాల్య స్నేహితుడేగా.. మీకు ఏమైనా సహాయం చేస్తాడేమో అడగమని పోరితే,
వద్దు వద్దు స్నేహితుడిని అడగను అని వాయిదా వేస్తుంటాడే కాని, వెళ్ళటానికి ఇష్టపడడు...
ఇక తప్పని పరిస్థితుల్లో - శ్రీ కృష్ణుడి వద్దకి, ఈ బీద కుచేలుడు వెళతాడు.
ఖాళీ చేతులతో వెళ్లొద్దని, వెళ్తూ వెళ్తూ తన బాల్య స్నేహితునికి ఇవ్వటానికి ఇంట్లో మిగిలి ఉన్న కాసిన్ని అటుకులు - ఉన్నదాంట్లో కాస్త మంచిగా ఉన్న చింకి గుడ్డలో మూట గట్టుక వెళతాడు.
శ్రీ కృష్ణుడు ఎదురేగి, సాదరముగా అతన్ని ఆహ్వానిస్తాడు.
అంతఃపురానికి దగ్గరుండి తీసుకెళ్ళుతాడు.
అష్ట రాణులకీ పరిచయం చేస్తాడు.
తన చిన్ననాటి స్నేహితుడుని - తనింటికి వచ్చిన అతిధిగా చెబుతాడు.
సింహాసము మీద కూర్చోపెట్టి అతని పాదాలు కడుగుతాడు.
ఆ కడిగిన నీటిని తలపై చల్లుకుంటాడు..
తరవాత తన సింహాసనము పై కూర్చోపెట్టుకొని, తనకోసం తెచ్చిన - అతను దాచిన అటుకుల్ని అడుగుతాడు.
రోజూ పంచభక్ష్య పరమాన్నాలతో తినే ఆ దేవదేవుడు, తనకోసం తన మిత్రుడు తెచ్చిన ఆ చప్పటి అటుకుల్ని అడిగి, తీసుకొని, మరీ కడుపారా తింటాడు.
ఆ రాత్రి తన వద్దే ఉంచుకొని, మరుసటి రోజున పంపిస్తాడు.
వీడ్కోలు తీసుకున్న ఆ కటిక దారిద్ర్య విప్రమోత్తముడు - దారిలో "నా స్నేహితుడిని సాయం చెయ్యమని ఏమీ అడగలేదే!.. మా ఇల్లాలికి ఏమి సమాధానం చెప్పాలి?.. ఇలా రిక్త హస్తాలతో పంపాడని ఎలా చెప్పగలను.." అనుకుంటూ తన ఇంటికి వెళ్ళితే..
పట్టు బట్టలతో, బంగారు నగలతో పిల్లలూ, భార్యా తన ఊరిలోని ఒక భారీ భవంతి ఎదుట ఎదురవుతారు.
వారు చెప్పగా - అప్పుడు తెలుసుకుంటాడు. ఆ బాల్య స్నేహితుడు రిక్త హస్తాలతో ఎందుకు పంపాడో అనీ..
అదంతా ఆ కృష్ణుడి అనుగ్రహమనీ..

తానేమీ అడగకకుండానే, స్నేహితునికి ఏమి కావాలో, మనసు తెలిసి, చేసే సహాయం ఎంతో గొప్పది. నాకు సరిగా వివరించరాకున్నా సాధ్యమైనంత వరకూ చెప్పాను. అలా ఉండాలి స్నేహమంటే.. 

అలాంటి స్నేహితులు మీకు కూడా లభించాలని ఆశిస్తూ..

ఈ పోస్ట్స్ ఆదరించిన మీకు ఇక సెలవు..

ఇక ఉంటాను.

మీ రాజ్. 

Saturday, September 3, 2011

Google +కీ, Face book కీ మధ్య కొన్ని తేడాలు

Google + కీ, Face book కీ మధ్య కొన్ని తేడాలు 
ఇది మీకు పరిచయం కోసం ఇక్కడ చూపించటం మాత్రమే జరుగుతున్నది. 





Good Morning - 42



Friday, September 2, 2011

Social NW Sites - 39 - Post Scripts - 6

వరైనా మీకు, మీ ఫ్రెండ్స్ అందరికీ కలిపి మ్యూజికల్ స్క్రాప్ పంపారు అనుకోండి. మీరు మీ ఇష్టమైన పాటలు వింటూ సిస్టం మీద - మీ అకౌంట్ ని చూసుకునేవారు అయితే ఆ పాట మాటిమాటికీ మిమ్మల్ని ఇబ్బందే పెట్టిందే అనుకోండి. ఇప్పుడు వారికి అలాంటివి పెట్టొద్దని చెప్పండి. అలా చెబితే ఏమైనా అనుకుంటారు అని మీరనుకుంటే - ఆ మ్యూజికల్ స్క్రాప్ నుండి మిమ్మల్ని మీరు తొలగించుకోండి. అదే ఎలా అంటే - ఇది చాలా సింపుల్. ఆ గ్రూప్ లోని మీ ఫోటో మీద కర్సర్ పెట్టగానే ఆ గ్రూప్ లోని, మీ ప్రొఫైల్ డీపీ మీద క్లోజ్ (x) గుర్తు వస్తుంది. మీరు దాన్ని నొక్కితే చాలు. మీకు ఆ మ్యూజిక్ స్క్రాప్ శాశ్వతముగా వెళ్ళిపోతుంది. ఆ స్క్రాప్ కి వచ్చే మిగతావారి కామెంట్స్ ఏమీ రావు కూడా. ఇదొక్కటే ఇబ్బంది అందులో. ఆ కామెంట్స్ కూడా రావాలి అంటే అలా అందులోనుండి వెళ్ళిపోకుండా, ఆ మ్యూజిక్ వింటూ, మనకి నచ్చిన పాటలు ఏమీ వినకుండా  ఉండాల్సి వస్తుంది. స్పీకర్స్ ఆన్ చేస్తే ఆ పాటనే రిపీట్ అవుతుంది. ఈ క్రింది ఫోటోని కావాలనే బ్లర్ గా చేసి పెట్టాను. ఇందులో సాధారణముగా మొదటి ఫోటో మీదే ఉంటుంది. దాని మీద కర్సర్ పెడితే అలా x మార్క్ వస్తుంది. దాన్ని నొక్కితే ఆ స్క్రాప్ గుంపు నుండి వెళ్ళిపోతారు.


నం ఎదుగుతున్నప్పుడు - మన విచక్షణా జ్ఞానాన్ని వాడి, స్వంతముగా నిర్ణయాలు తీసుకోవాలి. వేరే వారి నిర్ణయాలు అమలు చేస్తే - రేపు ఏదైనా జరిగితే - నేను తీసుకోలేని నిర్ణయాన్ని, అలా పాటించి అనవసరముగా బలయ్యాను అనే ఫీలింగ్ మీలో కలుగుతుంది. మీరంతటమీరుగా నిర్ణయాలు తీసుకుంటూ ఉంటుంటే - మీ దైనందిక జీవితములో కూడా క్లిష్టమైన సమస్యల్లో నిర్ణయాలు తీసుకొనే ధైర్యం వస్తుంది. 

వివేచనా ఉండాలి. ఎవరో ఎవరి మీదో అన్నారనీ, అదే నిజం అనుకొని, వారిని దూరం చేసుకొంటే - ఆతరవాత తీరికగా బాధ పడాల్సి ఉంటుంది. ఈరోజుల్లో ఆవేశాలు ఎక్కువ. ఆలోచనలు తక్కువ. ఏదో చెప్పగానే అదే నిజం అని అనుకోకుండా - వేరేవారిని అడిగి తెలుసుకోవాలి. అప్పుడు వాళ్ళిద్దరూ చెప్పిన విషయాన్ని విశ్లేషించి, ఎవరి మాట వినాలో, ఏది మంచో, చెడో తెలుసుకోవాలి. ఆ తరవాతే దూరం చేసుకోవాలి.

కసారి దూరం అయ్యాక, మళ్ళీ కలవాలని అనుకుంటే - అభిజ్యాతం (Ego) అడ్డం వస్తుంది. అప్పుడు కలవటానికి ఇబ్బందిగా ఉంటుంది. ఒకవేళ కలసినా అప్పటిలా ఉండకపోవచ్చును. కనుక అలా చేసేముందు ఒకసారి గట్టిగా ఆలోచించుకోండి.

వరినీ తప్పు పట్టోద్దు. మీకు చేతనైనంత సహాయం చెయ్యండి. అది కూడా వారు సహాయం అడిగితేనే. మీతో అయితే ఓకే. చెయ్యండి. ఒకవేళ మీతో కాకుంటే - నిజాయితీగా, డొంకతిరుగుడు లేకుండా నావల్ల కాదని చెప్పండి. అంతేకాని వారిని మీ చుట్టూ త్రిప్పుకునేలా చెయ్యకండి. ఒకవేళ మీరు చేస్తే మీ పట్ల వారు చూపే అభిమానానికి దెబ్బ తగలటం మొదలవుతుంది. అలాచేసి మీకు దూరముగా అయ్యేలా చేసుకోకండి.

(సశేషం..)
Related Posts with Thumbnails